Le chien

Αγαπημένε μου Τζέρυ,

Σήμερα είναι η τέταρτη ημέρα που ξυπνάω χωρίς εσένα στο προσκεφάλι μου. Όσο περίεργο και να σου φαίνεται, κανείς δεν μου κάνει χαρούλες όταν ανοίγω τα μάτια μου, ούτε με γαργαλάει με τις τρίχες του, ούτε καν μου κάνει μούτρα επειδή θέλω να χουζουρέψω λίγο ακόμα. Μου λείπεις πολύ!

Καταρχήν, όπως σου είπα, χουζουρεύω με το πάσο μου και δεν φοβάμαι να κάτσω ξάπλα με ανοιχτά τα μάτια. Όταν είσαι εσύ, τα κρατάω κλειστά για να μη με καταλάβεις κι αρχίσεις τις τρελίτσες. Δεύτερον, σηκώνομαι χωρίς βιασύνη, προλαβαίνω να πάω τουαλέτα, να πλύνω τα δόντια μου, να σουλουπωθώ, να φάω πρωινό (μια χαρά μου έμεινε κι εμένα στην ξενιτιά) κι ύστερα να βγω από το σπίτι σαν άνθρωπος κι όχι σα μαιμού. Όταν είσαι εσύ, δεν προλαβαίνω να βγάλω ούτε την τσίμπλα από το μάτι, σε αρπάζω και τρέχουμε βόλτα για πιπί σου. Βέβαια, θα θυσίαζα άνετα το πρωινό χασομέρι για να σε έχω…

Είμαι μια παρανοική σκυλομάνα, το έχω πια καταλάβει. Δεν μπορώ να συνηθίσω την απουσία σου, νομίζω ότι ακόμα με ακολουθείς ή ότι κρύβεσαι κάτω από το κρεβάτι και καμιά φορά σε ψάχνω ή μου έρχεται να σε φωνάξω. Προσέχω όταν ανοίγω την πόρτα να μην πεταχτείς απ’ έξω και σε χάσω στο σκοτεινό διάδρομο. Όταν ακούω το γαύγισμά σου στο σκάιπ, κοιτάζω πίσω μου και μου έρχεται να σου πω «σκάσε!». Αλλά τελικά, είσαι μέσα στην οθόνη του υπολογιστή μου κι επειδή είσαι εσύ, ούτε με βλέπεις που σου μιλάω κι ούτε αναγνωρίζεις τη φωνή μου, επειδή λείπει η μυρωδιά μου. Εγώ είμαι βρέ! Η μανούλα! Βλάκα. Μάθε να μιλάς γιατί δεν θα αντέξω μακριά σου…

Η νέα φίλη μου η Φού, έχει ένα γείτονα σκέτο ζώο. Κάθε μέρα στις 6 το πρωί, γυρίζει μεθυσμένος, ανοιγοκλείνει τις πόρτες και κοπανιέται στους τοίχους. Η Φού ξυπνάει, φοβάται, χάνει τον ύπνο της. Αυτός ο μακάκας απέναντί της, είναι πολύ bruyant. Κατάλαβες; Εσύ τους πείραξες κατά τ΄άλλα.

Θα σου πρότεινα να το βουλώσεις λοιπόν, γιατί έχω σκοπό να σε φέρω λίαν συντόμως κοντά μου. Περιμένω να δω το πρόγραμμα της σχολής μου για να βάλω αυτή τη σάπια ζωή σε τάξη και μόλις το κάνω, θα σου στείλω σινιάλο, να μπεις στο βαλιτσάκι σου και να’ ρθεις στην Γαλλία.

Can’t live without you, your mizeropikrameni mother

Υ.Γ. Φέρτε μου το σκύλο μου γιατί δεν ξέρω κι εγώ τι θα απογίνω! Πρέπει να κάνω τους τζιτζιφιόγγους να με συμπαθήσουν god damn it! Ζητώ εθελοντές! Μου φέρνεις το Τζέρυ και σε φιλοξενώ, σου μαγειρεύω, σε ξεναγώ, σου κάνω δωρεάν μαθήματα γαλλικών, μασάζ, αέρα, μέχρι και τούμπες άμα θες. Merci d’ avance!