18.1.12

Φλέρτ αλα Φρανσέζ vol2


Ο Κοτσίδας την είχε ακούσει άσχημα και συνέχισε να γελάει. Πως τόλμησε να υποτιμήσει την Κοντή Δύναμη;;; Η Sindy, πρέπει να ξέρετε, είναι από αυτές τις γυναίκες που έχουν τα πάντα υπο τον έλεγχό τους κι όταν κάτι στέκεται εμπόδιο στην συνέπεια του freak control, μπορεί να σε στήσει στον τοίχο και να εφαρμόσει πάνω σου όλα τα πιθανά κινέζικα βασανιστήρια, προκειμένου να αλλαξοπιστήσεις. Γενικά, έχω πέσει σε παρέα φεμινιστριών, διότι κι η Φού γίνεται έξαλλη με κάτι τέτοιους τύπους, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, της άρεσε αρκετά για να βγάλει νύχια.

Εγω δεν είχα πάρει χαμπάρι τι γίνεται γιατί καθόμουν παρα πέρα με τη Βιολέτα και τον τζιτζιφιόγγο θαυμαστή της. Κάθε φορά που ανέφερε το όνομα «Σοφία Λώρεν» η Βιολέτα δαγκωνόταν κι ήθελε να τον στείλει στο διάοlol.  «Είσαι όμορφη, πολύ όμορφη!» έλεγε και ξανάλεγε κι η Βιολέτα κουνούσε το κεφάλι σα να λέει «κι εσυ, είσαι ηλίθιος, πολύ ηλίθιος όμως!». Από μεριάς μου, προσπαθούσα να την πείσω ότι ένα φιλάκι δεν έβλαψε κανέναν και πως αφού την έχουμε κλείσει στο μπουντρούμι τόσες μέρες και τα μουσεία/πάρκα δεν τα είδε, μπορούσε τουλάχιστον να γυρίσει στην πατρίδα και να έχει γευτεί το περίφημο γαλλικό φιλί. Γιατί αν δεν θυσιαστεί η Βιολέτα πρώτη, ποια θα το κάνει; Ελπίζαμε η Φού, αλλά η Sindy είχε άλλα σχέδια για εκείνη…

Η Φού είχε μείνει άφωνη μπροστά στο θέαμα: Η Sindy, ανεβασμένη πάντοτε στο σκαμπό, κουνούσε το δάχτυλο στον Κοτσίδα και του τα έχωνε κανονικά, πιάνοντας το νήμα από την αρχή. Δεν ξεκίνησε με το κλισέ «Όταν εμείς είχαμε δημοκρατία, εσείς ήσασταν πάνω στα δέντρα». Όχι, δεν πήγε τόσο πίσω, ούτε έπεσε τόσο χαμηλά.  Δεν του είπε ούτε για τις Μεγάλες Δυνάμεις που επενέβησαν μετά την επανάσταση του 21. Το έπιασε από τον Πρώτο Παγκόσμιο, με την ελπίδα να ξεκινήσει μόνη της τον Τρίτο και τελευταίο. Είχε και ντοκουμέντα στην τσάντα της, από στατιστικές, μέχρι διαγράμματα, μέχρι μυστικούς φακέλους. Με αυτές τις Ασφαλίτισσες ποτέ δεν ξέρεις. Ο φίλος του Κοτσίδα τη βρήκε κάπως χαριτωμένη και για χάρη του φλέρτ, αποφάσισε να μπει στη συζήτηση βάζοντας λάδι στη φωτιά κι ελπίζοντας ότι η Sindy θα πιάσει τα αστεία του. Αντιθέτως, η Sindy τον έβαλε σε προτεραιότητα, στη λίστα ηθικής και ψυχολιγικής εξόντωσης με προγενέστερο επικό εξευτελισμό ιδεών και ιδεολογιών. «Τι λες κι εσυ μωρέ; Ανιστόρητε!» (δεν ξέρω πως είπε το «μωρέ» στα γαλλικά, αλλά έχει Sorbonne, κάπως θα το είπε, δεν μπορεί να φαντάζομαι λάθος). Η Φού ήθελε να τραβήξει τα μαλλιά της καθώς έβλεπε το φλέρτ να γίνεται πολιτικό debate υπο την επίρροια άφθονης μπύρας.

Μέσα στο όλο παρατράγουδο, είχα γυρίσει το κεφάλι μου από την άλλη, είχα βαρεθεί να μεταφράζω απο τον ερωτευμένο στην άκαρδη Βιολέτα. Το τελευταίο μισάωρο προσπαθούσαμε  να ορίσουμε τη διαφορά του τοπογράφου και του χαρτογράφου, με κανονικότατη ετυμολογική ανάλυση και ό,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί. Είπαμε, ο ερωτοχτυπημένος με τη Σοφία Λώρεν τη Νεότερη, ήθελε να μάθει εληνικά μέσα σε ένα βράδυ. "Μα είσαι τόσό όμορφη, που ούτε στα γαλλικά δεν υπάρχει η σωστή λέξη για να στο πω". Δεν με παρατάνε όλοι με τις διαστροφές τους; Καταρχήν, ο άνθρωπος είχε μπερδευτεί με τη Λώρεν και τη Βιολέτα, διότι πριν βγουν απο το σπίτι οι S&V είχαν τραβήξει η μια στην άλλη, κάτι μαύρες γραμμές πολεμικές  πάνω απο το μάτι. Κιουρίες για να πολεμήσουν με τις λέξεις, όπως θα έλεγε κι ο Παραδοσιακός... 


Ο μόνος που δεν έχει τέτοιες πνευματικές ανησυχίες ήταν ο Μπαρμπέτ, ο οποίος μίλαγε στη Σκύλα (γκόμενα) και κοίταζε τη Χάριβδη (αφηγήτρια). Ξαναγυρίζω προς τη Βιολέτα και με την άκρη του ματιού μου βλέπω τον Μπαρμπέτ να ετοιμάζει σφηνάκια. Μη με γελούν τα μάτια μου; Αποκλείεται, υπέθεσα, να προορίζονται για εμάς. Τόσοι άντρες μας έχουν μπαστακωθεί και τέλος πάντων, εδώ είναι Τουλούζη, όχι Ελλάδα. Κι όμως, κι όμως… Ο Μπαρμπέτ αδιαφόρησε πλήρως για τους τζιτζιφιόγγους και με πολύ νόημα στο βλέμμα και στον τρόπο που έπιασε τη γενειάδα, ακούμπησε μπροστά μας τα σφηνοπότηρα. Τα πρώτα κερασμένα σφηνάκια στη Γαλλία. Μάλιστα. Κι είπα, έσπασε το καλούπι; Όχι, όχι, έχω παράδοση με τους Μπάρμπετς! Κι όχι απλά τα ακούμπησε, αλλά τα κοπάνησε κιόλας, για να αφρίσουν. Ήταν από αυτά τα απαίσια σφηνάκια με μπύρα και «κάτι-άλλο- που- δεν- κατάλαβα- αλλά- ήταν- χάλια». Άφριζε το σφηνάκι, άφριζε κι η Sindy με τις κοτσάνες που άκουγε απο "τους ανθρώπους πάνω στα δέντρα". Πόσο ήθελε να τους το κοπανήσει κι αυτό, αλλά δεν της το επιτρέπουν οι σπουδές της. Μέσα της όμως το πίστευε και με χαρά θα τους έφτυνε κατάμουτρα. Άφριζε κι η Φού, που απο πρωταγωνίστρια αισθηματικής ταινίας, είχε γίνει κομπάρσος σε ψυχολογικό θρίλερ.

Η ώρα πέρασε και τα φώτα άναψαν, η μουσική έκλεισε. Το όνομα του Μπαρμπέτ δεν το έχω μάθει ακόμα… Βγαίνουμε έξω κι οι τζιτζιφιόγγοι ακολουθούν, προσκαλώντας μας σε άφτερ. Εμείς πάλι, βιαζόμασταν να πάμε σπίτι και να παίξουμε μπιρίμπα… Η Φού ήθελε να αρπάξει από το μαλλί τη Sindy, που πλέον είχε φτάσει το debate στη δεκαετία του ’90, αλλά δεν της περνούσε από το μυαλό ότι έχει κάνει τρομερή χαλάστρα στη Φού κι έχει δώσει φοβερή κατραπακιά/χιλόπιτα στο ανθρωπάκι που τόλμησε να τη φλερτάρει (τον φίλο του Κοτσίδα), τον άτυχο νεαρό γάλλο που πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος. «Τόσα ξέρεις, τόσα λες!», του είπε ειρωνικά, πάντα με το γνωστό διπλωματικό χαμόγελο. «Καλέ, σταμάτα, σε έχει πιάσει επαγγελματική διαστροφή!», της είπε η Βιολέτα και την άρπαξε αλά μπρατσέτα να προχωρήσουν παρακάτω. Η Βιολέτα έφυγε χωρίς την εμπειρία του αλλοδαπού φιλιού. Η Sindy έφυγε με το κεφάλι ψηλά, «όχι, που θα μας την πούνε κι από πάνω, οι αμόρφωτοι!». Η Φού, τελικά, έφυγε με το τηλέφωνο του Κοτσίδα… Ο Κοτσίδας βέβαια, παραλίγο να φύγει χωρίς κοτσίδα… Κι εγώ… Εεε τι; Εγώ είμαι απλώς η αφηγήτρια!!! 

No comments:

Post a Comment

Any comments?