IMAGINE!!!Για φαντάσου...

Καμιά φορά ξυπνάω τόσο φορτσάτη, με ένα χείμαρρο ιδεών να ξεπετιούνται απο το κεφάλι μου, που μου επιτρέπουν να κάτσω για ώρες με την πιτζάμα και να πίνω καφέ, μέχρι να αποφασίσω αν θα γράψω ή όχι. Σήμερα είναι απο αυτές τις ημέρες που θέλω να το κάνω, αλλά δεν μπορώ να τα βάλω όλα σε μια τάξη…

Ταξίδεψα για λίγο στη Maryland, το blog της Μαίρης Συνατσάκη. Πολύ θετική ενέργεια… Μετά άκουσα λίγο μουσική ξέμπαρκη, το play list κόλλησε κάπου κι άρχισε να παίζει τα του υπολογιστή, ξέρεις, αυτά που υπάρχουν ήδη μέσα του για σένα, πριν από σένα. Μπλιάξ! Κακογουστιά… Μετά διάβασα στο ipop την άποψη της Εβελίνας, που έγραφε γράμμα στον άνθρωπο του μέλλοντος και στο τέλος κάπου έλεγε ότι θα γίνουμε GRείχεLand. Γέλασα πολύ, το τουίταρα, το έβαλα και στο fb. Εκεί, στο fb, είδα μια φωτογραφία και την κοινοποίησα γιατί μου άρεσε κι αυτή. Και τότε αναρωτήθηκα: Έχασα την προσωπικότητά μου! Αυτό ήταν! Όλο κοπιάρω, αναδημοσιεύω, θαυμάζω άλλους ανθρώπους κι άλλη δουλειά δεν έχω κάνει από εχθές. = ιδέα νούμερο 1 :  Ποια είμαι; Που βαδίζω;

Παράλληλα έτρεχα κι ένα project στο κεφάλι μου. Προσπαθούσα να ερμηνεύσω τι σημαίνει Ενωμένη Ευρώπη, ενώ διάβαζα στη le monde ότι θα βγούμε από την Ε.Ε. αν δεν μας υποσχεθούν ότι οι μισθοί θα σταθεροποιηθούν άνω του μηδενός και δεν θα πάμε στο μείων. Να πληρώνουμε για να δουλεύουμε δηλαδή (εκτός από τους φόρους και το κράτος εν γένει, να αρχίσουμε να δωροδοκούμε τον εργοδότη, μήπως μας κάνει χάρη να γίνουμε τα δουλάκια του). Συνάμα, στο δεύτερο παράθυρο είχα ανοιχτό κι ένα φόρουμ για σταζ στο Ντουμπάι. Εκεί είχα εναποθέσει όλες τις ελπίδες μου, με όραμα μεγάλο, μόνο που διάβασα ότι εκεί δεν παίρνουν Σταζιέρς, αλλά θέλουν έτοιμους επαγγελματίες. Να φάνε σκατά κι αυτοί. Έκλεισα τα Εμιράτα και επέστρεψα στην ματωμένη Ευρώπη που καταρρέει. Διάβασα ακόμα λίγη le monde κι έμαθα κάτι που δεν ήξερα. «Ελλάδα ή Ουγγαρία» είναι η επιλογή του ΔΝΤ, για το ποια απο τις δυο θα πτωχεύσει. Δεν ήξερα καν ότι η Ουγγαρία έχει τα χάλια μας. Να παρηγορηθώ ή να φρικάρω; Δεν ξέρω πώς να νιώσω. = ιδέα νούμερο 2: Πως νιώθεις γι’ αυτό;;;; (ρεπορτάζ ΑΝΤ1 τύπου)

Αφού μορφώθηκα αρκετά, άρχισα να έχω νέες ιδέες- απαιτήσεις. Αφού έχουμε ίδιο νόμισμα δεν θα έπρεπε να έχουμε και ίδιους μισθούς; Ήθελα να πάρω τον Κωνσταντίνο τον φίλο μου τηλέφωνο, που είναι οικονομολόγος από τους λίγους και με ξεστραβώνει όταν έχω τέτοιες ιδέες, να μου αναλύσει διεξοδικά ΓΙΑΤΙ δεν μπορούμε να έχουμε ενιαίο ευρωπαϊκό βασικό μισθό. Σιχτίρισα, δεν θα τον έπαιρνα γιατί ήταν στην δουλειά και σίγουρα θα είχε μια αποστομωτική απάντηση που θα με έκανε να νιώσω τουλάχιστον ηλίθια. – ιδέα νούμερο 3: Κι ο Αϊνστάιν ήταν κακός μαθητής αλλά ήταν διάνοια. Να παίξω μια σύγκριση τώρα να καμαρώσω πριν πάω για μάθημα και προσγειωθώ στη χαζή πραγματικότητα;

Για να τελειώσει το πρωινό μου ντελίριο, σκέφτηκα να μοιραστώ μαζί σας ένα ανέκδοτο που μου είχε πει κάποτε ο μπαμπάς μου. Δεν είναι αστείο ακριβώς, αλλά έχει νόημα…

Ήταν λέει μια γειτονιά με δυο σπίτια γειτονικά οι κάτοικοι των οποίων βρισκόταν σε τρελή κόντρα. Οι μεν ήταν πολύ πλούσιοι, από καλή οικογένεια, μορφωμένοι, καλλιεργημένοι. Οι δε, ήταν ακόμα πλουσιότεροι, καράβλαχοι και ονειροπαρμένοι και καρακιτσαριό. Ο ευγενής λοιπόν, που είχε άχτι τον βλάχο, αγόρασε ένα υπερλούξ αυτοκίνητο για να του μπει στο μάτι. Τότε ο βλάχος, πήγε και πήρε ένα παρόμοιο, ακόμα πιο υπερλούξ. Ο ευγενής σκύλιασε κι έχτισε μια τεράστια πισίνα στον κήπο για να πατήσει τον κάλο του βλάχου. Ο Βλάχος δεν κόλωσε, έχτισε κι εκείνος δυο πισίνες με συντριβάνια, βατήρες, τα πάντα όλα. Ο ευγενής αφηνίασε τελείως κι αποφάσισε να κάνει ανακαίνιση στη βίλα του… Ο Βλάχος έκανε το ίδιο, βέβαια με τη γνωστή κακογουστιά του πάντα… Και μια μέρα, που είδε τον Ευγενή να κρυφοκοιτάει σκασμένος από τα νεύρα του είπε «Ό,τι και να κάνεις, εγώ θα είμαι πάντα καλύτερος. Ξέρεις γιατί; Γιατί εσύ έχεις γείτονα εμένα τον βλάχο… Αλλά εγώ έχω γείτονα εσένα, τον Ευγενή!». Κατάλαβες αγαπητή Μέρκελ; Εμείς έχουμε το πάνω χέρι, γιατί εσύ έχεις τα λεφτά κι εμείς είμαστε τα μαύρα πρόβατα που δεν μπορείς να διώξεις!!! Ιδέα νούμερο 4 και η χειρότερη από όλες: Δεν πιστεύω ότι θα φύγουμε από την Ευρωζώνη. Δεν το πιστεύω ούτε λίγο…