Συναισθήματα, αναμνήσεις & δάκρυα που γίνονται καραμέλες

Εχθές απόλαυσα με τον μικρό μου αδερφό και την παιδική μου φίλη Τρίσια, την ταινία «τα μυαλά που κουβαλάς» (“inside out”) της Pixar σε συνεργασία με την Disney. Από τις πιο έξυπνες ταινίες που έχω δει, με πραγματικό νόημα, που εύχομαι να έπιασε και ο μικρός…

Βασικά συναισθήματα… Χαρά, Λύπη, Θυμός, Φόβος, Αηδία. Όλα τους χρήσιμα, ακόμη και η Λύπη και η Αηδία. Υποθέτω ότι στον καθένα μας υπερτερεί κάποιο από αυτά. Στην περίπτωση της Ράιλι (η ηρωίδα) ως αρχηγός φαίνεται η Χαρά. Αυτό σημαίνει ότι οι περισσότερες ημέρες της πρωταγωνίστριας ολοκληρώνονται με ευτυχισμένες αναμνήσεις! Όμως τελικά, όσο μεγαλώνει, μαθαίνει να έχει ανάμεικτα συναισθήματα. Χαρά και λύπη μαζί ας πούμε, χωρίς αυτό να σημαίνει δυστυχία.Γιατί προφανώς και όσο μεγαλώνουμε δεν μπορεί όλα να είναι ρόδινα, αλλά μπορούμε να παραμένουμε χαρούμενοι.

Κεντρικές αναμνήσεις: Αναμνήσεις που σε στιγματίζουν και χτίζουν την προσωπικότητά σου. Το νησί της οικογένειας, ίσως το πιο θεμελιώδες… Το νησί της φιλίας… Το νησί της… χαζομάρας!!! (το αγαπημένο της Τρίσιας).

Και τα άλλα κομμάτια του μυαλού… Το τραίνο των σκέψεων… που κουβαλάει επάνω κούτες από «απόψεις» και «γεγονότα», που με ένα μικρό ατυχηματάκι πέφτουν κάτω και μπερδεύονται μεταξύ τους! Τι είναι γεγονός; Τι είναι άποψη; Αλήθεια είναι ότι μερικές φορές τα συγχέουμε, όχι;

 Ύστερα είναι η Χώρα της Φαντασίας! Το Υποσυνείδητο! Οι Αφηρημένες Σκέψεις! Και η Χωματερή, στην οποία καταλήγουν άχρηστες αναμνήσεις, όπως η μνήμη αριθμών τηλεφώνων που δεν χρησιμοποιούμε πια…

Τα Βασικά Συναισθήματα μας έδειξαν ουσιαστικά, πως δεν είναι καλό να είσαι άδειος συναισθηματικά. Πρέπει να αντιδράς, είτε με το να ψάχνεις να βρεις πάντα τη θετική πλευρά του πράγματος (Χαρά), είτε με το να ξεσπάσεις βάζοντας τα κλάματα (Λύπη), είτε ακόμη με το να κλειστείς στο δωμάτιό σου και να φωνάξεις την αγαπημένη σου βρισιά!!! (ατάκα του Θυμού -αυτή είμαι εγώ, ξεκάθαρα!).

Και τώρα λίγα λόγια για τον Μπινγ Μπονγκ, τον φανταστικό φίλο της ηρωίδας Ράιλι. Είναι φτιαγμένος από ροζ μαλλί της γριάς, μισός ελέφαντας, μισός γάτα, τα δάκρυά του είναι καραμελίτσες και έχει έναν πύραυλο-καρότσα που λειτουργεί με τραγουδομηχανή. Όσο τραγουδάς, αυτό πηγαίνει…Όσο πιο δυνατά τραγουδάς, αυτό πηγαίνει πιο γρήγορα και πιο ψηλά (κι αντί για καυσαέριο βγάζει ουράνιο τόξο πίσω του). Δεν λέω ότι είναι φυσιολογικό να έχεις φανταστικούς φίλους στην ηλικία μου… Αλλά έστω ότι είχες πως θα έμοιαζε; Τι μαγικές ιδιότητες θα είχε; Τι άνθρωπος είσαι τελικά; Δείξε μου τον φανταστικό φίλο σου να σου πω ποιος είσαι!

Μέχρι την επόμενη φορά, θα βρίσκομαι κλεισμένη στο δωμάτιό μου φωνάζοντας την αγαπημένη μου βρισιά..!