Νερό… Υγρό στοιχείο… Το στοιχείο της ζωής, της γέννησης… Ή αλλιώς… τα πάντα ρεί. Έχω ένα μεγάλο προνόμιο… Με το που ανοίγω τα μάτια το πρωί και βγαίνω από το δωμάτιό μου βλέπω τη θάλασσα. Πάντα είχα τη θάλασσα κοντά μου, στην Αθήνα, στην Πάρο… Καλά που υπάρχει ποτάμι στην Τουλούζ (Λα Γκαρόν), είναι κι αυτό ένα «κάτι» σε υγρό, κι ας είναι πρασινοκαφετί και σιχαμερό.
Ποτάμι κι ο λόγος του Πρωθυπουργού… Πρωινιάτικα, είδα ένα στάτους του φίλου μου του Τζέντλ- Μαν και αμέσως ψιλιάστηκα τι παίζει στα κανάλια. Ο Γιώργος ο Πρωθυπουργός (κατά το ο Μήτσος ο Τυφλός, ο Μπάμπης ο Σουγιάς, η Μαρία η Κουτσή κ.ο.κ.) σε πράσινο φόντο (αλίμονο) κουνούσε τα χέρια του σα να σηκώνει βάρη στο γυμναστήριο και χωρίς ούτε ο ίδιος να το πιστεύει, μας διαβεβαίωνε ότι «εμείς οι αριστεροί» κι «εμείς οι σοσιαλιστές» δεν θεωρούν το ρουσφέτι αναπτυξιακή πολιτική. Ότι η κυβέρνησή του θα είναι ανυποχώρητη όσον αφορά στο καλό της πλειοψηφίας. Για το καλό μας τα κάνει όλα βρέ κουτό! Ανυποχώρητοι ε;… Α ναι, σήμερα ξεκινάνε πάλι οι διαδηλώσεις των Αγανακτισμένων στο Σύνταγμα, εκεί κολλάει το στομφώδες «ανυποχώρητοι». Γιατί οι «Αγανακτισμένοι» δεν ανήκουν στην πλειοψηφία, νομίζει ο Τζόρτζ. Μπούδρες και κουραφέξαλα. «Όχι ρε, ο Βενιζέλος μάλωσε με την Τρόικα!», με καθησύχασε η μητέρα. Ααααα, ντάξει βρε! Κι η Τρόικα τι έκανε; Έβαλε τη γάτα της Μέρκελ να κλαίει; «Όχι… Παρεξηγήθηκε κι έφυγε!», μου απάντησε η μητέρα. Έφυγε; Ε και δεν τους ξεχέζαμε νωρίτερα τότε!; «Θα μας πηδήξουν τώρα…» σχολιάζει. Καλά ρε μάνα, μην ανησυχείς, τόσο πήδημα που έχουμε φάει, πλέον έχουμε γίνει κι επισήμως το «κορίτσι» τους, δεν θα μας πουν και πουτάνες!
Μέχρι κι ο Τσίπρας το έχει καταλάβει και πλέον όταν βρίζει την κυβέρνηση και λέει στον Τζόρτζ «Να πέσετε!», στα καπάκια το μαζεύει και δίνει διευκρινήσεις… «όχι εσείς προσωπικά, αλλά η κυβέρνηση!». Ε ναι βρε Αλέξη μου, μη παρεξηγηθεί ο άνθρωπος και νομίσει ότι του εύχεσαι να ξαναπέσει από το ποδήλατο!
Ώχου κι εγώ, έπεσα στα βαριά… Μια βδομάδα έμεινε, καταλαβαίνεις; Και τώρα έχω άλλο θέμα… Πρέπει να φύγω από τον καύσωνα της Αθήνας (40ο C) και να φτάσω στη ζεστή Τουλούζ (30ο C) με… το χοντρό μπουφάν μου! Ναι, γιατί αν μπει στη βαλίτσα θα πιάσει όλο το χώρο… Και η βαλίτσα δεν μπορεί να ξεπεράσει τα 23 κιλά, γιατί θα με κάνουν ντά στο αεροδρόμιο και θα μου την αδειάσουν… Είναι η καινούργια νομοθεσία. Ξέχνα το υπέρβαρο ταλαίπωρε φοιτητή. Ο εργάτης δεν μπορεί να σηκώνει μεγαλύτερο βάρος και να καταπονεί τη μέση του επειδή εσύ θες να πάρεις όλη σου τη ντουλάπα μαζί. Μια κιλότα, δυό αλλαξιές και μια αδιάβροχη μπότα και πολλά είναι. Για να σπουδάσεις σε στέλνουμε εκεί , όχι για να κάνεις επίδειξη μόδας. «Μα… μαμάααα….». Σκάσε μούλικο! Σκάσε μη σε στείλω με δυο παπούτσια πάνινα σαν την Πόπη από τα Γιάννενα. «Μα ρε μάνααα…». Τι γκρινιάζεις ρε αχάριστο πλάσμα; Πάνινα… Εσπαντρίγιες! Μέσα στη μόδα θα είσαι. Φτού μη σε ματιάσω…
Και για να τελειώνουμε με αυτό το παραλήρημα. «Skata. Ase me re mana ksenerosa sto parko…».
No comments:
Post a Comment
Any comments?