Η Μετακόμιση vol4 - Alexia Child

Γειά σας και πάλι! 

Σήμερα ήταν ένα αστείο και κάπως embarrassing σημείο της μετακόμισης, αλλά ευτυχώς ήμουν μόνη με το Τζέρι κι έτσι γλίτωσα το ρεζίλι… 

Ήρθε η ώρα να αδειάσω το παιδικό μου δωμάτιο, που αργότερα έγινε γραφείο μου, αλλά με διάφορους κρυμμένους θησαυρούς των παιδικών χρόνων. 

Κι ακόμη χειρότερα, των εφηβικών.

Ξεκινάμε με την αρκουδοπαρέα…  Το γουρούνι της Ειρήνης, δωράκια από το πρώτο μου αγόρι, το Γιώργο, άλλα από φίλες μου και φυσικά ο Στάθης, το μωβ αρκουδάκι, το όνομα του οποίου δεν είναι τυχαίο φυσικά, αφού Στάθη έλεγαν το συμμαθητή που έβλεπα κι έλιωνα στο Γυμνάσιο.

Σχετικά με το Στάθη βρήκα κι άλλα πράγματα, πολύ πιο ντροπιαστικά, που δεν θα σας τα δείξω. Πακεταρισμένα και σφραγισμένα από χρόνια έχω και τα ημερολόγια (1999-2006).

 Να και τα Cd μου…

Πολύ ντροπιαστικά μερικά… Μα τι άκουγα; Ραπ; Χατζηγιάννη; Ρουβά; Μηδενιστή; Τι από όλα αυτά;?!\

Το πιο τέλειο από όλα είναι φωτογραφίες –αληθινές όχι ψηφιακές- που έχω ξεχάσει!

Και το ένα και μοναδικό, το απίστευτο, ανεπανάληπτο, number one of our hearts, που σημάδεψε όλη τη γενιά μου πιστεύω… Το ιστορικό, the legendary σούπερ τεχνολογίας τότε κινητό… Το 3310!!!!!

Βιβλία από το σχολείο (Λατινικά, Αντιγόνη, ΟΜG!), από τη σχολή (Το Πρωτότυπο Έχει Χαθεί, Η Σημασία των Λέξεων, Τα Μεγάλα Ρεπορτάζ…) καθώς και σημειώσεις, βιβλία που διάβαζα και πάλι ασύνδετα όπως η μουσική που άκουγα (Τρία Κείμενα για το Νίτσε –wtf? – Με την Οχιά στο Χέρι, Καταραμένοι Ποιητές, Οριάνα Φαλάτσι «Ένας Άντρας» -μέχρι σήμερα το πιο λατρεμένο από όλα τα βιβλία του πλανήτη- Το Δέκα, Ο Μάγγας…)

Ααααχχ… Εκτός από τα βιβλία, τα υπόλοιπα πακετώθηκαν, σφραγίστηκαν ερμητικά με σημείωση πάνω στην κούτα, «Αναμνηστικά που θα δω στα γεράματα και θα κλαίω ή δεν θα προλάβω  και πριν τα κάψω θα τα βρουν τα μελλοντικά μου παιδιά – παιδιά μου συγχωρέστε με, πέρασα δύσκολη εφηβεία!).

Πάει κι αυτό. Γελάσαμε πάλι. Ο Τζέρι θέλει να υιοθετηθεί από κάποιον νορμάλ, αλλά τον αγνοώ.