Για Σπέτσες όλο ευθεία vol4 –The end

#a_oxi, πληρώνει η Πρεσβεία (Spetses Edition)

Τα μάτια μου είχαν πεταχτεί έξω και φώναζα σαν δαιμονισμένη, «σύνελθεεε τίποτα δεν έχεις, δε μπορώ άλλο να σε κανακεύωωωω πάρε τα πόδιααα σου!». Η Ντράνα ξέχναγε ότι είναι ψοφίμι και ούρλιαζε «σκάσσεεεε κι εσύυυ που σε όοοολο το ταξίδι κακαρίζεις σαν την κόταααα!». 

Η Ρούνι, ψύχραιμη και πάντα στο τιμόνι με βλέμμα απλανές, μουρμούριζε «Δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχήσω μην όντως πάθει κάτι η Ντράνα ή να εξοργιστώ που μου έχει γα***ει το καινούργιο μου αυτοκίνητο». Ωστόσο, όταν πια φτάσαμε στο νοσοκομείο το βουλώσαμε κι εγώ κι η Ντράνα, η οποία έκρυβε τα μούτρα της κι έγερνε πάνω μου και έλεγε «κράτα με, βάστα με» σα πληγωμένο σπουργιτάκι. Είχε έρθει η ώρα να μιλήσει η Ρούνι. «Ανοίξτε το δρόμο! Πρέπει να δώσω το ιστορικό!» (αφού είχε βγάλει πρώτα διάγνωση…). Πάνω στην ώρα μπουκάρει κι η Μητέρα Ντράνας."Α! Το παιδί! Κάτι έχει το παιδί!".

 «Κοιτάξτε συνάδελφε…», είπε η Ρούνι, «η Ντράνα έχει κι ένα ιστορικό αυχενικού…», πετάγεται η Μητέρα Ντράνας «Μα δεν έχει αυχενικό!». 

Ο γιατρός αρχίζει να στραβώνει… Η Μητέρα Ντράνας συνεχίζει, «αφήστε την κοπέλα να σας πει, οι γονείς της είναι γιατροί, ξέρει! Ξέρει!»… Η Ρούνι προσγειώνεται στην πραγματικότητα, «κτηνίατρος είμαι, όχι γιατρός!» κι ο γιατρός συμπληρώνει «κυρία μου, η γνώση δεν κληρονομείται! Περάστε έξω σας παρακαλώ!».

Η Κτηνίατρος Ρούνι κι η Αφηγήτρια Zed έφυγαν αφήνοντας πίσω στο Νοσοκομείο τη Ντράνα και τη Μητέρα Ντράνας και συνέχισαν να οδηγούν μέχρι το ξημέρωμα… Όσο για τη Ντράνα, χαίρει άκρας υγείας και όλη την επόμενη ημέρα επιδόθηκε στο φιλτράρισμα των σέλφι της!

Το παρακάτω εμπεριέχει Inside Jokes, αν δεν καταλαβαίνετε δεν πειράζει.

Άσκηση1: Διαβάστε μία μια τις προτάσεις δυνατά, με πολύ ενθουσιασμό. Στο τέλος κάθε πρότασης βάζετε τα χεράκια στα ματάκια σας και τα βγάζετε! (τα πλαγιαστά μη τα διαβάζετε φωναχτά)

1.       «Τι; Έβγαλα 17 χιλιάδες μόρια; Τι να τα κάνω, τι να τα κάνω;…ΤΟ ΒΡΗΚΑ! Θα μπω στο τμήμα Οικολογίας!» Ο Για Πάντα Άνεργος

2.       «Αααα όοοχι, δεν θα πάμε πάλι στο Βρέλλο που ξέρουμε σίγουρα τι μας περιμένει, θα πάμε στη Σπηλιά να βγάλουμε σέλφι και να πάθουμε ηλίαση!» Ηλίαση, η καλύτερή σου φίλη

3.       «Ααα, όχι, δεν θα πάμε με το λεωφορείο να κάνουμε εκατό κύκλους. Θα πάρουμε ένα θαλάσσιο ταξί! Τι; 33 ευρώ;;;» Ανώνυμος Επιβάτης ΚΤΕΛ

4.       «Αααα, όχι, δε θα μπω Νομική. Είναι λίγο αφιλόξενοι οι λόκαλς. Τους λείπει ένας Κοινωνιολόγος. Θα γίνω Κοινωνιολόγος!», Ο Για Πάντα Άνεργος 2

5.       «A…Όοοχι,  δεν θα ρωτήσω τους περαστικούς για το ξενοδοχείο, θα δω στο χάρτη, που έχει την ένδειξη «church» - ξεκάθαρο!», η αφηγήτρια 4 κιλά λιγότερο από πριν

6.       «Aαα…Όοοοχι, δε θα πάω έτσι όπως ξέρουμε το δρόμο, θα ακούσω τις υποδείξεις που δίνει με κλειστά μάτια η Ντράνα που δεν ξέρει να οδηγεί καν!»

7.       «Aa…Όοοχι, δεν θα κατουρήσω πριν φύγουμε, άλλωστε σε 2,5 ώρες θα έχουμε φτάσει!». Παραλίγο κατουρημένη αφηγήτρια

8.       «A, Όοοχι, δεν θα τους αφήσουμε να πιστέψουμε ότι είμαστε τίποτα κακομοίρες, θα παραγγείλουμε αστακομακαρονάδα για να τους μπούμε στο μάτι» Άφραγκες κι οι τρείς, αλλά ευτυχώς πληρώνει η Πρεσβεία

Για όποιον δεν γνωρίζει τώρα, διαθέτω μια κάρτα από την Πρεσβεία της Γαλλίας, την οποία κουβαλάω αντί για ταυτότητα. Αυτή η κάρτα με ξελασπώνει σε περίπτωση που γίνει κάτι συγκλονιστικό (π.χ. πόλεμος) κι ως Γάλλος πολίτης μπορώ να ζητήσω από τη Γαλλική Πρεσβεία να με φυγαδεύσει ή κάτι τέτοιο –τι να σας πω δεν ξέρω κι εγώ… Ωστόσο, επειδή δεν γίνεται πόλεμος, πολλές φορές έχει χρειαστεί να την επιδείξουμε για να ψαρώσουμε κόσμο. Τόσο πατσαβούρες!