ΕΠΙΚΗ ΞΕΥΤΙΛΑ

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή σου, που θέλεις να ανοίξει η Γη να σε καταπιεί και… να σε ρευτεί. Η Επική Ξευτίλα, έχει πολλά ποδάρια…

Το μαρουλάκι
Ή αλλιώς: Η μέρα που γνωρίζεις τους φίλους του καλού σου/καλής σου. Κάτι ξέρουν αυτοί που αποφεύγουν σαν τον διάολο τα λαχανικά. Μέχρι να έρθει η παραγγελία, λες πέντε έξι εξυπνάδες στην παρέα σου, να περάσει η ώρα, γελάτε, πεινάτε… Και όταν επιτέλους το φαγητό προσγειώνεται μπροστά σας, αφοσιώνεσαι σε αυτό. Ούτε μιλάς, ούτε γελάς, μόνο πεινάς. Τρως. Και τώρα έρχεται ο δεύτερος γύρος του χαβαλέ, έχετε χορτάσει και όλοι είναι σε διάθεση να μιλήσουν, να πούνε την ατάκα τους. Σκέφτεσαι κι εσυ κάτι αστείο, γιατί πρέπει να σε συμπαθήσουν όλοι, το λες… Και κανείς δεν γελάει. Όλοι σε κοιτάζουν στα δόντια, σκεπτικοί και άλαλοι. Σφραγίζεις τα χείλη, πίνεις λίγο νερό , συνεχίζουν να κοιτάνε αδιάκριτα. «Έχεις ένα πρασινάκι εκεί, στη μέση», λέει και κάνει να σου δείξει ο απέναντι. «Που; Που;» ρωτάς πανικόβλητος. «Εκεί! Εκεί!» επιμένει ο απέναντι. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έχεις γίνει ο περίγελος του τραπεζιού, ακούς οδηγίες από αριστερά και δεξιά σου, όλοι προσπαθούν να δώσουν συντεταγμένες για το που ακριβώς βρίσκεται το μαρουλάκι…

Μπαμ και κάτω

Ή αλλιώς: Το πρώτο ραντεβού. Στο πρώτο ραντεβού, όλα πρέπει να είναι τέλεια. Εσύ δηλαδή να είσαι τέλεια/ος. Περπατάτε στο δρόμο, θέλεις να δείξεις ενδιαφέρον για αυτά που σου λέει και τον/την κοιτάζεις στα μάτια διαρκώς.

Περίπτωση 1η: Ένα φυλλάδιο, διαφημιστικό, χώνεται κάτω από το παπούτσι σου. Το πόδι σου γλιστράει πάνω στο φυλλάδιο, το φυλλάδιο γλιστράει στο πεζοδρόμιο καιαιαιαιαιαι… σωριάζεται στο πάτωμα!

Περίπτωση 2η: Όπως περπατάς και κοιτάζεστε στα μάτια, εμφανίζεται μπροστά σου, ξαφνικά (πριν λίγα δευτερόλεπτα δεν ήταν εκεί) μια κολώνα. Καιαιαιαιαιαιαιαι… πέφτεις ξερός κι ανάσκελα. Το πέσιμο αυτό το ονομάζω «Tάβλα style».

Περίπτωση 3η: Φοράς τακούνια, γιατί ξεχειλίζεις από θηλυκότητα, η αυτοπεποίθηση έχει ανέβει στα ύψη, αλλά τα ελληνικά πεζοδρόμια κρύβουνε εκπλήξεις. Πατάς το λάθος πλακάκι, το τακούνι βυθίζεται, το πόδι μένει πίσω, το άλλο πάει να ισορροπήσει καιαιαιαιαι σαβουριάζεσαι στα τέσσερα!

Αναφορά παράδοσης

Ή αλλιώς: Κουτσομπολιό. Έχεις σκαρφτιστεί ένα φίνο μυνηματάκι που θα σκάσει στην κολλητή, με πλήρη αναφορά για το τι έγινε, τι είδες, τι σου είπαν. Μέσα, βάζεις μπόλικους χαρακτηρισμούς, ανατριχιαστικές λεπτομέρειες, ονόματα… Κανονικός φάκελος. Βιάζεσαι να ενημερώσεις, βιάζεσαι, κι από κεκτημένη ταχύτητα… το στέλνεις στην πρώτη σου επαφή, στο κινητό. Δηλαδή στη πρώτη επαφή που ξεκινάει με Α.

Περίπτωση 1η: Α, όπως Αφεντικό

Περίπτωση 2η: Α, όπως Άντρας μου

Περίπτωση 3η: Α, όπως Άντε γ***σου

Περίτπωση 4η: Α, όπως… Άτομο για το οποίο μιλάς στο μήνυμα κ.ο.κ

Αρχίζεις να πατάς κουμπιά, να προσπαθείς να το ακυρώσεις, δαγκώνεις μια την οθόνη, μια το παλιοδάχτυλό σου το αλλήθωρο… Αποφασίζεις να το ανοίξεις στα δυο, να το ξεκοιλιάσεις… Και πριν προλάβεις, έρχεται η αναφορά παράδοσης. Είναι τελεσίδικο… Το μήνυμα παραδόθηκε και θα διαβαστεί άμεσα. Ούψι!

Κάτι μπήκε στο μάτι μου…

Ή αλλιώς: Κλάφ’ τα Χαράλαμπε… Δεν είναι η μέρα σου γενικά… Αλλά τι να κάνεις; Πρέπει να τη ζήσεις και αυτή (λαικιστή: Την παλεύεις δεν την παλεύεις).

Περίπτωση 1η: ΈΡΩΤΑΣ. Έχεις κάνει τη μαλ**ία της ζωής σου, στο όνομα της εκδίκησης. Το έχεις μετανιώσει πικρά, αλλά πρέπει να δείξεις ψύχραιμος/η, γιατί αλλιώς η θυσία πάει στράφι… (Εννοείται ότι πρόκειται για γκομενικό, απλό θέμα όμως, όχι κανένα έγκλημα πάθους, τύπου «ούψι! σκότωσα την ερωμένη του άντρα μου για εκδίκηση!). Πάραυτα, νιώθεις τόσο άσχημα, και ενώ κρατιόσουν τόση ώρα… καταφέρνεις να κλάψεις μπροστά στη μούρη του/της. Ε ναι, έχεις πέσει πολύ χαμηλά. Τι τους θες του έρωτες κι εσυ;

Περίπτωση 2η: ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ. Βλέπετε ταινία… Σε μια σκηνή, το σκυλάκι-πρωταγωνιστής, που μιλάει με ανθρώπινη φωνή, λέει την τελευταία του κουβέντα και τα κακαρώνει. Κλαίς γοερά κι απαρηγόρητα, κι ο άλλος σε κοιτάζει απορημένος…

Περίπτωση 3η: ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΤΟ «ΚΛΑΙΓΕΙΝ». Σε μερικούς χώρους, ό,τι και να γίνει, δεν πρέπει ποτέ, μα ποτέ να βάλεις τα κλάματα. Π.χ. στο αεροπλάνο (πανικοβάλλεις τους άλλους), σε ταξί (θα σου αρχίσει τη ψυχανάλυση ο ταξιτζής)στην κουζίνα (ή οπουδήποτε υπάρχουν αιχμηρά αντικείμενα), στο αυτοκίνητο (οδηγείς και δεν θα βλέπεις μπροστά σου), στη δουλειά σου (ειδικά όταν είναι μπροστά ο εργοδότης σου) κ.ο.κ. Και όμως, και όμως…