Για τον ορισμό της καψούρας και την ιστορία Καψούρα α': Ο γιός του ξενοδόχου, πατήστε εδώ
Διαφορετικά συνεχίστε...
Καψούρα β’: Με αεροπλάνα και βαπόρια...
Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ένα καλοκαίρι στη Σίφνο, γνωρίστηκαν μέσα από κοινή παρέα, η Αγκάθα και ο Σίφης, ετών είκοσι δύο και είκοσι τρία αντίστοιχα. Αυτή η καψούρα ήταν αρχικά έντονη από τη δική του πλευρά, εκείνη δεν πίστευε σε τέτοιους έρωτες, τους απέφευγε. Εκείνη έμενε όλο το καλοκαίρι στο νησί, καθότι δούλευε εκεί, ενώ εκείνος είχε τις δικές του δουλειές στην Αθήνα κι άλλωστε ήταν περαστικός, οι διακοπές του ήταν κανονισμένες από καιρό, θα πήγαινε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γαύδο. Ο Σίφης μαγεμένος από την Αγκάθα ξεκίνησε την πολιορκία και η Αγκάθα δεν άργησε να την πατήσει μαζί του, αλλά σχετικά ελαφρά, όσο το πάτημα της γάτας. Και δώστου κάθε Σαββατοκύριακο να πηγαίνει ο Σίφης στη Σίφνο και δώστου να αντιστέκεται η Αγκάθα, αλλά κάθε φορά να δυσκολεύεται ολοένα και πιο πολύ να του αντισταθεί.
Ο Σίφης που είχε πάρει φωτιά για τα καλά, αλλά είχε και εγωισμό που να μην είχε, της έδωσε τελεσίγραφο. "Θέλω να έρθεις εσύ σε εμένα, έτσι για αλλαγή. Τάδε του μήνα θα κάνω πάρτι στη Γαύδο. Θα έρθεις;". Εεεεε... όχι; Η Αγκάθα ούτε που το σκεφτόταν στην αρχή, αλλά όμως, αυτό το τελεσίγραφο είχε μια πνοή τρέλας κι αυτό της άρεσε, καθότι Κριός κι εκείνη, όπως η αφηγήτρια. Οι ημερομηνίες δεν έβγαιναν, καθότι η Αγκάθα, την επόμενη του πάρτι, θα έπρεπε οπωσδήποτε να βρίσκεται στη δουλειά της μέχρι τις 12 το μεσημέρι.
Τελευταία στιγμή, λίγο πριν μπαρκάρει το πλοίο, αποφάσισε ότι θα πάει να τον βρει κι ας ήταν το τελευταίο πράγμα που θα έκανε στη ζωή της (το είχε πει κι άλλες φορές αυτό και πάντα βρισκόταν με μπελάδες... ). Πήρε το πλοίο από τη Σίφνο, πήγε στην Πάρο, από την Πάρο στη Σαντορίνη κι από εκεί στο Ηράκλειο της Κρήτης. Από το Ηράκλειο πήρε το ΚΤΕΛ, πήγε στα Σφακιά, πήρε το πλοίο κι έφθασε στο πάρτι στη Γαύδο. Όλα για τον έρωτα. Όλα για ένα φιλί. Όλα για το Σίφη, που μπορεί τελικά να μην ήταν απλά μια καλοκαιρινή καψούρα, αλλά ο έρωτας της ζωής της. Δεν μπορούσαν να ξεκολλήσουν ο ένας από τον άλλον...
Τα ξημερώματα ο Σίφης δεν καταλάβαινε γιατί η Αγκάθα έπρεπε να φύγει. Γιατί δεν καθόταν λίγες μέρες μαζί του... Η Αγκάθα δεν κατάλαβε ότι αυτό το λάθος θα το μετάνιωνε για όλη την υπόλοιπη ζωή της. Κι έτσι, έφυγε πίσω για το νησί της, επιβεβαιώνοντας τον κανόνα. Βλέπετε ήταν όλα προδιαγεγραμμένα εξ αρχής, το άτιμο το σύμπαν... Όσο πιο δυνατός ο καλοκαιρινός έρωτας, τόσο πιο σύντομη η διάρκεια της περιπέτειας, αντίθετες δυνάμεις (βλέπε εισαγωγή στο vol1). Τέτοιος έρωτας δεν μπορούσε να επιβιώσει, θα τα σκέπαζε όλα. Δεν το ήξεραν τότε, βέβαια.. Τότε υπήρχε ακόμη η ελπίδα της επιβίωσης και η τελευταία ευκαιρία που νόμιζαν ότι θα υπάρξει. Η Αγκάθα επέστρεψε στη Σίφνο και λίγες εβδομάδες αργότερα επέστρεψαν και οι δύο στην Αθήνα. Κι είχαν όλα τελειώσει και κανείς δεν ξέρει γιατί...
(ξέρω ότι μερικοί το διαβάζετε και σας έρχεται να σκάσετε και δεν καταλαβαίνετε γιατί δεν πήγε καλά αυτή η ιστορία. Κι εγώ έσκασα και δεν ξέρω τι συνέβη... Αλλά και να το γνώριζα, δεν θα σας έλεγα!)
Καψούρα γ': Όπου γάμος και χαρά...
(συνεχίζεται...)
Διαφορετικά συνεχίστε...
Καψούρα β’: Με αεροπλάνα και βαπόρια...
Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, ένα καλοκαίρι στη Σίφνο, γνωρίστηκαν μέσα από κοινή παρέα, η Αγκάθα και ο Σίφης, ετών είκοσι δύο και είκοσι τρία αντίστοιχα. Αυτή η καψούρα ήταν αρχικά έντονη από τη δική του πλευρά, εκείνη δεν πίστευε σε τέτοιους έρωτες, τους απέφευγε. Εκείνη έμενε όλο το καλοκαίρι στο νησί, καθότι δούλευε εκεί, ενώ εκείνος είχε τις δικές του δουλειές στην Αθήνα κι άλλωστε ήταν περαστικός, οι διακοπές του ήταν κανονισμένες από καιρό, θα πήγαινε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Γαύδο. Ο Σίφης μαγεμένος από την Αγκάθα ξεκίνησε την πολιορκία και η Αγκάθα δεν άργησε να την πατήσει μαζί του, αλλά σχετικά ελαφρά, όσο το πάτημα της γάτας. Και δώστου κάθε Σαββατοκύριακο να πηγαίνει ο Σίφης στη Σίφνο και δώστου να αντιστέκεται η Αγκάθα, αλλά κάθε φορά να δυσκολεύεται ολοένα και πιο πολύ να του αντισταθεί.
Ο Σίφης που είχε πάρει φωτιά για τα καλά, αλλά είχε και εγωισμό που να μην είχε, της έδωσε τελεσίγραφο. "Θέλω να έρθεις εσύ σε εμένα, έτσι για αλλαγή. Τάδε του μήνα θα κάνω πάρτι στη Γαύδο. Θα έρθεις;". Εεεεε... όχι; Η Αγκάθα ούτε που το σκεφτόταν στην αρχή, αλλά όμως, αυτό το τελεσίγραφο είχε μια πνοή τρέλας κι αυτό της άρεσε, καθότι Κριός κι εκείνη, όπως η αφηγήτρια. Οι ημερομηνίες δεν έβγαιναν, καθότι η Αγκάθα, την επόμενη του πάρτι, θα έπρεπε οπωσδήποτε να βρίσκεται στη δουλειά της μέχρι τις 12 το μεσημέρι.
Τελευταία στιγμή, λίγο πριν μπαρκάρει το πλοίο, αποφάσισε ότι θα πάει να τον βρει κι ας ήταν το τελευταίο πράγμα που θα έκανε στη ζωή της (το είχε πει κι άλλες φορές αυτό και πάντα βρισκόταν με μπελάδες... ). Πήρε το πλοίο από τη Σίφνο, πήγε στην Πάρο, από την Πάρο στη Σαντορίνη κι από εκεί στο Ηράκλειο της Κρήτης. Από το Ηράκλειο πήρε το ΚΤΕΛ, πήγε στα Σφακιά, πήρε το πλοίο κι έφθασε στο πάρτι στη Γαύδο. Όλα για τον έρωτα. Όλα για ένα φιλί. Όλα για το Σίφη, που μπορεί τελικά να μην ήταν απλά μια καλοκαιρινή καψούρα, αλλά ο έρωτας της ζωής της. Δεν μπορούσαν να ξεκολλήσουν ο ένας από τον άλλον...
Τα ξημερώματα ο Σίφης δεν καταλάβαινε γιατί η Αγκάθα έπρεπε να φύγει. Γιατί δεν καθόταν λίγες μέρες μαζί του... Η Αγκάθα δεν κατάλαβε ότι αυτό το λάθος θα το μετάνιωνε για όλη την υπόλοιπη ζωή της. Κι έτσι, έφυγε πίσω για το νησί της, επιβεβαιώνοντας τον κανόνα. Βλέπετε ήταν όλα προδιαγεγραμμένα εξ αρχής, το άτιμο το σύμπαν... Όσο πιο δυνατός ο καλοκαιρινός έρωτας, τόσο πιο σύντομη η διάρκεια της περιπέτειας, αντίθετες δυνάμεις (βλέπε εισαγωγή στο vol1). Τέτοιος έρωτας δεν μπορούσε να επιβιώσει, θα τα σκέπαζε όλα. Δεν το ήξεραν τότε, βέβαια.. Τότε υπήρχε ακόμη η ελπίδα της επιβίωσης και η τελευταία ευκαιρία που νόμιζαν ότι θα υπάρξει. Η Αγκάθα επέστρεψε στη Σίφνο και λίγες εβδομάδες αργότερα επέστρεψαν και οι δύο στην Αθήνα. Κι είχαν όλα τελειώσει και κανείς δεν ξέρει γιατί...
(ξέρω ότι μερικοί το διαβάζετε και σας έρχεται να σκάσετε και δεν καταλαβαίνετε γιατί δεν πήγε καλά αυτή η ιστορία. Κι εγώ έσκασα και δεν ξέρω τι συνέβη... Αλλά και να το γνώριζα, δεν θα σας έλεγα!)
Καψούρα γ': Όπου γάμος και χαρά...
(συνεχίζεται...)
No comments:
Post a Comment
Any comments?