Οι φίλες της ήταν απαράδεκτες. Καταρχήν είχαν έρθει στην ώρα τους και κατά δεύτερον κουβαλούσαν δυο τοσοδούλικες βαλιτσούλες, λίγο μεγαλύτερες από πορτοφόλι. «Τσόφλια, τίποτα δεν έχετε πάρει μαζί ε; Όλα από τη Ντράνα τα περιμένετε…», σκέφτηκε και συνέχισε να πασπαλίζει τη μουσούδα της με αλόη. Το ερ κοντίσιον το είχε στους 18 βαθμούς. Άπλωσε το ταλκ στις πατούσες της με κομψότητα, σα να πασπάλιζε το κέηκ με ζάχαρη άχνη. Έβαλε τις σαγιονάρες, φόρτωσε τη βαλιτσάρα της στη Ρούνι- ρούνι και πρόσταξε «Έτοιμες; Πάμε…».
Μπαίνοντας στο πλοίο για Πάρο, αφηρημένη πάτησε με όλη της τη δύναμη τα πόδια της Ρούνι-ρούνι. Τα κορίτσια με έκπληξη διαπίστωσαν ότι η σαγιονάρα του δεξιού ποδιού είχε καταστραφεί ολοσχερώς. Η Ρούνι- ρούνι βούρκωσε, η δυστυχία κυρίευσε την καρδιά της, το στομάχι της σφίχτηκε…. «Μα… δεν έχω φέρει άλλες σαγιονάρες! Θα μείνω ξυπόλυτη!», είπε. Η Ντράνα με περιφρόνηση άνοιξε τη βαλιτσάρα κι ανάμεσα σε δεκάδες χιλιάδες μπουκαλάκια και κρέμες, άρπαξε την ψαρόκωλα και της την πέταξε στα μούτρα. «Κόλλησέ το με αυτό κι άλλη φορά να φέρνεις τουλάχιστον δυο ψηλοτάκουνα. Που πας έτσι βρε κακομοίρα;», της είπε, πήρε τη βεντάλια κι επιχείρησε να αποκοιμηθεί στην άβολη θέση της.
Μετά από 3 ώρες ταξίδι, σαν αιώνας της φάνηκε, αντίκρισε την Αλεξία. Μα πως ήταν έτσι αυτό το μπάζο; Βούρτσα δεν είχε σπίτι της; Το κραγιόν το έφαγε η μαρμάγκο; Τέλος πάντων, η σοφερίνα φίλη τους πήγε να τις αφήσει στο ξενοδοχείο, να παρκάρει λίγο παρακάτω κι ύστερα θα τις ξανάβρισκε στο δωμάτιο. Δεν πρόλαβε να μπει στο περιβόητο «12» και η Ντράνα τσίριζε σε υψηλά ντεσιμπέλ «Αχούριιιιι! Τρώγληηηηηη! Αίσχοοοος! Μπουντρούμι!!! Που με φέρατε ρε; Δεν έχει κουζινάκι να φτιάξει κανείς το χαμομήλι του! Που θα βράσω εγώ τα ρόλει μου λές;». Κλειδώθηκε στο μπάνιο για να φρεκσαριστεί. «ΙΙΙΙΙΙΙΙΙαααααααααααα!!!!!», ούρλιαξε, θαρρείς πως είδε το τέρας του Λόχ Νες να μπανιαρίζεται στη ντουζιέρα. «Ένα μυρμήγκι περπατάει πάνω στην πετσέταααα μου!!!», στρίγγλισε κι ύστερα άρχισε το νιαούρισμα της βραδινής γκρίνιας (κάτι σαν κρεβατομουρμούρα με ελαφρύ κελάηδισμα).
Βέβαια, μέσα στην όλη μουρμούρα, τα παράπονα και την υστερία, ξέχασε κάτι πολύ σημαντικό… Το ροζ κινητό της στα χέρια της πανούργας Τζέν- τζέν και της καταστροφικής Αλεξίας… Ο κύβος ερρίφθη. Η Ντράνα έπρεπε να πέσει στην παγίδα, μήπως και το τετραήμερο στην Πάρο παρέμενε τετραήμερο κι όχι μονοήμερη εξόρμηση στη φύση. Γιατί όπως καλά θα έπρεπε να γνωρίζετε, η Ντράνα μπορεί να σκάσει γάιδαρο με την αργοπορία της…
Επομένως, ας υποθέσουμε ότι οι ηρωίδες μας βγήκαν στη Νάουσα κατά τις 12 το βράδυ (ώρα Ντράνας) και κατά τις 11.30 (ώρα Ελλάδας) είχαν παραγγείλει το πρώτο τους ποτό…
ΚΑΙ Η ΓΚΡΙΝΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
No comments:
Post a Comment
Any comments?