14.5.12

ô Toulouse « AVRIL »


« Et maintenant, c’est la fête ! » m’a dit Fannie. On a décidé de profiter  de Toulouse  le plus  possible, mais… L for loosers, mes amis (cardiaques) !

Le stage a commencé le 2 Avril et c’était un « living hell », dès la première minute ! On était 14 pauvres stagiaires dans le même trou du cul, 2 ordinateurs en ligne et 2 mac vides, inutiles lorsque le wifi était plus atroce  que la morte lente. A la fin de ce jour là, j’avais mal à la tête, parce que mes collègues Chinoises sont nombreuses et elles parlaient beaucoup et assez fort, et en plus, on avait une autre Chinoise, étudiante de l’année dernière, qui voulait jouer le leader. « C’est horrible ! C’est feignant! C’est insupportable ! » dis-je à Fannie. En plus, je suis devenue un looser spécial, au titre de « poisson d’Avril ».

«Και τώρα, ξεκινάει το πάρτι!!!», είπε η Φανή. Αποφασίσαμε να παρτάρουμε όσο το δυνατό περισσότερο…αλλά… Λούζερς, φίλοι μου!

Το σταζ ξεκίνησε στις 2 Απριλίου, ήταν μια ζωντανή κόλαση από το πρώτο λεπτό! Ήμασταν 14 ταλαίπωροι σταζιέρ στην ίδια τρύπα χωμένοι, με 2 υπολογιστές συνδεδεμένους στο διαδίκτυο, 2 μάκ άδεια κι άχρηστα εφόσον το wifi ήταν πιο αργό κι από το θάνατο. Στο τέλος της πρώτης ημέρες γύρισα σπίτι με πονοκέφαλο, διότι μη ξεχνάτε ότι είχαμε και 5-6 Κινέζες στο γραφείο, που μιλάνε Κινέζικα, ασταμάτητα, δυνατά! Επίσης είχαμε και μια επιπλέον Κινέζα από την περσινή φουρνιά, που ήθελε να το παίξει αρχηγός! «Είναι τρομερό! Είναι για τα μπάζα! Είναι ανυπόφορο!», είπα στη Φανή. Επιπλέον, έγινα σπέσιαλ λούζερ, αφού με πιάσανε και ψάρι την πρωταπριλιά! Έτσι λένε εδώ το κορόιδο και του κολλάνε ένα χαρτί στην πλάτη!

La première semaine, on a suivi un programme strict du style « after work », prétendant qu’on s’amuse au Bar Basque, buvant une coca cola, après le taf. Maxime avait un regard qui signifiait « oui, c’est la fin du monde », en revanche,  Jérémy croyait qui irait sauvegarder le tiers-monde…montrant ses abdos ! Nouveau membre de notre équipe, (l’équipe des « L ») , était Billal. La deuxième semaine, on a essayé de « know us better » faisant un pique-nique…  Athèna participait fidèlement à nos plans, elle n’avait pas un stage (membre original des « L » aussi).

L’after work et le know us better ne suffisait pas, alors on est partis à Barcelone pour le week-end… (see « Los Perdidos 1, 2 et 3&4). A Barcelone, je suis devenue consciente de plein de choses mais principalement qu'on se trouvaient déjà à mi-avril… En même temps, Marjo et Guillaume faisaient la dolce vita profitant leur stage, et la petite Camille, qu’on voyait plus parce qu’elle avait un vrai stage ( !), était très occupée… Alors on a commencé de boire la gueule, chaque Samedi au Shanghai…

Την πρώτη εβδομάδα, ακολουθήσαμε ένα αυστηρό πρόγραμμα “after work » και καλά, παριστάνοντας ότι διασκεδάζουμε πίνοντας κόκα κόλα στο Μπαρ Μπασκ. Ο Μαξίμ είχε το βλέμμα του τύπου «ναι έρχεται το τέλος του κόσμου!», αντιθέτως ο Ζερεμί πίστευε ότι θα σώσει τις τριτοκοσμικές χώρες…δείχνοντας τους κοιλιακούς του.. Νέο μέλος της τρελής παρέας ο Μπιλάλ. Τη δεύτερη εβδομάδα λοιπόν, κάναμε αυτό που λένε οι Αμερικάνοι “to know us better» και πήγαμε για πικ νικ… Η Αθηνά  συμμετείχε πιστά στο πρόγραμμά μας, διότι ούτε εκείνη είχε βρει σταζ (αυθεντικό μέλος της ομάδας “Looser”).

Το άφτερ ουόρκ και το νόου ας μπέτερ δεν μας έφτανε, οπότε φύγαμε για ένα σκ τη Βαρκελώνη… (άλλη φορά, να κρυώσει λίγο). Στη Βαρκελώνη, συνειδητοποίησα πολλά πράγματα, κυρίως, ότι βρισκόμαστε ήδη στα μέσα Απριλίου! Την ίδια στιγμή, η Μαργιορί κι ο Γκιγιόμ κάνανε ντόλτσε βίτα στις πόλεις τους και η Καμίγ ήταν πολύ απασχολημένη με το πραγματικό, όπως λέει, σταζ της, οπότε τη χάσαμε… Για να παρηγορηθούμε, ξεκινήσαμε να πίνουμε τον ποπό μας κάθε Σάββατο στο Σαγκάι (το πιο καλόφημο γκέι κλάμπ).

Dans le cadre de ce stage prestigieux, j’ai voyagé avec la « petite » (la Chinoise Leader) à Lisbonne, afin d’organiser une conférence (fail). J’ai rien vu de cette ville (fail), on est restées dans un hôtel de 5 étoiles (fail et ironique car le stage n’était pas payant), on a mangé des…animaux de mer (dialecte d’Otro) et d’homards, et  je faisais l’infirmière (fail), la journaliste(fail), la secrétaire(fail), le con e.t.c. « C’est ou le tourisme ??? » dis-je à la petite, qui était épuisée, comme elle glissait avec elle sa valise partout. Ouais, dans cette valise elle avait toutes les chemises, les programmes, les brochures… « Mais tu n’a pas ramené tes vêtements ? » je lui ai demandé totalement étonnée ! La pauvre, elle n’avait même pas d’espace pour une deuxième culotte !

….

Μέσα στο πλαίσιο του φοβερού αυτού σταζ, ταξίδεψα με την μικρή Κινέζα στη Λισαβόννα, με σκοπό να οργανώσουμε ένα συνέδριο (fail). Δεν είδα τίποτα από την πόλη (fail) μείναμε σε ένα πεντάστερο (fail αν σκεφτείς ότι δεν πληρωνόμαστε στο σταζ), φάγαμε ζώα της θάλασσας, που θα έλεγε για τα μύδια κι ο Μογγολέζος, αστακούς, έκανα τη νοσοκόμα, τη δημοσιογράφο, τη γραμματέα, τον μαλάκα… (fail απανωτά) κτλ.  «Που είναι ο τουρισμός;;;;», είπα στη μικρή Κινέζα, που τα είχε παίξει από την κούραση, διότι κουβαλούσε τη βαλίτσα της παντού… Μέσα στη βαλίτσα είχαμε όλο τον εξοπλισμό του συνεδρίου… «Καλέ κοπελιά, δεν έχεις φέρει ρούχα;», της είπα ξαφνιασμένη! Η κακομοιρίτσα δεν είχε χώρο ούτε για δεύτερο βρακί!

Fin d’Avril… ! Malheureusement, j’étais aveugle plusieurs fois pendant mon séjour à Toulouse, mais finalement j’en ai bien profité de Toulouse, même si je me plains souvent. En réalité, c’était pas mal… Ce matin, j’ai lu un article pour les rêves. Selon l’auteur, les rêves ne sont pas fondés aux images, mais aux sentiments. Même les aveugles peuvent rêver, utilisant les autres sens (ben, non, c’était pas très romantique cette dernière phrase mais je voulais dire des gros mots…lol).  


Revue mensuel : 2 empoisonnements, 2 voyages internationaux, 2 bouteilles de vodka, 2 missions sournoises échouées, 1 petit pas pour un homme, mais un bond de géant pour l'humanité (comme il a dit Armstrong)

Τέλος Απριλίου…! Δυστυχώς ήμουν τυφλή αρκετές φορές όσο καιρό ήμουν Τουλούζη, αλλά τελικά, πέρασα καλά κι ας παραπονιέμαι. Στην πραγματικότητα δεν ήταν άσχημα… Σήμερα το πρωί, διάβασα ένα άρθρο για τα όνειρα. Λέει ότι τα όνειρα είναι βασισμένα, όχι σε εικόνες, αλλά σε συναισθήματα. Και πως ακόμη κι οι τυφλοί, μπορούν να ονειρευτούν, χρησιμοποιώντας τις άλλες τους αισθήσεις (ε λοιπόν, όχι, δεν ακούγεται πολύ ρομαντικό αυτό το τελευταίο, αλλά κατά βάθος ήθελα να πω μεγάλη κουβέντα…χαχαχα)

Μηνιαίος Απολογισμός: 2 Δηλητηριάσεις, 2 διεθνή ταξίδια, 2 μπουκάλια βότκα, 2 αποτυχημένες ύπουλες αποστολές, ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα (που είπε κι ο Άρμστρογνκ)


Fly me to the moon… 

No comments:

Post a Comment

Any comments?