ô Toulouse "les oreilles"/ Τα αφτιά

Κάποια τραγούδια, μετά το τέλος μιας εποχής, πρέπει να πάψουν να παίζονται στα ραδιόφωνα για να ησυχάσεις… Αυτό που λένε ότι η μουσική σε ταξιδεύει, είναι αλήθεια, σε ταξιδεύει συνήθως προς τα πίσω και όχι προς τα μπροστά… Σε πηγαίνει πίσω σε κάτι που δε θέλεις να ξεχάσεις ποτέ, αλλά ούτε και να θυμάσαι συνέχεια… Κάποια τραγούδια, μετά το τέλος μιας εποχής, πρέπει να ξεχνιούνται για λίγο μέχρι να ξαναγίνουν απλώς «τραγούδια».

Το καλό είναι ότι μπορείς πάντα να ανακαλύψεις νέες μουσικές και νέα τραγούδια, να κεντήσεις πάνω τους νέες αναμνήσεις, σε κανούργια μέρη ή με καινούργιους ανθρώπους (χαζό, τι είναι ένας καινούργιος άνθρωπος; Του κουτιού που λέμε; Τέλος πάντων, καταλαβαινόμαστε νομίζω).

Είναι μερικά playlists βρε παιδί μου… Μαχαίρι στην καρδιά… 

Pretty Face (Soley), You dont have a clue (Royksoop), Home (Edward Sharpe&Magnetic Ζeros)...