Καιρό τώρα, που χαζεύω στο pinterest, έχω αποφασίσει ότι ο καναπές μου θα γίνει πράσινος και θα είναι το σημείο αναφοράς όλου του σπιτιού. Μάλιστα, καλά ακούσατε, πράσινος (εγκεφαλικό η μαμά).
Γενικά αγαπώ πολύ το πράσινο χρώμα κι ας μην είναι ιδιαίτερα girly -ούτε εγώ είμαι! Είναι ίσως το πιό παρεξηγημένο χρώμα, γιατί μας έρχεται στο μυαλό το πράσινο neon από τα καγκούρικα καλαμάκια ή το πράσινο του Παναθηναικού, ή στη χειρότερη το πράσινο της χαρούμενης διάρροιας και γενικά, ένα αφηρημένο "πράσινο" δεν μπορεί παρά να είναι σιχαμένο. Το πράσινο όμως, δεν είναι αφηρημένο, κάθε άλλο, είναι πολύ συγκεκριμένο, σε πολλές αποχρώσεις που ούτε έχεις φανταστεί και συναγωνίζεται άνετα σε γοητεία το μπλε. Η μαμά μου αντιπαθεί το πράσινο μιας και είναι fun του μπλε.
Ωραίος λοιπόν ο πράσινος καναπές, αλλά σε ποια απόχρωση; Υπάρχει το πράσινο της ελιάς (Olive), το στρατιωτικό (Army), το πράσινο των μεταμεσονυκτίων (Midnight Green), τα πράσινα εμπνευσμένα από χώρες (Pakistan Green, India Green, Spanish Green, Russian Green, Persian, Lime French Green). Υπάρχουν και τα εμπνευσμένα από τροφές (Mint, Tea, Apple, Avocado, Lime, Asparagus, Artichoke ...), αλλά και το πράσινο της Google, του Αndoid, το UFO πράσινο και το "βρες-το-κουπόνι-πράσινο" (FindTheCoupon Green) -αλήθεια υπάρχει, όπως FindTheData Green. Τέλος, έμπνευση αποτελούν η Καραιβική, τα σκαθάρια της άνοιξης και πολλά άλλα στοιχεία της φύσης...
Αν και θα μου άρεσε πολύ να έχω έναν καναπέ Spanish Vidrian, σκέφτηκα ότι ίσως με περιορίσει αρκετά κάτι τόσο έντονο και άρχισα να ψάχνω ένα πιό ουδέτερο πράσινο, μεταξύ Hooker's και Russian και το οποίο ονομάτισα πράσινο της Μούχλας ή αλλιώς του Ροκφόρ. Την πρώτη φορά λοιπόν που πήγαμε για ύφασμα με τη μητέρα, εκείνη προσπαθούσε μάταια να εξηγήσει στον αλήθωρο πωλητή την απόχρωση που ψάχνουμε. "Μα όχι, καμία σχέση", να τον μαλώνει, "αυτό είναι το πράσινο της κάμπιας, εμείς θέλουμε το πράσινο του ροκφόρ!". Ούτε της πέρασε από το μυαλό ότι αυτός ο τύπος δεν έχει δει ποτέ ροκφόρ στη ζωή του...
Μα όχι, εμείς θέλαμε αυτό κι επιμέναμε και η μητέρα είχε βγει έξω από τα ρούχα της και την επόμενη φορά που πήγα με το Χάρη εκείνος κουνούσε το κεφάλι σα να κατάλαβε, αλλά τίποτα δεν είχε καταλάβει και στο τέλος το είπε Γκρι.
Όχι, δεν είναι γκρι, του λέω, άντρες παιδί μου, δεν καταλαβαίνουν τίποτα, "όλα ωραία είναι", είπε τελικά, νομίζω έχει κι εκείνος αδυναμία στο πράσινο κι ας μην είναι Παναθηναικός.
Ποιο είναι τελικά το πράσινο που ψάχνουμε;
And we did it! Το βρήκαμε...(σε άλλο κατάστημα εννοείται). Έτσι λοιπόν, ο πράσινος καναπές των ονείρων μου, που είναι η 1η φωτογραφία του άρθρου, θα παραμείνει στις σκέψεις μου ως φαντασίωση και κάτι άλλο θα μου έρθει σπίτι, αλλά κι αυτό καλό θα είναι, γιατί the μούχλα green is always a good idea.
#RoquefortGreen
No comments:
Post a Comment
Any comments?