Σύνταγμα & Ο Φύλαξ της Ρόδας

Και που λέτε, χαζεύαμε με την Τρίσια τα μονόπετρα από βιτρίνα σε βιτρίνα κατεβαίνοντας τη Βουκουρεστίου, κι έλεγες ότι τίποτε δεν θα μπορούσε να μας αποσπάσει την προσοχή. Θα με πήγαινε να δω λέει, το "αγαπημένο της". Κι εκεί που διασχίζουμε το δρόμο, μια μεγάλη σκιά πέφτει πάνω στην κοντή φίλη μου, με την άκρη του ματιού της εντοπίζει τη γιγαντιαία ρόδα. "ΑΛΕΞΙΑ!!!!" ξεφωνίζει γουρλώνοντας τα μάτια, ρίχνει το κέντρο βάρους μπροστά, με αρπάζει από όπου έβρισκε να αρπάξει κι άρχισε να κλωτσάει προς τα πίσω για να φτάσει γρηγορότερα στην πλατεία Συντάγματος. Ήθελε να ανέβει στη ρόδα... Η ρόδα ήταν εκτός λειτουργίας βεβαίως - βεβαίως, αν και παραμονή Χριστουγέννων. "Μα καλά, πότε περιμένουν να την ενεργοποιήσουν τα ζώα;", είπα με τη γλυκύτητα που όλοι ξέρετε ότι με χαρακτηρίζει.

Ένας κύριος καθόταν και παραφύλαγε, υπερήφανος σαν παγόνι τέντωνε το λαιμό του λες κι η ρόδα ήταν δική του. «Θα είναι με μηδέν ευρώ!», είπε κι αποκάλυπτε ο τόνος της φωνής του ότι ήταν μακρινός εξάδελφος του Τσίπρα. «Δηλαδή τζάμπα!», του απάντησε η Τρίσια. «Με μηδέν ευρώ σου λέω!», είπε και κούνησε το χέρι με στόμφο για να καταλάβουμε. «ΤΖΑΜΠΑ ΔΗΛΑΔΗ!», είπε θυμωμένα η Τρίσια, «ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΝΑΙ!», του γαύγησε, αλλά εκείνος ετοιμαζόταν να πει για 3η φορά ότι θα είναι με μηδέν ευρώ και όχι τσάμπα. «Μετά τις 7 Ιανουαρίου θα πληρώνεις», συμπλήρωσε, χωρίς ποτέ να χάσει από το πρόσωπό του αυτή την έκφραση της πανηλίθιας αποχαύνωσης. «Αααα, δηλαδή θα μείνει καιρό εδώ! Δεν είναι μόνο για τις γιορτές;», είπε η Τρίσια με εξασθενημένη πλέον φωνή – την είχε εξαντλήσει προσπαθώντας να εξηγήσει στον Συριζαίο ότι το τσάμπα είναι το ίδιο με το μηδέν ευρώ.

«Ε…μα ναι!», απάντησε ο μπούφος με τον σκούφο και κοίταζε γύρω του να δει αν τον κοιτάνε – όλοι κοιτούσαν και φωτογράφιζαν τη ρόδα, αλλά φαινόταν ότι ο μπάστακας της ρόδας το είχε πάρει πολύ προσωπικά και έδειχνε να το απολαμβάνει.

Σήμερα βρίσκεται σίγουρα σε κάποια ψυχιατρική κλινική και βγάζει τα νύχια του στους τοίχους ουρλιάζοντας «όχιιιι! Μηηηη! Μην την ξηλώνετε!!! ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Η ΡΙΜΑΔΑ ΓΑΜΩ ΤΟ ΜΠΕΛΑ ΣΑΣ!», ή κάτι παρόμοιο…