Ο Παραδοσιακός

Επισήμανση: Πριν να αρχίσετε το διάβασμα, βάλτε στο youtube να παίζει το Gucci φόρεμα από Μαζωνάκη.

«Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, θα βρεις έναν Έλληνα από κάτω…», λέγανε οι παλιοί. Είναι αλήθεια, οι Έλληνες ήμαστε παντού. Επίσης, μας έχουν καταπλακώσει οι πέτρες, γι’ αυτό ο «Παραδοσιακός» πήρε το δισάκι του στον ώμο και κατέφθασε στη φθινοπωρινή Τουλούζη, κάπου στα τέλη του Οκτωβρίου, αφήνοντας πίσω την πατρίδα και κάθε ανάμνησή της. Δεν ήξερε τη γλώσσα, αλλά κάτι μέσα του φώναζε «εμπρός, πήγαινε στα ξένα, γρήγορα πριν κλείσουν τα σύνορα και σε αρπάξει ο Παπανδρέου από τη γάμπα να σε φέρει πίσω…», όπως εξομολογήθηκε στη δαιμόνια ρεπόρτερ/αφηγήτρια.  Είμαι σίγουρη, ότι ο Παπανδρέου δεν κλείνει μάτι το βράδυ από την πίκρα του, τώρα που ο Παραδοσιακός έφυγε. Με βραχνιασμένη φωνή, σχεδόν συγκινημένη από την ιστορία που άκουσα, τον ρώτησα… «Και πότε θα γυρίσεις; Τα Χριστούγεννα ίσως;». Τότε εκείνος, σχεδόν αδιάφορα, αλλά συνάμα θλιμμένα είπε «δε γυρίζω πίσω… Χωρίς νέα, δεν γυρίζω πίσω…» και τράβηξε το δρόμο προς Capitole, για να πάει στο μάθημα Γαλλικών.

Η γλώσσα είναι ένα όπλο για εκείνον. Ένα όπλο για να πολεμήσεις… Όχι τους διπλωμάτες, ούτε στο Ιράκ… Αλλά ένα όπλο για να πολεμήσεις τη γυναίκα… «Σε δυο μήνες θα βγω στο κυνήγι…», είπε κι ύστερα με ρώτησε που θα βρει ένα κασκέτο γαλλικό για να πετύχει το απαραίτητο styling του κυνηγού. Είναι προφανές, ότι για εκείνον ο έρωτας είναι ένας πόλεμος… «Και πως σου φαίνονται οι Γαλλίδες;», τον ρώτησα περιμένοντας να εισπράξω κάποιο κομπλιμέντο για τις Ελληνίδες. «Δεν ξέρω… Δεν τις έχω γευτεί ακόμα…», είπε σκεπτικός, αλλά σίγουρος για τον εαυτό του. «Δεν έχουν στάιλινγκ πάντως… Οι Ελληνίδες… Να! Εσύ!», είπε και κοίταξε την τρομοκρατημένη Φού. «Είσαι κοκετούλα ρε παιδί μου…». Η Κοκετούλα κοκάλωσε, φοβήθηκε μην άνοιξε πόλεμο μαζί της… Κι  όχι τίποτε άλλο, αλλά είχε και όπλο τα Ελληνικά. Και τι Ελληνικά ε; Λουκούμάκι! Η Φού- Κοκετούλα σκέφτηκε να εφαρμόσει μια στρατηγική, για να κρατήσει τον οχθρό έξω από τα τείχη. Όπως πάντα, σαν γνήσια γκαφατζού, θέλησε να τον ενθαρρύνει για τις Γαλλιδούλες… «Είναι και βρωμιάρες… Προχθές ήρθε μια και με φίλησε στα καλά καθούμενα με τα φαγιά στο στόμα… Με ψάρωσε αλλά σιχάθηκα με τα λάδια, εγώ μασούσα ακόμα! Μετά πήγα και τις έλεγα προστυχόλογα στα Ελληνικά για να τη ψαρώσω, αλλά δεν καταλάβαινε. Δεν έχω όπλα ρε γαμώτη, δεν έχω τη γλώσσα!».  «Εεε, δεν χρειάζεσαι όπλα! Έχεις την ομορφιά σου!»τον καθησύχασε η Φού. Βέβαια, εκείνος, ως παραδοσιακός, δεν σχολίασε, ούτε χαμογέλασε, αλλά σίγουρα το άκουσε και μέσα του θα καμάρωσε σα γύφτικο σκεπάρνι. Τώρα περίμενα να μου πει ότι μοιάζω με λεσβία, ή με αγοροκόριτσο, ή με Γαλλίδα. Δεν κατάλαβα, δεν είμαι εγώ κοκετούλα; (μετά αποφάσισα να γίνω και πήγα και αγόρασα ίδια ζακέτα με τη Φά από τη ζήλια μου…- άλλο φρούτο).

Η Φού κατάλαβε τη μπαρούφα της. Κάθε φορά που η Φού αντιλαμβάνεται ότι έχει κάνει μαλακία, προσκαλεί τον παραλήπτη της μπαρούφας σε δείπνο… Έτσι τώρα, χρωστάει ελληνικό γεύμα στον Μόγγυ, στον Κινέζο, στον Παραδοσιακό και ποιος ξέρει σε ποιους ακόμα… Δεν την προλαβαίνω. Ας επιστρέψουμε όμως στον συνεντευξιαζόμενο.

«Υπάρχουν κάτι αλήτες, που μπουκάρουν στα σπίτια και διαλύουν οικογένειες. Δεν τα καταλαβαίνω εγώ αυτά, εγώ είμαι παραδοσιακός! Ξελογιάζουν τα κοριτσάκια τα 18άρικα και παρατάνε τις σπουδές… Αλλά βέβα, το δέρμα του μωρού είναι βελούδινο. Βελούδινο το δερματάκι!». Η Φού σχεδόν παρεξηγήθηκε. «Δεν κατάλαβα! Και της 23άρας το δέρμα βελούδινο είναι!», του φώναξε. (τώρα του χρωστάει 2 γεύματα) «Τους μισώ αυτούς τους αλήτες! Τις ψαρώνουν εύκολα όμως… Δεν χρειάζεσαι πολλά, ένα παπάκι, ένα κράνος κι ένα τσιγάρο στο στόμα κι έπεσε η μικρή», συμπληρώνει πάνω στο παραλήρημά του… Κορίτσια, έχετε φετίχ με τα παπάκια και δεν το ήξερα; Μηχανή ίσως, αν και δεν είμαι φαν του σπορ (ναι, οκ είναι σέξυ η μηχανή).

Για να μην πλατιάζουμε, το παλικάρι ήρθε να μάθει τη γλώσσα και να βρει μια δουλειά… Είναι η new version του κύματος μετανάστευσης Ελλήνων σε Γερμανία, Αμερική και Αυστραλία. Απλά ο Παραδοσιακός, σαν μοντέρνος(??) παραδοσιακός που είναι, διάλεξε τη βλαχοτουλούζ.

Οι 3 κανόνες του Παραδοσιακού:

1. Αν πιάσεις τον γκόμενο της 29χρονης αδερφής σου στο σπίτι με το σώβρακο, τους πετάς όξω από την πόρτα με τις κλωτσιές και τους δύο.
2. Η φυσική ανάγκη δεν είναι ντροπή. Μετά το φαγητό ανακοινώνεις στην παρέα ότι πας για περπάτημα «για να λειτουργήσει λίγο και το αντεράκι».
3. Δεν έχει σημασία η ομορφιά… Ούτε αν κάνεις καλό σεξ. Σημασία έχει το ζεϊμπέκικο.