18.7.11

Οι μάγισσες της συμφοράς vol2

Η Σταλίδα άνοιξε το ιερό βιβλίο για να διαβάσει τις προφητείες. Η Μαγδαλένη ανακάτεψε τις κάρτες της Σκοτεινής Αλήθειας, διάλεξε όσες χρειαζόταν η Μάντισσα και τότε τα μάτια της Σταλίδας γύρισαν ανάποδα (από τη νύστα θα ήταν) και λέξεις άρχισαν να ξεχύνονται από το σεξουαλικό της στόμα. «Αρρώστιες σε κυνηγάνε, δρόμους πολλούς θα πάρεις και θα αφήσεις… Κατώφλια θα διαβείς κι αποφάσεις θε να πάρεις. Πρόσεξε μόνο τι θα αποφασίσεις. Βαριά ταφόπλακα θα πέσει στο παρελθόν και το παρόν σου. Η Μοίρα σου η μαύρη σε καλεί να αλλάξεις μπας και δεις άσπρη μέρα… Εσύ αποφασίζεις…», της είπε κι ήπιε ένα ποτήρι ουίσκι να ξεδιψάσει.

Ύστερα είχε έρθει η ώρα της Ειρηναίας. Θαρρείς πως όλη της η ενέργεια μαζεύτηκε στα καλλίγραμμα μακριά και λεπτά της δάχτυλα. Κάθε φορά που τραβούσε μια κάρτα ένιωθε ένα κρύο ρίγος να την κυριεύει, τα κεράκια τρεμόπαιζαν. Η Σταλίδα κατάκοπη μάσησε λίγο ξηροκάρπι (δεν είχανε πρόχειρα φύλλα δάφνης, μόνο την ουρά του Τζέρυ, η οποία βρισκόταν σε υπερδιέγερση). «Λόγια, λόγια… πολλά λόγια. Άφησες άλλοι να σου καθορίσουν τη ζωή, υπάρχουν πολλά που δεν ξέρεις… Πρέπει να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου, να βουλώσεις στόματα. Ο άντρας που θα βρεθεί στο διάβα σου θα θέλει πολύ κανάκεμα, πολύ ντάντεμα βρέ δόλια. Για να τον φέρεις στα μέτρα σου, πρέπει να του γαργαλήσεις την πατούσα τρείς φορές με δυόσμο, βουτηγμένο σε χυμό φρούτων του πάθους. Θα το βρεις στα μπαρ, γαρνιτούρα στο πασιον φρουτ μαρτίνι. Ύστερα πρέπει να του γαργαλήσεις τον ποπό με μέντα, για να κλάσει μέντες και να κόψει τις μαγγές. Πρόσεξε, λέει το τζίνι του Άκουα Μαρίνα, αν δεν τα κάνεις όλα αυτά, θα δεις την τρύπα του κώλου σου».  Η Σταλίδα ήταν αδύνατο να συνεχίσει με την Αλεξάνδρα. Είχε εξαντληθεί, το ουίσκι την είχε βαρέσει κατακούτελα.

Τώρα έπρεπε να αναλάβει τη σύνδεση με Κάιρο η δεύτερη πανίσχυρη μάγισσα, η Φραουλία, που η Λίλιθ της κληροδότησε μια έξτρα διαίσθηση (η Λίλιθ είναι η πρό πρό πρό πρό πρό γιαγιά της…). Λένε πως αν σου ρίξει τα χαρτιά , γυναίκα με το ζώδιο της Φραουλίας, δεν πρέπει να γελάσεις με τις κάρτες, αλλιώς η Μαύρη Σελήνη σε περιμένει. Η Αλεξάνδρα γέλασε λίγο, γι’ αυτό και πάνω στο φύλλο της έπεσε ταφόπλακα. Ακούστηκε το απαίσιο γέλιο μιας κουκουβάγιας, κι άλλος κακός οιωνός. Η Φραουλία προχώρησε στην προφητεία… «Ό,τι είχες δεν θα το έχεις πιά, όλα θα αλλάξουν. Στο άμεσο μέλλον θα τα κάνεις μαντάρα… Είναι αναπόφευκτο, οπότε κοίτα να το ευχαριστηθείς. Μεγάλη ντροπή θα νιώσεις, το μαύρο άλογο καπάκωσε το λευκό. Θα γίνουν αλλαγές ριζικές, στο τέλος θα συμβιβαστείς με ένα δεσμό να βρεις την υγειά σου, όμως θα πρέπει να πεις πολλά ψέματα και να τον ξεγελάσεις. Μη μάθει ποτέ το σκοτεινό σου παρελθόν!». 

Η Αλεξάνδρα σκέφτηκε να ακυρώσει τις διακοπές, να πηδήξει ίσως από τον 6ο όροφο, ή ακόμη και να κλειστεί οικειοθελώς σε κάποιο ίδρυμα, προκειμένου να γλιτώσει τη ντροπή, την αμαρτία και τα ψέματα. Αλλά στο τέλος, κατάλαβε ότι είναι πάνω από τις δυνάμεις της. Θα τα έκανε μπουρδέλο ακόμα μια φορά κι ύστερα με την ουρά στα σκέλια θα πήγαινε σε άλλα μέρη, ίσως σε άλλη χώρα, να βρει τη συμβατική ψευτοευτυχία της ηρεμίας που αποζητούν όλοι. Για να τη θέλουν όλοι αυτή την κωλοηρεμία, δεν μπορεί, κάτι καλό θα είναι… 

No comments:

Post a Comment

Any comments?