Ο τύπος που γνώρισα χθες βράδυ...

Μόλις είχα στείλει στο τουίτερ "είστε όλοι σας μαλάκες" και το εννοούσα και το εννοώ ακόμα. Ειλικρινά δεν είχα λόγια να το εκφράσω και εκείνη τη στιγμή με πλησιάζει ένας συμπαθητικός 28άρης κρατώντας στην αγκαλιά του ένα μπαλόνι Patrick απο το Bob Σφουγγαράκη.(by the way o bob είναι κρητικάτσι - Σφουγγαράτσης).

Με πλησιάζει και μου δείχνει το μπαλόνι του. "Απόψε θα φύγω με τον Patrick", μου λέει....
Τον κοιτάω καχύποπτα. "Θα μπορούσε να είναι gay σκέφτηκα αλλά γιατί ήρθε να μου μιλήσει;". Ψηλός, ωραία πλάτη, γλυκό χαμόγελο, ήρεμο βλέμμα. Δεν έμοιαζε με πέσιμο τούτο εδώ. Περίεργο. Πολύ περίεργο.

"Ο Πάτρικ έχει τσουτσουνάκι!", του λέω και του δείχνω αυτό που προεξέχει απο το μπαλόνι, ώστε να μπορεί να δεθεί με τη χρωμαρτιστή πλαστική κορδέλα που είχε τυλιγμένο στο χέρι του. Εκείνος γελάει μυστηριωδώς. "Νομίζεις οτι είμαι gay?". Ένιωσα αμήχανα. Αν ήταν gay θα έπρεπε να σπεύσω να του πω οτι δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με αυτό. Αν πάλι δεν ήταν, μάλλον ένιωθε προσβεβλημμένος. Ειλικρινά δεν ξέρω πως μοιάζει αυτό σε έναν άντρα. Να είσαι στρέιτ και να σε πει μια άγνωστη εμμέσως πλην σαφώς gay. "Έχω τέσσερα χρόνια σχέση", μου απαντάει με ένα ειρωνικό μειδίαμα στα  χείλη. Εκεί που ήσουν ήμουνα κι εκεί που είμαι θα'ρθεις, σκέφτηκα. Παραλίγο να το παρεξηγήσω. Τι τα θες τα νταραβέρια αν έχεις σχέση; (λέμε τώρα).

"Απόψε θα φύγω με τον Πάτρικ και της έστειλα και φωτογραφία να δει με ποιον φεύγω για να ξέρει", μου διευκρινίζει. Λες και του είπα να φύγει μαζί μου και όχι με τον Πάτρικ. Μωρ τι κουλαμάρες είναι αυτές; σκέφτηκα σιωπηλή - ευχήθηκα να τελειώσει κάποια στιγμή ο διάλογος του παραλόγου. Και τότε ήρθε η χαριστική βολή "Το Δεκέμβριο παντρεύομαι". Εγώ δεν έλεγα τίποτα, μόνος του τα έλεγε! "Συγχαρητήρια! Μπράβο! Με το καλό!", είπα και το ένιωθα καθώς τον έβλεπα να αποχωρεί με το μπαλόνι του αφήνωντας πίσω την παρέα να συνεχίσει.

Δεν ξέρω γιατί ήρθε να μου τα πει αυτά. Μάλλον τον έστειλε κάποια υπερδύναμη, σαν οιωνό, σα σημάδι καλής ανθρώπινης θέλησης. Σα να μου λέει "να! κοίτα! υπάρχουμε κι εμείς". Όχι οτι άλλαξα γνώμη, απλά εκείνος ο τύπος είναι που φτιάχνει τον κανόνα αποδεικνύοντας οτι υπάρχει και η εξαίρεση. (αυτό που λέμε δεν υπάρχει κανόνας χωρίς εξαίρεση)