A&D Wedding vol2

Να’μαστε λοιπόν, μερικές συμμαθήτριες μαζεμένες, ντυμένες στην πένα…περιμένοντας τη νύφη. Και σου φαινόταν πολύ μακρινή η στιγμή που θα ανοίξει ο κύκλος «γάμου» στον στενό σου κύκλο. Και τώρα περίμενες τη φίλη σου ντυμένη νύφη!  Τη νύφη, που σαν χθες, αλλά πέρασαν περίπου 10 χρόνια, θυμάμαι στα θρανία να συζητάμε περι γάμου και οικογένειας. Τη νύφη που γνωρίζω από παιδί κι ας μην είμαστε οι καλύτερες φίλες και νομίζω ένας λόγος που είχα νεύρα, ήταν επειδή περίμενα ότι θα συγκινηθώ και θα φαίνεται! Αφού δείξαμε τα βρακιά μας στους καλεσμένους, η νύφη κατέφθασε συνοδεία του μπαμπά της, μπήκαμε στο Ναό έχοντας ζήσει στο πετσί μας τα Ανεμοδαρμένα ύψη και το μυστήριο τελέσθηκε χωρίς παρατράγουδα. Η πιο αγχωμένη ήταν η κουμπάρα. Το ζευγάρι ήταν κάτι παραπάνω απο σίγουρο για αυτό το γάμο και τίποτε στον κόσμο δεν θα άλλαζε την απόφαση αυτή. Το άγχος δεν είχε θέση ανάμεσα στα συναισθήματά τους.

«Ρε συ, είναι πολύ άνετη η νύφη!», είπα εντυπωσιασμένη στη Τζέν-τζέν. «Ναι! Λες και το έχει ξανακάνει!!!», συμπληρώνει με τον ίδιο θαυμασμό. Ήταν στιγμές που κοιταχτήκαμε και νομίζω σκεφτόμασταν τελείως desperate «εμείς πότε θα το ζήσουμε αυτό;»… «Καλά εσύ δεν το σκέφτηκες;δε σε έπιασε ένα κάτι;», λέει η Τζέν-τζέν στην Bibibo. H Bibibo, κοπέλα ασύλληπτης ομορφιάς, τραβούσε βίντεο με το Iphone, «ναι. Με έπιασε και μετά με άφησε όμως!».  

Εγώ όμως ξέρω ότι όλες το σκεφτόμασταν. Η μία μάλιστα, την ώρα της δεξίωσης, δεν σταμάτησε να φοράει το δαχτυλίδι της ανάποδα, σαν βέρα, και να καμαρώνει τα δάχτυλά της, φαντάζοντας πως θα είναι όταν θα έρθει εκείνη ημέρα. Η άλλη κοίταγε το ρολόι ασταμάτητα, λες και ο άντρας της ζωής της θα ερχόταν από λεπτό σε λεπτό. Η τρίτη δεν κοίταγε ούτε χέρια ούτε ρολόι, αλλά το κινητό της. «Θέλω να παντρευτώ. Χωρίζουμε!», έστειλε στον γκόμενό της, ο οποίος δεν είχε σκοπό να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο όσο η γη γυρίζει και γεννιούνται γυναίκες πάνω σε αυτή. «Άντε και στα δικά σας!», είπε η τέταρτη, «γιατί εγώ δε θέλω να παντρευτώ!». Να της γνωρίσουμε εκείνο τον γκόμενο που λέγαμε, σκέφτηκα. Το σκουπίδι της μιανής ο θησαυρός της άλλης (??!!!).  Η πέμπτη της παρέας αποφάσισε να παντρευτεί επιτόπου τον φωτογράφο της εκδήλωσης…

-          Κορίτσια, να η κάρτα μου, είμαι από το τάδε φωτογραφείο…

-          Τι; Αλήθεια; Κι εγώ νόμιζα ότι σου αρέσαμε και μας έβγαζες φωτογραφία!

-          Εεεε…θα τις πάρετε δωρεάν! Είναι δωρεάν!

Όλα αυτά μου φέρνουν γέλιο, δεν ήμουν εγώ αυτή που δήλωσε ότι δεν θέλει να παντρευτεί, ούτε εκείνη με το ανάποδο δαχτυλίδι. «Μην τον ακούς, ήθελε να μας ξαναδεί γιαυτό ήρθε να μας πει τάχα μου για το φωτογραφείο του!», της λέω για να ελαφρύνω λίγο το κλίμα συγκίνησης που με είχε ψυχοπλακώσει. Μέχρι το τέλος της δεξίωσης η Τζέν-τζέν είχε ήδη σχεδιάσει στο μυαλό της τον μελλοντικό γάμο της. «Τον γαμπρό τον έχεις βρει;», της λέει η Bibibo. Και τότε μια φρικιαστική σκέψη μου πέρασε από το μυαλό: Από αυτή την ηλικία και μετά οι γκόμενοι θα φοβούνται να μας πλησιάσουν! Θα φοβούνται ότι πάμε να τους τυλίξουμε για να τους παντρευτούμε!!! Άντε να σταυρώσεις γκόμενο τώρα, γι’αυτό όλοι τώρα τελευταία το παίζουνε τρελίτσα και «δεν θέλουν σχέση!». Το σημαντικότερο όμως δεν είναι ότι κάποια από εμάς «παντρεύτηκε», αλλά ότι παντρεύτηκε αυτόν που πραγματικά αγαπάει.

Κάποια κοιτούσε λοιπόν το ρολόι, αλλά ίσως όχι για τους λόγους που νομίζετε. Εγώ δεν ξέρω τίποτα… Είμαι απλώς η αφηγήτρια!!!