Αγνώμονες experts της τσιγγουνιάς!

 Είμαστε μια όμορφη ατμόσφαιρα μέσα στην τάξη του Μάστερ… Οι φιλίες που έχουν αναπτυχθεί, συγκρίνονται με την πορεία ανάπτυξης της α-νοημοσύνης μιας αμοιβάδας. Σκατά στα μούτρα μας! Ο ανταγωνισμός είναι κάτι σαν το φίλτρο του καφέ… Απαραίτητος, καθημερινός, στο τέλος λερωμένος και σιχαμένος και νωπός. Για όλα τα παραπάνω, βρήκαμε καλή ιδέα να πάμε όλοι μαζί, τέσσερις ημέρες και τρείς νύχτες στη Μαδρίτη!

Flash Back: Την Παρασκευή είχαμε παρουσίαση εργασιών, με την Ιταλίδα καθηγήτρια, που κάνει Αγγλικά στη Γαλλία. Την καθηγήτρια που το μόνο που μας λέει είναι ότι είμαστε «experts» και γι’αυτό δεν μας διδάσκει τίποτα. Την καθηγήτρια που το μάθημά της δεν εξετάζεται και δεν υπάρχει πουθενά στον οδηγό σπουδών… Την καθηγήτρια που κάθε φορά μας αφήνει να περιμένουμε 1 ώρα στο διάδρομο και να γυρνάμε από τάξη σε τάξη, από όπου και μας διώχνουν γιατί μπαίνουν για μάθημα άλλοι… κι όλα αυτά επειδή ποτέ της δεν έχει το κλειδί της δικής μας τάξης! Την καθηγήτρια, την οποία κανείς δεν εκτιμάει και ελάχιστοι παρακολουθούν το μάθημά της κι ακόμα πιο λίγοι από αυτούς τους ελάχιστους κάναμε εργασία. Και μας έβαλε τις φωνές που την είχαμε σε ηλεκτρονική μορφή και όχι εκτυπωμένη… Ούρλιαζε σαν υστερική από τα νεύρα της (προφανώς με αυτούς που λείπανε και δεν είχε μπροστά της να υστεριάσει) και μας μάλωνε λες και είμαστε παιδάκια Δημοτικού. Όχι Μαντάμ, εμείς είμαστε experts και στους experts δεν μιλάνε έτσι. Δεν άντεξα! Γούρλωσα τα μάτια κι άρχισα να την ξεχέζω στα γαλλικά εκ μέρους όλων μας… «Το έχω πει δυο μήνες τώρααα!», μου ουρλιάζει. «Ναι, δυο μήνες που όλο ακυρώνετε μαθήματα και έχουμε κάνει μάθημα 2 φορές!», της απαντάω κι είμαι έτοιμη να σηκωθώ όρθια να τη χαστουκίσω. Επιπλέον, εγώ με την ομάδα μου τη Φού, ήμασταν οι μόνες που παρουσιάσαμε! Και το πρόβλημα της ήταν η εκτύπωση… δουλειά δευτερολέπτων με έναν εκτυπωτή μέσα στην τάξη, τον οποίο χρησιμοποίησαν όλες οι ομάδες.  Φυσικά κανείς άλλος δεν μίλησε, αλλά κατά τ’άλλα όλοι συμφωνούσαν μαζί μου στο διάλειμμα…

Ας επιστρέψουμε στο θέμα της Μαδρίτης όμως. Μερικοί πρόθυμοι πήραν την πρωτοβουλία να μας οργανώσουν… Βρήκαν φθηνά εισιτήρια και ξενοδοχείο. Και έχουμε φτάσει στο σημείο που δηλώνουμε ΝΑΙ ή ΌΧΙ… Η πρόταση είναι 16 ευρώ η νύχτα, το άτομο, για τετράκλινο. Όλοι είναι ευχαριστημένοι, εγώ είμαι επιφυλακτική λίγο γιατί ανησυχώ με «ποιους» θα καταλήξω στο δωμάτιο, αλλά η προσφορά είναι καλή. Σημειώστε, ότι διαθέτω εμπειρία σε τέτοιου είδους εκδρομές, από τότε που πήγα στις Η.Π.Α. με τους έλληνες συμφοιτητές μου. Με τη διαφορά πως εκείνους τους συμπαθούσα σχεδόν όλους και είχαμε και φιλίες. Και παρότι είχαμε φιλίες γίναμε  κώλος. Α! Και μέναμε σε 3κλινο. Τέλος πάντων, θα πήγαινα στη Μαδρίτη, γιατί όχι; Δεν έχω πάει στην Ισπανία ποτέ… Κι αφού έχω βάλει τη τζίφρα μου στο κωλόχαρτο που έκανε την κύκλο της τάξης…μας ανακοινώνουν ότι τελικά θα πληρώσουμε 11 ευρώ το άτομο για κάθε βράδυ…επειδή τελικά λέει, βρήκανε καλύτερη προσφορά… Ένα δωμάτιο με δέκα κρεβάτια… Για την ακρίβεια 2 δωμάτια με 10 κρεβάτια έκαστο. Με ντουζιέρα και χέστρα κάπου στο διάδρομο, την οποία θα μοιραζόμασταν με όλους τους ένοικους του ορόφου. Και τότε, έγινε έκρηξη. Σόρι βλαχουδερά, αλλά ούτε η Ζαμπέτα δεν θα δεχόταν τέτοιο πράγμα.  Κωλόγυφτοι! Κωλοσπάγγοι φουκαράδες, που τολμάτε να λέτε για τους Έλληνες… Δεκάκλινο;;; Δεκάκλινο;;; ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝ ΣΑ ΛΕΞΗ!!!Πόσο μάλλον σαν κατάσταση…

Τα αγόρια φυσικά δεν έχουν πρόβλημα… Άλλωστε αυτοί βρωμάνε πιο πολύ. Και ναι τα δωμάτια αναγκαστικά θα είναι ανάμεικτα, αφού οι γυναίκες είναι πολλές περισσότερες από αυτούς. Τι να πρωτομυρίσεις; Την ιδρωτίλα; Τη μασχαλίλα; Την ποδαρίλα; Τη βρωμερή αναπνοή; Τη διαφορετική μυρουδιά ανά ράτσα;  «Μα θα κονομήσεις 15 γιούροζ! 15 γιούροζ δεν είναι τίποτα για σένα;», με ρωτάει αιφνιδιασμένη από την αντίδρασή μου η οργανώτρια. Πλάκα μας κάνεις κοπελιά; «Θα κάνουμε σόπινγκ!», συμπληρώνει η σχιστομάτα. Τι θα αγοράσεις ρε  βλαμμενάρα με 15 γιούροζ; Μπλουζάκι James Din σαν τη Ζαμπέτα; (όσοι δε γνωρίζετε παραλείψτε). Δηλαδή 5 ευρώ το βράδυ θα κάνουν τη διαφορά;;; Εεεεε όχι! Αν εγώ που έχω την οικονομική κρίση μου μπορώ, σίγουρα μπορείτε κι εσεις! Τα macbook τα ipad και τα iphone σας μαράνανε. 

 Δεν ξέρω αν θα με κυνηγήσει η εφορία μετά τη δήλωση που θα κάνω… δεν ξέρω αν θα με μισήσει το Eurogroup και αν θα μου ζητήσει ο Γιούγκερ να πληρώσω εγώ την 6^η δόση… Αλλά ναι ρε μαλάκες, τα 15 ευρώ δεν τα έχω ανάγκη! Προτιμώ να τα δώσω και να περάσω 3 βράδια σαν άνθρωπος, κι όχι σα λαθρομετανάστης! Ούτε στη φάρμα με τα ζώα δεν κοιμούνται δέκα δέκα τα γουρούνια! Στα-διάλα κι ακόμα παραπέρα!