ô Toulouse "Le Nez"

 Nouvelle année scolaire (pour les autres, pas moi…moi ? Scata), nouveau statut (de « étudiante » à « jeune diplômée désespérée ») nouvelles habitudes…(apprendre comment à vivre sans avoir ton propre appartement et sans dormir sous le pont !). Je suis rentrée à my beloved Toulouse, la ville où j’ai connu la notion de la vie étudiante et j’ai découvrit comment on peut survivre sans le mousaka de maman. A la place de mousaka, il y a le déjeuner du resto-u, patates en plastique et légumes congelés.

 On habite « au noir », chez une amie qui a déménagé à son mec, et ma collocatrice  se réveille à 6h du matin pour aller au boulot. Heureusement, il y a une entre nous qui bosse ! Après 12 ans à l’école, 4 ans à l’Université grecque et 1 an en France  faisant le master 2, elle a réussit à trouver un poste de prestige : Responsable du Découpage de la Tomate   chez Subway ! En plus, le Manager est très impressionné de ses capacités, il lui a dit qu’elle fait la plongeuse « extrêmement bien ».  Après tout, la Plongeuse-Responsable du Découpage de la Tomate gagne le smic tandis qu’ un Manager en Grèce gagne le moitié. Ca y est !

Dans cette nouvelle vie alors, il y a aussi mon meilleur ami, jeune et qualifié, qui reste encore positif et optimiste, car il est motivé de travailler partout dans le monde, sauf la France. « Mais Alexiaaaaa ! C’est le Tourisme International, pas National ! ».  Il veut partir et m’abandonner à Toulouse, il connaît pas que je vais lui suivre en tout cas ! Il  connaît pas que après mon installation à « we dont know yet où ça » il y a maman et jerry qui viennent aussi. Ca sera une surprise agréable!  

Puis, il y a une autre Grecque, aussi bien qualifiée, diplômée de l’Université de Toulouse, qui a décidé d’aller travailler en Afghanistan si besoin.

Moi je distribue partout mon pauvre CV, je me suis inscrite sur tout les scato-sites dans lesquelles il y a 100000 postes de recrutement, parmi lesquelles il n’y a aucune pour moi. Toutes les entreprises reconnaissent mes qualifications mais … « mon profil ne correspond pas ». Au début je croyais qu’ils parlent de mon profil professionnel. J’ai conclu finalement, qu’ils n’aiment pas mon profil-profil, aka « le nez ».I knew it! Je savais toujours que ce nez sera un obstacle pour ma carrière future!

Nέα σχολική χρονιά (για τους άλλους, όχι για εμένα…εγώ; Merde), νέο κοινωνικό στάτους (από φοιτήτρια για ακόμη μια φορά απελπισμένη νέο-πτυχιούχα) νέες συνήθειες( όπως να μάθεις πώς να ζεις χωρίς δικό σου σπίτι και χωρίς να κοιμάσαι όμως κάτω από τη γέφυρα). Γύρισα στην πολυγαπημένη μου Τουλούζη, την πόλη στην οποία έμαθα την έννοια της φοιτητικής ζωής και ανακάλυψα την επιβίωση χωρίς το μουσακά της μαμάς. Στη θέση του μουσακά, είναι το φαγητό της εστίας, πλαστικές πατάτες και κατεψυγμένα λαχανικά.

Μένουμε παράνομα στο σπίτι μιας φίλης που μετακόμισε στο αγόρι της, η συγκάτοικός μου ξυπνάει 6 το πρωί για να πάει στο job. Ευτυχώς υπάρχει και κάποια που δουλεύει εδώ μέσα! Μετά από 12 χρόνια σχολείο, 4 χρόνια στο ελληνικό πανεπιστήμιο και 1 χρόνο μεταπτυχιακό στη Γαλλία, κατάφερε να κατακτήσει τη θέση της Υπεύθυνης για την Κοπή της Τομάτας σε Φαστ Φουντ! Ο Μάνατζερ είναι εντυπωσιασμένος από τις ικανότητές της, της είπε ότι τη λάντζα ειδικά, την κάνει «εξαιρετικά καλά». Τουλάχιστον, η λαντζέρισα- Υπεύθυνη για την Κοπή της Τομάτας κερδίζει τον γαλλικό βασικό μισθό, ενώ οι μάνατζερ στην Ελλάδα παίρνουν τα μισά από αυτά. Αυτά είναι!

Σε αυτή τη νέα ζωή υπάρχει επίσης ο καλύτερός μου φίλος, νέος και ικανός, ο οποίος παραμένει θετικός και αισιόδοξος, εφόσον ούτως ή άλλως είναι πρόθυμος να δουλέψει οπουδήποτε στον κόσμο εκτός της Γαλλίας. «Μααα, Αλεξία! Είναι ο Διεθνής Τουρισμός, όχι ο Εθνικός!». Θέλει να φύγει και να με παρατήσει στην Τουλούζη, δεν ξέρει ότι θα τον ακολουθήσω ούτως ή άλλως! Δεν ξέρει επίσης ότι μετά που θα του κατσικωθώ στο «εκεί που δεν ξέρουμε που θα είμαστε ακόμα», θα έρθει κι η μαμά και ο τζέρι και θα είμαστε 3!

Επιπλέον, υπάρχει και μια άλλη Ελληνίδα, πολύ ικανή κι εκείνη, με πτυχία από Γαλλικό Πανεπιστήμιο σου λέει, που έχει αποφασίσει να πάει μέχρι και στο Αφγανιστάν αν χρειαστεί!

Εγώ μοιράζω το βιογραφικό μου παντού, έχω γραφτεί σε όλα τα βλαμμένα site που μπαίνουν αγγελίες για δουλειά, όπου υπάρχουν 100000 πόστα και για κανένα από αυτά δεν τους κάνω. «Έχετε πολλές ικανότητες αλλά…Το προφιλ σας δεν μας κάνει»….Στην αρχή νόμιζα ότι εννοούσαν το επαγγελματικό μου προφίλ. Αλλά τότε κατάλαβα… Μιλούσαν για το προφίλ-προφίλ μου… ήτοι, τη «μύτη». To'ξερα οτι αυτή η μύτη θα σταθεί εμπόδιο στην καριέρα μου!