Τα'ι'βάν- Αλεξία 2-1

πήγαμε μέσω τουρκίας, εξού κι η φωτό

Δεν ήξερα τίποτα για το Ταιβάν, μέχρι χθες, που ανακάλυψα τη νέα υπηρεσία του Blogger με τα στατιστικά στοιχεία. Που κολλάει το κρατίδιο; Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, έχω αποκτήσει δυο αναγνώστες από το Ταιβάν μέσα στον τελευταίο ένα μήνα! Τυχαίο; Δε νομίζω…


Και γιατί δεν ήξερα κυρίες και κύριοι για το Ταιβάν; Γιατί αυτοί οι κοντοί, ύπουλοι κινέζοι προσπαθούν να το σαμποτάρουν και να το κολλήσουν με την ήδη τεράστια χώρα τους. Ο ολιγαρκής κινέζος έχει εξαλειφθεί, φίλε μου. Έτρεξα στη Psychobabble να πω την ανακάλυψή μου, να μου πει ως έμπειρη blogger αν πρέπει να ανησυχώ, αν αυτά που γράφω μοιάζουν με κινέζικα, και τέλος πάντων, να δω αν εκείνη έχει τόσο πολύτιμο αναγνωστικό κοινό (ο λεγόμενος αθέμιτος ανταγωνισμός).Εκείνη δεν ταράχτηκε. Έκανε ένα δυο τηλεφωνήματα στην πρεσβεία κι ύστερα με ενημέρωσε, πως η ελληνική κοινότητα του Ταιβάν, θα μου απονείμει βραβείο πρέσβειρας καλής θελήσεως. Και μάλιστα θα με παραλάβει από τον Πειραιά με deluxe κανόε. Στη συνέχεια, όταν θα φτάναμε στο νησί θα γίνονταν τα αποκαλυπτήρια του αγάλματός μου και θα ακολουθούσε δεξίωση με κοκτέιλ εμπνευσμένα από Σακέ κι άρωμα Όπιο.

Πράγματι, το κανόε πέρασε να με πάρει κατά τις 10 το βράδυ. Η θάλασσα ήταν φουρτουνιασμένη. Στο κουπί ήταν η Μπέμπα-τσάν και η Ζωζώ-Λι, ενώ πίσω, στο V.I.P. μου έκανε παρέα η Τζέν-Τζιν-Τζαν, εκπρόσωπος από τον Οργανισμό Προστασίας Τρελών Γυναικών. Όταν πιάσαμε Κίνα, παραλάβαμε την Ντράνα-Γιουνγκ, όπως μου τη σύστησαν, Ιαπωνικής καταγωγής (πολύ άσπρη) που θα φωτογράφιζε τα αποκαλυπτήρια….του αγάλματος. Με ξεγύμνωσαν τελικά (δηλαδή όχι εμένα, το ομοίωμά μου). Μέχρι να φτάσουμε στο νησί όλα ήταν υπέροχα. Μετά άρχισαν τα κεράσματα (από ποτό μέχρι κακιούλες) και τέλος πάντων, σήμερα ξύπνησα με απίστευτο Χανγκ Όβερ (μου έπεσε βαρύ το Όπιο μάλλον). Το Σακέ πάντως, μου άφησε μια γεύση ρακόμελου και μια γουργούρα στο στομάχι. Επίσης, μου άνοιξε τη μύτη και συμπέρανα, για να ξέρετε, οτι το Ταιβάν όντως μυρίζει περίεργα. Πήρα και μια φοβερή συνταγή, για «μπιφτέκι στο τηγάνι», που δεν είναι κεφτεδάκι αλλά κανονικό μπιφτέκι.

Λες απλά να το είδα στον ύπνο μου; Μήπως δεν ήμουν με κινέζους αλλά με κάποιους που κάνουν τους κινέζους;