Ήταν περίπου έξι το πρωί, αδύνατο να κοιμηθώ. Καθόμουν
μπρούμυτα στο κρεβάτι και σχεδίαζα νοητά σχήματα στον τοίχο. Ο τοίχος μου είναι
σαγρέ, δεν ξέρω αν γνωρίζεις αυτή την τεχνοτροπία. Είναι ένας άγριος τοίχος με
μικρά εξογκώματα. Όταν ήμουν μικρή ήταν πιο κοφτερά τα εξογκώματα, με τα χρόνια
και τα βαψίματα έγιναν πιο ομαλά. Με το φως κι ακόμη καλύτερα στο ημίφως,
δημιουργούνται μικρές σκιές, σαν περιγράμματα. Και με λίγη φαντασία, βλέπεις
διάφορες μορφές, όπως κάνουμε με τα σύννεφα, εμείς οι κρυφορομαντικοί τύποι.
Δεν σκεφτόμουν τίποτα συγκλονιστικό, παρά το κρασί που μόλις είχα πιεί.
Λέμε για το άρωμα των κρασιών, ότι μυρίζει λεμονοανθό,
τριαντάφυλλο, κόκκινα φρούτα, σοκολάτα, βανίλια, περγαμόντο... Για τα Chardonnay που περνάνε από δρύινα
βαρέλια, πως μυρίζουν «βούτυρο» ας πούμε. Εμένα δεν μου αρέσει το Chardonnay.
Φυσικά δεν πρόκειται
για αρωματικές ουσίες, αλλά για μια «θύμιση». Η μυρωδιά του κρασιού σου θυμίζει
κάποια αρώματα, οικεία σε εσένα και συνήθως σχετίζονται με τα χώματα όπου
καλλιεργήθηκε η κάθε ποικιλία, κι έτσι σαν κώδικας, χρησιμοποιούνται κάποιες
ονομασίες αρωμάτων για την περιγραφή του προϊόντος.
Είναι προφανές ότι έτσι είναι και άνθρωποι. Είναι κάποιοι άνθρωποι, που χωρίς να
μπορώ ακριβώς να το εξηγήσω, μου αρέσει η μυρωδιά τους. Όχι η κολόνια τους, όχι
το μαλακτικό στα ρούχα τους, αλλά η φυσική μυρωδιά τους. Σε μερικούς είναι πολύ
χαρακτηριστικό. Κι είναι και κάποιοι, που δεν μου αρέσει καθόλου ο τρόπος που
μυρίζουν. Όχι ότι βρωμάνε, αλλά εμένα δεν μου αρέσει το Chardonnay όπως σας
είπα. Κι είναι και κάποιοι άλλοι, που δεν μυρίζουν τίποτα. Είναι σαν το
Ασύρτικο, ένα κρασί υφής, δεν έχει ιδιαίτερο άρωμα, δεν θυμίζει κανένα φρούτο
και κανένα λουλούδι, μόνο πέτρα και καμένη Γη.
Εμένα μου αρέσει το Syrah. Είναι δύσκολο, δεν κατακτιέται εύκολα, είναι περίπλοκο. Με
έντονες τανίνες, σε φιλάει και μουδιάζεις. Με γεύσεις από πικάντικα μπαχαρικά,
καφέ, ίσως λίγο καραμέλα, όταν το πλησιάζεις. Επίγευση πικρής σοκολάτας όταν
απομακρύνεσαι. Πληθωρική γεύση και έξοχη δομή, σαν αθλητής. Να το αγκαλιάζεις
και να γεμίζει η αγκαλιά σου. Σκοτεινό,
ή όπως λένε για το Syrah,
πολύ σκοτεινό, dark as night…
Ακούστε και τη μικρή σομελιέ. Αν δεν σας αρέσουν τα δύσκολα,
προτιμήστε έναν εύκολο άντρα. Προτιμήστε έναν άντρα - Μοσχοφίλερο.
No comments:
Post a Comment
Any comments?