10 Αλήθειες για τα πεπονάκια μας

Αν και γενικά πιστεύω ότι είμαι αρκετά κουλ και η ανετίλα μου, μού φτάνει και μου περισσεύει, δεν σου κρύβω ότι για αυτό το θέμα δεν μου αρέσει να μιλάω και πολύ. Περιτριγυρίζομαι από διάφορες φίλες, τις λεγόμενες «άβυζες», ή «σχεδόν άβυζες», που λένε τον εαυτό τους «πλάκες» και ονομάζουν τα στήθη τους «λεμονάκια». Προτιμώ να σου μιλήσω για το διαζύγιο των γονιών μου, ακόμη και για πόνους περιόδου, αλλά όχι για αυτό. Σήμερα όμως θα κάνω την υπέρβαση, γιατί καλοκαιριάζει πάλι και πρέπει να τα πούμε μια και καλή. Τα λεμονάκια σας να τα αγαπάτε και να μη τα βρίζετε. Και σίγουρα, να μη ζηλεύετε εμάς με τα πεπονάκια.

Πολλά κορίτσια τρέχουν σε χειρουργούς αισθητικής για να φουσκώσουν το μπούστο τους. Κατά καιρούς, διαβάζω για διάφορες ανίατες περιπτώσεις που εθίστηκαν στη σιλικόνη και μεγαλώνουν ολοένα και περισσότερο το στήθος τους καταλήγοντας σε ένα άκρως αποκρουστικό και άρρωστο αποτέλεσμα. Συγνώμη κιόλας, αλλά δεν ξέρετε την τύφλα σας για το μεγάλο στήθος κι ήρθε η ώρα να ξεστραβωθείτε.

1.       Εμείς με τα πεπονάκια, δεχόμαστε αισχρά σεξιστικά σχόλια από πολύ μικρές. Είναι άβολο, άκομψο και διόλου διαχειρίσιμο. Όταν είσαι 14, 15, 16 χρονών, το να σου λένε άγνωστοι άντρες στο δρόμο «πωπω τι βυζάρες» κλπ, είναι εξωφρενικά άθλιο και ντροπιαστικό. Αυτό, μας οδηγεί στο νούμερο 2.

2.       Εμείς με τις «πωπω τι βυζάρες», κομπλεξαριζόμαστε όταν είμαστε μικρές, με αποτέλεσμα να ντυνόμαστε παλιομοδίτικα και σαν καλόγριες, στην απέλπιδα προσπάθεια να κρύψουμε τα πλούτη και τα ελέη. Μερικές το ξεπερνάμε μεγαλώνοντας και βρίσκοντας ένα σωστό άντρα, άλλες όμως, εάν δεν συνεχίσουν να κρύβουν το σώμα τους για πάντα, αντί για σιλικόνη, πάνε και πετσοκόβονται στα χειρουργεία. Αυτή η επέμβαση, λέγεται «αφαιρετική μαστών». Είναι βαριά επέμβαση, πολύ πιο βαριά από την προσθετική. Το νυστέρι κόβει το στήθος σε σταυρό και γύρω από τη θηλή –ναι, συνέχισε να διαβάζεις και μη μιλάς καθόλου. Το δέρμα επουλώνει αρκετά, αλλά τα σημάδια φαίνονται για πάντα. Γιατί το κάνουν αυτό όμως; Γιατί έτσι, μπορούν τουλάχιστον να αρέσουν στον εαυτό τους ντυμένες, ενώ πριν, ούτε ντυμένες ούτε γδυτές δεν ήταν αποδεκτές από τον ίδιο τους τον εαυτό.

3.       Όταν λέμε ντυμένες, εννοούμε ότι φυσικά φοράνε νορμάλ μεγέθη σουτιέν. Στα μεγάλα νούμερα –ακόμη και στο D που δεν είναι δα και τίποτα εξωφρενικό για να νιώθεις ότι είσαι τέρας της φύσης – συχνά δεν υπάρχουν σχέδια. Ή τα νούμερα είναι σε έλλειψη. Ή είναι γιαγιαδίστικα με 20 εκατοστά τιράντα, ή είναι τελείως πορνοδιαστροφικά. Για τα μαγιώ δεν το συζητώ… Σχεδόν δεν υπάρχουν επιλογές κι ακόμη κι η πωλήτρια, που συνήθως είναι μια κομπλεξική άβυζη, σε κοιτάζει σαν χάνος.

4.       Άντε και βρήκες μαγιό. Τώρα όλα τα αρσενικά της παραλίας έχουν στρέψει το κεφάλι και σε κοιτάνε. Αν είσαι γυναίκα που κυνηγάει τα βλέμματα οκ, αλλά εγώ το βρίσκω εξαιρετικά δυσάρεστο.

5.       Το μεγάλο στήθος προσθέτει κιλά. Θα φαίνεται πάντα πιο γεμάτη έως και χοντρή. Πολλά φορέματα είναι φτιαγμένα μόνο για μικρό στήθος. Όσο μεγαλύτερο νούμερο και να πάρεις, το αποτέλεσμα είναι να φαίνεσαι πιο χοντρή και το στήθος σου ακόμα μεγαλύτερο και στριμωγμένο. Είναι περίεργο πως όταν μεγαλώνει το νούμερο ενός παντελονιού μεγαλώνει και ο χώρος για τον κώλο, αλλά στα φορέματα δεν συμβαίνει αυτό. Αν φοράς ζιβάγκο, το στήθος τετραπλασιάζεται. Αν φοράς ριχτό, μοιάζεις με έγκυος. Αν φοράς κολλητό ή με ανοιχτό λαιμό, μοιάζεις με τσόντα. Τι ωραία που περνάμε εμείς με τα πεπόνια ε;

6.       Όταν κάνεις γυμναστική, γίνεσαι θέαμα. Πρέπει να φοράς 2 μπουστάκια και ποιος ξέρει τι άλλο για να κάθονται στη θέση τους και να μην πηγαίνουν πάνω κάτω. Σκέψου τώρα για ρακέτες στην παραλία… Και μετά όλοι αναρωτιούνται γιατί φοράς μπλούζα ενώ έχει 50 βαθμούς.

7.       Αν δεν κάνεις γυμναστική, στα 30 πονάει ήδη ο αυχένας σου, μπορεί να σε πιάσει κι η μέση σου…

8.       Όταν έρθει η στιγμή να κάνεις μωρό και να θηλάσεις, η αυτοθυσία είναι πολύ μεγαλύτερη και δεν έχει γυρισμό…

9.       Στον ύπνο θα θες να κοιμάσαι αγκαλιά με το μαξιλάρι για να μην τσαλαπατιούνται

10.   Οκ, έχει και κάποια καλά το μεγάλο στήθος, που δεν είναι η στιγμή να τα αναφέρω. Ωστόσο μη τα ζηλεύεις και κάνε κουμάντο με τα δικά σου όπως κι αν είναι…