5.12.11

I canT get no…..


Και ξέρετε τη συνέχεια. Satisfaction. Μεγάλη υπόθεση…

Ήμουν βαριεστημένη μπροστά από τον υπολογιστή, Δευτέρα απόγευμα, βαρεμάρα, ο καφές σα να μην είχε γεύση… Η πιο βαρετή στιγμή της ημέρας είναι όταν μπαίνεις να τσεκάρεις τα email σου… Συνήθως δεν υπάρχει τίποτα το ενδιαφέρον, μερικά ενοχλητικά forwards, ενημερώσεις από τράπεζες, διαφημιστικά από τουριστικά γραφεία (λες και μας τρέχουν από τα μπατζάκια, όρεξη να’χεις). Μερικά επαγγελματικά mail, από τον ηλίθιο Πορτογάλο που περιμένεις την άλλη βδομάδα και ο οποίος είναι πολύ ευχαριστημένος από το πρόγραμμα που του έστειλα, αν εξαιρέσουμε το κομμάτι που αφορά στην παρουσίαση που θα κάνει. «Είναι απαραίτητο;», με ρωτάει. Είσαι καθηγητής παιδάκι μου ή όχι; Σοβαρέψου λίγο! «Ξέρεις τις ώρες που πετάω;», με ρωτάει. Εγώ ταξιδεύω ρε άνθρωπε; Εγώ ξέρω τι ώρα φτάνεις, να έρθω να σε μαζέψω από το Blagnac. Το εισιτήριό σου το κοίταξες ή δεν σου πέρασε καν από το μυαλό;

«Κύριε Καθηγητά και κυρία προϊσταμένη , ο μαλάκας μας μου απάντησε… Είναι σύμφωνος με το πρόγραμμα, του άρεσε ιδιαίτερα το κομμάτι που αφορά στη μάσα. Κατά τ’άλλα έρχεται για διακοπές, δε γουστάρει να κάνει μάθημα!». Και πληρώνει το Πανεπιστήμιο… Πολλά πληρώνει αυτό το Πανεπιστήμιο, όχι μόνο τους επισκέπτες τρελιάρηδες σαν τον φίλο μου τον Πορτογάλο, με τα δέκα ονόματα… Πληρώνει και την Αγγλικού, που αν έχεις το Θεό σου, περνιέται για καθηγήτρια Πανεπιστημίου. Ο Δρακουμέλ! Η κάργια! Φτού, λέω το όνομά της και δηλητηριάζομαι… Στραβομουτσιασμένη ξεμυάλλω, στρίγγλα… Στρίγγλα… Που και αρνί να γινόσουνα (κατά το «η στρίγγλα που έγινε αρνάκι») πάλι μαύρο θα ήσουν (κατά το «το μαύρο πρόβατο», τώρα βγαίνει και σε αρνί, στις ίδιες αποχρώσεις!!!). Την πληρώνουμε που λες, για να κάνει το απόλυτο τίποτα. Μας στραβοκοιτάει, μας βάζει τις φωνές, μας βάζει να κάνουμε ανάγνωση… Εκείνη ξύνει το δόντι της, δεν κάνει μάθημα ποτέ, όταν παρουσιάζουμε τις σάπιες εργασίες μας, εκείνη τρώει μανταρίνι, παίζει με ένα application στο Iphone της, ή απαντάει στον Carlos Juliano Perfavor (το φανταστικό φίλο της που γνώρισε μέσω facebook και όταν μεγαλώσουν αρκετά θα συναντηθούνε σε κάποιο αεροδρόμιο στην Ευρώπη… Εκείνος θα κρατάει κόκκινο τριαντάφυλλο κι εκείνη τα βυζιά της μη της πέσουν).

Πληρώνεται, κατάλαβες; Μας βρίζει, κατάλαβες; Ύλη δεν έχει, το μόνο που ξέρει να λέει στα αγγλικά είναι ότι «είμαστε experts». Στήνει στον τοίχο τις Κινέζες, που δεν προφέρουν καλά το «tourism». Τούριζμ, να λέει η μία, τουρίΖΕΜ, να βροντοφωνάζει η άλλη η τρελή. Και δώστου πάλι από την αρχή… Ξανά και ξανά… Η Κινέζα κόντευε να βάλει τα κλάματα από την πίεση… Έλεγε Τούριζμ ολοένα και πιο δυνατά, αλλά ξέχναγε το πικάντικο «ζεμ», στην κατάληξη. Κόντευε να πνιγεί η κακομοίρα για να το πει… «Τουρίζεμ! Τουρίζεμ!Να, έτσι, με το χεράκι σου…», της ούρλιαζε η άλλη και κούναγε τα χέρια σα μαέστρος… Σαν Τζούλι Μασίνο στο fame story. Η Κινέζα εντωμεταξύ έτρεμε… Από το φόβο της να ήταν ή από το κρύο; Διότι προηγουμένως η μαλάκω η Αγγλικού, την διέταξε να βγάλει το μπουφάν της. Ναι, αμ πως… Μπαίνεις στην εκκλησία με το καπέλο σου ρε φιλαράκι; Όχι. Με την ίδια λογική, παρότι το Πανεπιστήμιο πληρώνει για όλους αυτούς τους ηλίθιους αλλά όχι για θέρμανση, όταν εισέρχεσαι στο μάθημα της Μαλάκως, πρέπει να γδυθείς. Η παρωδία με το «τούριζμ» και το «τουρίζεμ» συνεχίστηκε για αρκετή ώρα. Είχαμε μείνει όλοι άφωνοι, η Κινέζα είχε ξελαρρυγιαστεί. Μωρή σκατούλα Αγγλικού, δεν μπορεί να το πει, τι θες τώρα; Τα λεφτάκια σου θα τα πάρεις…

Θυμάστε που με είχε ξεχέσει κι εμένα; Επειδή είχα φέρει την εργασία μου σε usb και δεν την είχα εκτυπώσει… Από τότε με κοιτάει με περίσσιο μίσος και δεν προφταίνει να φτύσει το σάλιο της, πριν μου απευθύνει το λόγο. Χεσμένη την έχω…

Σκεφτόμουν όλα αυτά ενώ άνοιγα τα mail μου λοιπόν… Και τότε τι βλέπω μπροστά μου να μου χαμογελάει; Επιτέλους, η φόρμα «αξιολόγησης» για το μάθημά της είχε καταφθάσει σα χριστουγεννιάτικο δώρο στον υπολογιστή μου! Έτρεμαν τα χέρια μου από τη χαρά…! Μέχρι να το συμπληρώσω (όλα στο μηδέν και πολύ θάψιμο στα «περαιτέρω σχόλια» κτλ) το ίντερνετ έπεσε 100 φορές… Αλλά Κριός παιδί μου… μην επιμένεις…τα έχουμε ξαναπεί αυτά…Μασάει η κατσίκα ταραμά;

ΖΗΤΩ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ!!!ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΚΙΝΕΖΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ!!! 

No comments:

Post a Comment

Any comments?