10.4.17

#zednyc: Έρωτας στη Νέα Υόρκη Vol3

Η Κυριακή στη Νέα Υόρκη τους βρήκε μέσα σε βάρκα, να τρώνε brezel, στον πηγαιμό για το Άγαλμα της Ελευθερίας και το Έλις Άιλαντ. Ο Κινέζος δεν ήταν σαν τους άλλους κινέζους που έβγαζαν ασταμάτητα φωτογραφίες. Για την ακρίβεια δεν εξέφρασε επιθυμία να βγάλει καμία απολύτως φωτογραφία, φωτογράφιζε μονάχα στη μνήμη του κάθε πολύτιμη στιγμή μαζί της. Ο καυγάς πρέπει να είχε τελειώσει, γιατί τώρα η φίλη της επαναλάμβανε συνέχεια «baby μου, baby μου», αλλά είχε σταματήσει να τον απειλεί ότι θα τον σκοτώσει.

Μετά τη ρομαντική και συνάμα διδακτική κρουαζιέρα, τα ζευγάρια χωρίστηκαν, καθότι τα τουριστάκια θέλησαν να πάνε στο μνημείο της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, στο World Trade Center, να περπατήσουν στη Wall Street «και οπωσδήποτε να δείτε τον Ταύρο!», τόνισε ανασηκώνοντας τα φρύδια του, ο Κινέζος.  Τα έκαναν όλα, αν και δεν κατάλαβαν τι νόημα έχει να φωτογραφήσουν τον ταύρο, αργότερα έμαθαν ότι έπρεπε να τον αγγίξουν για καλή τύχη και όχι μόνο να τον φωτογραφήσουν αλλά ήταν πια αργά - κι ύστερα,  αποφάσισαν να μπουν στο μετρό για να επιστρέψουν στο κέντρο, όπου είχαν ένα πολύ σημαντικό για την αφηγήτρια ραντεβού. Αν και θα έλεγε κανείς ότι η πόλη όπως είναι χτισμένη, έτσι και το μετρό της είναι σχεδιασμένο για πανίβλακες, το σύστημα με τις χάρτινες κάρτες μετρό ήταν προβληματικό.

Τα τουριστάκια μπήκαν στο μετρό και στην προσπάθεια να ανανεώσουν την κάρτα που είχαν αγοράσει από το αεροδρόμιο, έχασαν από 3 δολλάρια έκαστος. Στη συνέχεια, ίδρωναν και ξε-ίδρωναν ανεβοκατεβαίνοντας τη σκάλα, αναζητώντας βοήθεια στο πουθενά και η αφηγήτρια άρχισε να βρίζει θεούς και δαίμονες στη γλώσσα της – έντρομοι οι Νευορκέζοι προσπερνούσαν με χαμηλωμένο βλέμμα. Τους κόστισε κάτι παραπάνω, αλλά κατάφεραν να βγάλουν κάρτες και η αφηγήτρια με τσαμπουκά πέρασε στην πλατφόρμα. Ο τουριστάκος όμως σε μια κίνηση αστραπή μπλόκαρε την πόρτα, έχασε άλλη μια φορά τα χρήματά του κι έμεινε να την κοιτάζει αγανακτισμένος, πίσω από τη σιδεριά. Η αφηγήτρια σαν αλλοτινή wonderwoman του άνοιξε από την πόρτα κινδύνου κι εκείνος πέρασε μέσα κόκκινος σαν το παντζάρι. «Έλεος με το μετρό τους, το απαρχαιωμένο!».

Μισή ώρα αργότερα βρίσκονται στη Madison Square, και τρέχουν για να είναι στην ώρα τους στο μπαρ που είχαν δώσει ραντεβού. Επρόκειτο για μια συνάντηση που η αφηγήτρια περίμενε καιρό. Θα συναντούσε την πολυαγαπημένη της Μαργιορί, τη γαλλίδα φίλη της που πέντε χρόνια δεν είχε συναντήσει, από όταν αποχαιρετίστηκαν στην Τουλούζη. Κι εκεί που πίστευε ότι δεν θα την ξανάβλεπε ποτέ, τα έφερε έτσι η ζωή να συναντηθούν σε διακοπές στη Νέα Υόρκη. Ήπιαν τα ποτά τους σε ένα όμορφο Roof Top Bar κι ύστερα γύρισαν στο σπίτι, όπου φυσικά τους ανέμεναν ο Κινέζος με την καλή του.

“I’ll kill you! Ill kill you!”, εξαγριωμένη για ακόμη μια φορά, η φίλη της έσπρωχνε τον Κινέζο ρίχνοντάς τον κάτω από τον καναπέ. Αυτή τη φορά, του έκανε σκηνή ζηλοτυπίας γιατί είχε βρει μια μαύρη μακριά τρίχα μαλλιών στο μπουφάν του. «Πως βρέθηκε η τρίχα στο μπουφάν;», να ρωτάει με γουρλωμένα μάτια, «I cant explain!», έλεγε εκείνος σε κατάσταση ζεν. Η αφηγήτρια, θερμή ελληνίδα και παθιασμένη φίλη, «μα πως you cant explain βρε my friend; Αφού σε κατηγορεί, πως γίνεται να μη θυμώνεις, αν είσαι αθώος?». Ο Κινέζος ανασήκωσε τους ώμους του, «μα δεν με νοιάζει που με κατηγορεί! Αφού την αγαπώ και δεν έχω κάτι να πω!».

Αγανακτισμένη περισσότερο από όλους με αυτήν την κατάσταση, ήταν η ισπανίδα συγκάτοικος της καλής του Κινέζου, που στόμα είχε και μιλιά δεν είχε και μέχρι εκείνη την ώρα, η παρουσία της ήταν καθόλα διακριτική. Βασικά, οι φιλοξενούμενοι δεν την είχαν καν συναντήσει… «ΣΚΑΣΤΕ ΚΟΙΜΑΜΑΙ!», ακούστηκε ξαφνικά μια φωνή από το βάθος του άλλου διαδρόμου, προς το μπάνιο. «Poor Maria!!!», ξεφύσησε η οικοδέσποινα και απευθύνθηκε στον Κινέζο, «την ξύπνησες με τις φωνές σου!». Ο Κινέζος παρέμεινε να κοιτάζει βουβά και να της χαιδεύει το χεράκι. «Άντε, πάμε σπίτι σου να κοιμηθούμε να αφήσουμε και τα παιδιά να ξεκουραστούν!», είπε κοιτάζοντάς τον με καχυποψία.

Την επόμενη ημέρα η αφηγήτρια είχε τα γενέθλιά της και ήταν αποφασισμένη να τα περάσει μεθυσμένη κάπου στην 5η λεωφόρο...


No comments:

Post a Comment

Any comments?