ô Toulouse «OCTOBRE »

Comme je vous ai déjà raconté sur ce blog, on a eu plein des intervenants…

Quand je regarde mes notes d’Octobre, même moi je ne comprends rien du tout !

« C’est l’érosion ? » dit Fannie, « Peut-être l’évolution ? », dis-je, mais j’étais pas sûre. Guillaume et Maxime s’assoient toujours au fond de la salle, par contre Jeremy et les Chinoises à la première rang (comme à la guerre), puis on a le gladiateur, Elissa, toujours avec son helmet. Choe-Romain-Mikael-Nicolas dormait tranquillement, Moush faisait des questions (mais il jamais écoutait les réponses, il écoutait de la musique), Marine et Gautier (le super couple de notre M2) jouaient avec Flo, Noura avait besoin d’espresso, Emilie tapait le clavier du Mac à toute vitesse… Chaque fois qu’on était en silence, tu pouvais écouter Gena rire en cachette… Marjory avait toujours une expression de visage extrêmement professionnel…

Le 14 Octobre, c’était l’anniversaire de mon père, il est arrivé à Tolosa pour une visite courte, juste pour le week end. Pour la première fois de ma vie  j’avais très besoin de le voir. Normalement, je dispute beaucoup avec lui, on a du mal à se comprendre même si on parle la même langue. Cette fois était différente… Grâce à cette réaction originale,  j’ai compris que ce n’étaient pas mes collègues froids, c’était  moi ! J’étais très heureuse de voir mon père, parce que je sentais qu’il est la seule personne que je connais, et que depuis un mois, j’étais complètement seule à Toulouse ! Fannie était plus proche d’Athèna, et Athèna, moi je l’aimais pas trop !

Όταν κοιτάω τις σημειώσεις μου του Οκτωβρίου, ούτε εγώ δεν καταλαβαίνω τι γράφω! Ο Γκιγιόμ και ο Μαξίμ κάθονταν πάντα στα τελευταία θρανία, ενώ ο Ζερεμί με τις Κινέζες στην πρώτη γραμμή άμυνας, ύστερα η μονομάχος η Ελίσα, μόνη με το κράνος της… Ο Κινέζος με τα εκατό ονόματα κοιμόταν ήσυχος στη γωνιά του, ο Μουστ΄;φ έκανε ερωτήσεις, τις απαντήσεις των οποίων δεν άκουγε ποτέ γιατί είχε ακουστικά στα αφτιά, το ζεύγος Μαρίν και Γκοτιέ έπαιζαν με τον Φλό εν ώρα μαθήματος  η Νούρα χρειαζόταν ένα δυνατό εσπρέσο, η Εμιλί έγραφε στο μακ με ιλιγγιώδη ταχύτητα… Κάθε φορά που επικρατούσε σιγή, άκουγες τα πνιχτά γέλια της Ζενά… Η Μαργιορί είχε πάντοτε αυτή την πολύ επαγγελματική, σοβαρή έκφραση…

Στις 14 Οκτωβρίου, ήταν τα γενέθλια του πατέρα μου, ήρθε να με δει για το ΣΚ. Πρώτη φορά του έκανα τόσες χαρούλες. Συνήθως πλακωνόμαστε, δεν καταλαβαινόμαστε καθόλου αν και μιλάμε την ίδια γλώσσα. Χάρη στην ασυνήθιστη αντίδρασή μου κατάλαβα ότι τελικά, το στραβόξυλο είμαι εγώ κι όχι οι συμμαθητές μου, διότι ένιωθα ότι επιτέλους είδα έναν δικό μου άνθρωπο, ανίκανη να δεθώ με οποιονδήποτε στην Τουλούζη. Η Φανή ήταν τάτσι μίτσι κότσι με την Αθηνά, την οποία δε χώνευα ιδιαιτέρως.

Peu a peu j’ai commencé à concilier avec la présence d’Athèna, avant tout elle était intelligente. J’apprécie les personnes intelligentes, comme par exemple Marie de Loi. Marie de Loi faisait l’erasmus à Toulouse, elle habitait à l’étage en dessus et je l’invitais souvent chez moi, pour boire un verre et surtout, pour faire le gossip ! Au milieu d’Octobre on a découvrit la Tireuse! Les soirées à la Tireuse sont devenues une tradition particulière pour les quatre grecques…

Σιγά σιγά άρχισα να συμβιβάζομαι με την παρουσία της, άλλωστε μου φαινόταν έξυπνη κι αυτό το εκτιμώ στους ανθρώπους, όπως τη Μαρί ντε Λουά. Η Μαρί, ερασμίτισα, έμενε έναν όροφο από πάνω μου και την καλούσα συχνά για ποτό και κουτσομπολιό. Στα μέσα του Οκτωβρίου ανακαλύψαμε την Τιρέζ, που έγινε αργότερα το στέκι μας για εμάς τις 4 Ελληνίδες..

Jusque là, on était jamais sorties avec les français du Master 2 et en plus, on savait pas le sens d’apéro (aussi on savait pas la signification du mot « truc », même les profs utilisait ce mot bizarre mais à l’école j’ai jamais entendu cette chose). Un jour, on a reçu une invitation par Emilie. « C’est quoi l’apèro ? » j’ai demandé à Fannie, mais elle avait pas la bonne réponse. « Elle m’a demandé de ramener quelque truc à boire et à manger… C’est quoi ce truc ?».

(Le « truc » est un mot très utile à la langue française, notamment pour les étrangères ! Quand tu connais pas un mot, ou tu peux  pas traduire  le mot grec (ou chinois), tu peux simplement dire le« truc » !  )

Μέχρι τότε δεν είχαμε βγει ποτέ με τους γάλλους του μάστερ και δεν ήξερα την έννοια του απερό (επίσης δεν ήξερα τι είναι αυτό το τρύκ που λέγανε όλοι συνέχεια, ακόμη κι οι καθηγητές). Μια μέρα η Εμιλί μας κάλεσε σπίτι της για «απερό» (έλα χριστέ και παναγιά) ζήτησε από τη Φανή να της πάμε ένα τρύκ, ποτό και φαγητό (έτσι καλώ κι εγώ, σκέφτηκα). «Τι είναι το απερό καλέ;», ρώτησα τη Φανή. «Τι είναι αυτό το τρύκ;», με ρώτησε η Φανή… Το τρυκ είναι η λέξη που κολλάει παντού, ιδιαιτέρως χρήσιμη για τους ξένους, όταν δεν ξέρεις μια λέξη, κολλάς το «τρυκ» και καθάρισες!

L’apprentissage de la langue était une question critisieuse. En Grèce j’avais l’impression que je parle couramment cette langue, mais en France…alala ! C’était la catastrophe ! La plus grande surprise pour moi, c’était le moment où Noura m’a expliqué que « la merde » est féminine ( !!!c’est bizarre) et il existe seulement une merde, de merde, la merde. En revanche, moi que j’utilise souvent ce mot en grec (mais la merde en grec est en pluriel, parce que on avait toujours beaucoup des scata, même avant la crise !!!) j’ai appris de la dire aussi en arabe, en chinois, en mongolien… Rokaya aussi, disait souvent le mot « chiant ». « Ah ça fait chier ! C’est chiant ! Il est chiant !» (encore je connais pas la dictée exacte mais vous comprenez !). « Qu’est-ce que tu racontes ? Il y a un chien ? J’ai pas compris ! », dis- je et je demande la définition du mot inconnu. Elle m’a bien expliqué «  ah non, chiant c’est la top de la merde !!! ».

Papa, maman, je crois que maintenant je parle couramment le français !

Στην Ελλάδα είχα την εντύπωση ότι ξέρω γαλλικά, αλλά στη Γαλλία ήταν διαφορετικά απ’ό,τι στο σχολείο. Η μεγαλύτερη έκπληξη ήταν όταν μου εξήγησε η Νούρα, πως τα σκατά είναι πάντα θηλυκά, και μάλιστα είναι «η σκατούλα», δεν μπορείς να μιλήσεις για περισσότερες από μία. Τελικά έμαθα να λέω σκατά σε όλες τις γλώσσες (κινέζικα, μογγολέζικα, αραβικά κτλ), οι αγαπημένοι μου αναγνώστες ξέρετε ότι το χρησιμοποιώ συχνά άλλωστε! Η Ροκάγια από την άλλη έλεγε ένα άλλο ρήμα που δεν καταλάβαινα, κι όταν κάποια στιγμή απήυδυσα και τη ρώτησα, μου αποκάλυψε ότι είναι «το αποκορύφωμα της σκατουύλας», εκεί που ακουμπάει η μύγα δηλαδή!

Μπαμπά, μαμά, μετά από αυτό, νομίζω μιλάω απταίστως τα γαλλικά!