My life in 5΄

Τα πάντα στη ζωή, έχουν σχέση με το χρόνο. Ένα λεπτό νωρίτερα ή αργότερα κι η τύχη σου αλλάζει… Η ιδανική ημέρα για εμένα, ξεκίνησε στις 9 το πρωί. Ξύπνησα μόνη μου, χωρίς ξυπνητήρι και όχι επειδή διψάω ή κατουριέμαι, ή επειδή ο Τζέρυ τραβάει το πάπλωμα για να σηκωθώ. Είχα επιτέλους καταφέρει να κοιμηθώ πριν τις 3 το πρωί, είχα κοιμηθεί πάνω σε ασκήσεις Αγγλικών, είχα κοιμηθεί καλά, δεν είχα δει κανέναν εφιάλτη. Υπενθυμίζω, τα πάντα έχουν σχέση με το χρόνο.

Αποφάσισα να μην εκνευριστώ με τίποτα, να μη βρίσω στον δρόμο, να μην νιώσω άγχος, έστω για μια ημέρα. Ανέβηκα και κατέβηκα από το αυτοκίνητο τρείς φορές, γιατί συνέχεια κάτι ξεχνούσα. Όμως συγκρατήθηκα, δεν νευρίασα με τον εαυτό μου, ούτε έχασα την υπομονή μου, ούτε άφησα να ιδρώσω από αγωνία για το εάν προλαβαίνω. Ούτως ή άλλως, έχω ήδη καθυστερήσει δυο βδομάδες! Τις περισσότερες φορές, βιάζομαι και με πιάνει νευρικότητα, συνήθως μέσα στο αυτοκίνητο. Κάνω σα τρελή, κι ο χρόνος που κερδίζω τελικά είναι maximum 5 λεπτά. Αλλά σήμερα, μπορώ να αργήσω δυο βδομάδες και πέντε λεπτά, άφοβα και συνειδητοποιημένα.

Μέσα σε πέντε λεπτά μπορεί να μη γίνει τίποτα, μπορεί να γίνουν και τα πάντα. Αν είναι σεξ, αυτό δεν είναι καλό βέβαια, αλλά ούτε για αυτό θα αγχωθώ, άλλη όρεξη δεν είχα 9 το πρωί, να τρέχω για σεξ.  Άλλες φορές πάλι, τα λίγα δευτερόλεπτα που χρεώνομαι για να πετάξω τα σκουπίδια, μου έχουν στοιχήσει 45 λεπτά αναμονής στη στάση του λεωφορείου, που μόλις με προσπέρασε. Στα 20 λεπτά, προλαβαίνω να τραβήξω λεφτά από το ATM  και να πάρω τσίχλες από το περίπτερο, είναι πολύς χρόνος. Αλλά για να τακτοποιήσω τις δουλειές μου στο ταχυδρομείο, τα 20 λεπτά δεν φτάνουν κι επομένως, συνυπολογίζεις την ταχύτητα του βραδύπους Δημοτικού Αστυνόμου... Σε 30 λεπτά λοιπόν, ή θα έχεις ξεμπερδέψει (ούτε γάτα ούτε ζημιά) ή θα είσαι 30 λεπτά + 40 ευρώ κλίση χρεωμένος στον Murphy. Το ρισκάρεις… Και επειδή σήμερα δεν βιαζόμουν, τη γλίτωσα!

Όσο πιο γρήγορα κάνω τις δουλειές μου, τόσες περισσότερες κακοτυχίες μου συμβαίνουν, εκεί κατέληξαν τα συμπεράσματά μου. Κι όχι επειδή σκοντάφτω, αλλά επειδή δεν προκαλώ τον Μέρφυ να με καταραστεί. Για να είμαι ειλικρινής, ο λόγος που δεν αγχώθηκα για την δημοτική αστυνομία, είναι επειδή είχα αποφασίσει από πριν, πως δεν θα πληρώσω την κλίση ούτως ή άλλως.  

Το κινητό μου έκλεινε από μπαταρία, για να μην αγχωθώ, το έκλεισα από μόνη μου. Στο φανάρι με πήρε λίγο ο ύπνος, ευτυχώς, γιατί κάποιος πέρασε με κόκκινο κι αν είχα ξεκινήσει στην ώρα μου θα είχαμε στουκάρει. Η Μαριλένα άργησε μια ώρα να ξεκινήσει από το σπίτι της, αποφάσισε να έρθει με το τραμ στη Γλυφάδα, οπότε εγώ πρόλαβα να γυρίσω σπίτι μου, να πιώ καφέ, να φάω πρωινό, να μιλήσω με την Ειρήνη στο skype και πολλά άλλα που θα τα έχανα αν με έπιανε το απόγευμα. Στο μεταξύ, χάλασε ο καιρός κι άρα άλλαξα ρούχα, ενώ αν ήμουν ήδη έξω από το πρωί θα βρισκόμουν προ εκπλήξεως μέσα τη μπόρα.Κι όλα αυτά, επειδή σήμερα… δεν βιάστηκα να κάνω τίποτα!

Επιπλέον, δεν αγχώνομαι καθόλου για τα λεφτά που χαλάω, γιατί τον Ιούλιο θα πτωχεύσουμε θέλοντας και μη κι οπότε προτιμώ να επενδύσω τα λεφτά μου σε αγορές και χρήσιμα πράγματα τώρα που μπορώ, παρά να τα βρω μισά και σε δραχμές σε δυο μήνες από σήμερα. Τώρα μένει να πάρω κι ένα ποδήλατο, μεγάλη επένδυση, γιατί όταν πτωχεύσουμε θα έχω δυο ρόδες αντί για τέσσερις, αλλά τουλάχιστον δεν θα με πειράζει που δεν θα έχω πια βενζίνη. Και δεν θα πειράζει κανέναν που δεν θα βιάζομαι να κάνω πετάλι... 

Δεν αγχώνομαι σήμερα , ούτε που δεν βρίσκω δουλειά. Γιατί κι αυτοί που έχουν, τίποτα δεν παίρνουν ή τίποτα δεν τους μένει. Κι οσονούπω θα είμαστε όλοι άνεργοι και μπατίρηδες, οπότε τι χάνω; Τίποτα!

Μπορεί να φαίνεται χαζό, αλλά εχθές το απόγευμα αγόρασα ένα χαρούμενο ρολόι. Βαριέμαι να του φτιάξω την ημερομηνία, οπότε είμαι δυο μέρες πίσω από ό,τι στην πραγματικότητα. Άρα, είμαι πάντα στην ώρα μου! Οπότε δεν έχω ανάγκη να έχω ανοιχτό το κινητό και να αγχώνομαι αν θα κλείσει από μπαταρία. Και μάλλον αυτό το χαρούμενο ρολόι με τη λάθος ημερομηνία, μου φέρνει τύχη…  και διώχνει το άγχος γενικά.

P.S. Τελικά η Μαριλένα ήρθε με ταξί... Αλλά άργησε ακόμα πιο πολύ!