Οι φίλες της την περίμεναν στη Μήλο, εκείνη θα έφτανε την
επόμενη ημέρα με το πλοίο της γραμμής, που πριν τη Μήλο θα έκανε στάση σε ένα
σωρό ελληνικά νησιά. Δεν την πείραζε που ταξίδευε μόνη της, απολάμβανε το
ταξίδι, πρώτη φορά βρισκόταν άλλωστε στην Ελλάδα.
Κάπου στα ανοιχτά, ένας άντρας την πλησίασε
και τη ρώτησε το όνομά της. Η Ισπανίδα
ήταν πολύ όμορφη για να του περάσει απαρατήρητη. Της συστήθηκε και έπιασαν κουβέντα
περί ανέμων και υδάτων. Εκείνος θα κατέβαινε στη Σέριφο, την ιδιαίτερη πατρίδα
του, όπως κάθε καλοκαίρι.
Ύστερα από μια σύντομη συζήτηση και χωρίς να το σκεφτεί περισσότερο
από λίγα δευτερόλεπτα της είπε, «Πάω έξω να κάνω ένα τσιγάρο. Έχεις μισή ώρα
για να αποφασίσεις αν θα κατέβεις μαζί μου… στη Σέριφο…». Ήταν σίγουρο ότι σε
μισή ώρα θα χανόταν κάθε ευκαιρία να ξανασυναντηθούν αυτοί οι δύο άνθρωποι.
Πέρασαν τέσσερα χρόνια από αυτήν την τυχαία συνάντηση. Το
προηγούμενο Σαββατοκύριακο έγινε ο γάμος τους στη Σέριφο.
Αυτό.
Καληνύχτα σας!
No comments:
Post a Comment
Any comments?