11.4.17

#zednyc: Έρωτας στη Νέα Υόρκη Vol4



Τη Δευτέρα όταν άνοιξε τα μάτια της, το κινητό της είχε πολλές νέες ειδοποιήσεις και μηνύματα. Είχαν ήδη σπεύσει οι κοντινοί της φίλοι να στείλουν ευχές για τα γενέθλιά της, στην Ελλάδα είχε γίνει 29 αρκετές ώρες τώρα και μάλιστα, αυτή η ιδιαίτερη, μοναδική του χρόνου ημέρα των γενεθλίων της κόντευε να τελειώσει πριν καν αρχίσει. «Δεν μοιάζει με γενέθλια…» γκρίνιαξε στον αγαπημένο της, ενώ ετοιμάζονταν να εκδράμουν στους δρόμους της Νέας Υόρκης.

Παραδόξως, δεν ένιωθε καθόλου άσχημα για το «29», για την ακρίβεια της είχε φανεί πολύ πιο ενδιαφέρον από το «28», γιατί το «9» εκβίαζε τον εορτασμό του τελευταίου έτους με το «2» μπροστά και σε αντίθεση με τον τελευταίο χρόνο που σχεδόν καθημερινά σκεφτόταν πόσο έχει μεγαλώσει, τώρα ένιωθε πάλι πολύ νέα.

Με αυτή τη διάθεση έσυρε τον αγαπημένο της σε όλες τις βιτρίνες της 5ης λεωφόρου, έφαγε χωρίς να μετράει καθόλου θερμίδες και κατέληξε στον Πύργο του Τράμπ για Cosmopolitan. Μετά το δεύτερο ή το τρίτο κοκτέιλ, ξαναήπιε milkshake και έφτασε στο σημείο συνάντησής τους, με τη φίλη της και τον Κινέζο.

Ο προαύλιος χώρος έξω από το στάδιο των Nicks είχε γεμίσει οπαδούς με καπέλα και φανέλες μπλέ με πορτοκαλί γράμματα. Χαμογελαστοί, ενθουσιώδεις αλλά ήρεμοι, οι φίλαθλοι προχωρούσαν προς τα μέσα. Ακόμη και την ιερή ημέρα των γενεθλίων της η αφηγήτρια είχε φτάσει στην ώρα της στο ραντεβού, σε αντίθεση με τη φίλη της. Μισή ώρα μετά βρίσκονταν όλοι μαζί μέσα στο στάδιο του NBA, ψάχνοντας για τις θέσεις τους, αλλά ο Κινέζος ήθελε να τους καθυστερήσει κι άλλο. Δεν έφτανε που άργησαν, ήθελε και να κατουρήσει!

Ο αγώνας τελείωσε και είχαν κερδίσει οι Νευορκέζοι, ωστόσο η φιλοξενούμενη ένιωθε ότι η γενέθλια ημέρα της έσβηνε και στην πατρίδα την είχαν ήδη αφήσει πίσω τους όλοι, αλλά εκείνη δεν είχε γενεθλιάσει αρκετά. Ο Κινέζος και η καλή του έφυγαν ολοταχώς μετά τον αγώνα, ενώ τα τουριστάκια έκαναν πρώτα μια βόλτα στο κέντρο. Όταν επέστρεψαν, ο Κινέζος ήταν πίσω από τις φυλλωσιές και παραμόνευε, αλλά δεν τον είχαν πάρει χαμπάρι. Κι όταν άνοιξε η πόρτα, η οικοδέσποινα και η συγκάτοικός της poor Maria την περίμεναν με μια τούρτα-έκπληξη! Το γενέθλιο τραγούδι τη γέμισε χαρά, της την είχαν φέρει για τα καλά. Η τούρτα ήταν τελείως μπαγιάτικη, αλλά δεν έφταιγε αυτό. Την επόμενη ημέρα η αφηγήτρια ξύπνησε τελείως άρρωστη. Ο λαιμός της πονούσε, η μύτη της έτρεχε, τα αφτιά της είχαν βουλώσει.


Ο καιρός επίσης είχε τα χάλια του, κοίταζες έξω και νόμιζες ότι ήταν νύχτα από τα μαύρα σύννεφα που είχαν περικυκλώσει τους ουρανοξύστες, ήταν θέμα λεπτών να ξεσπάσει η μπόρα, αλλά τα τουριστάκια είχαν αποφασίσει να διασχίσουν τη γέφυρα του Brooklyn, ώστε σε 4 ημέρες να τα έχουν δει πράγματι όλα, όπως στόχευαν εξ αρχής κι ας είχαν άλλες 5 ημέρες χωρίς πρόγραμμα, Νέα Υόρκη ήταν αυτή, κάτι θα έβρισκαν να κάνουν…  

No comments:

Post a Comment

Any comments?