Μετά το ρέικι έπρεπε να αρχίσω να εφαρμόζω τις προσταγές του σύμπαντος. Για αρχή, η Αφροδίτη- Γκουρού μου, με συμβούλεψε να "καθαρίσω το χώρο μου". Είχε δίκιο. Ένιωσα φρικτά γιατί μέσα μου ήξερα ότι πρέπει να καθαρίσω το δωμάτιό μου και να φτιάξω τα ρούχα της ντουλάπας που προηγουμένως απο τα νεύρα άπλωσα με βίαιες κινήσεις στο πάτωμα. Μα ήξερε πολλά αυτή η γκουρού, ήταν καλύτερη απο το Γιακαμούρι. "Δεν εννοώ αυτό. Αλλά να πετάξεις όλα τα πράγματα που δε χρειάζεσαι πια". Γιατί όπως είπε, "αποθηκεύουν ενέργεια... Ενώ βρίσκονται σε αχρηστία".
Μετά την άσκηση 1 (να πας σινεμά μόνη σου ) ήρθε η άσκηση 2: Πέτα τα πράγματά σου.
Εμείς οι ψυχαναγκαστικοί τύποι, που κρατάμε διάφορα αντικείμενα, τα οποία βρίσκονται σε χρόνια και αιώνια αχρηστία, έχουμε κάθε λόγο να "φοβόμαστε" να πετάξουμε αυτά τα πράγματα. Μάλιστα, κυρίες και κύριοι και αγαπημένη μαμά, είναι ένα είδος "φοβίας". Κατά βάση, φοβόμαστε τα εξής:
1. Το σκουπίδι της μιανής, ο θησαυρός της άλλης
Κάποια στιγμή θα μας χρειαστούν και τότε τι θα κάνουμε που τα πετάξαμε; Τι θα γίνει δηλαδή, αν κάποτε, μετά από πολλά πολλά χρόνια, χρειαστώ τις χάντρες από εκείνο το κολιέ για να φτιάξω στην κόρη μου ένα αποκριάτικο φόρεμα; Τι εννοείς δεν έχω κόρη;
2. Τα δώρα δεν πετιούνται
Τα περισσότερα άχρηστα αντικείμενα είναι διάφορα δωράκια που σου χάρισαν γκόμενοι και φίλοι ανά τα χρόνια. Αντικειμενικά, είναι τελείως άχρηστα και σπάνια έχουν πραγματικά συναισθηματική αξία, αλλά νιώθεις ότι θα τους προσβάλλεις αν τα πετάξεις...
3. Ακατέργαστο διαμάντι
Εμείς οι hoarders φοβόμαστε ότι εκείνο το περιοδικό με τις κιτρινισμένες σελίδες μπορεί κάποτε να είναι συλλεκτικό. Ε, τι ; Να το πετάξω κι αυτό; Μπορεί κάποτε να με κάνει πλούσια!
4. Σύνδρομο καταδίωξης
Πολλά άχρηστα αντικείμενα μπορεί να κρύβουν απόρρητα στοιχεία. Αυτά που με στοιχειώνουν πιο πολύ είναι τα σημειωματάρια και οι παλιές συσκευές φωτογραφικές/τηλέφωνα... κι αυτό μας φέρνει αμέσως στο νούμερο 5. Ειδικά στις μέρες μας που τόσος κόσμος ψάχνει στα σκουπίδια, πραγματικά δε θες να πέσουν στα χέρια του κάποια πράγματα.
5. Δεν ξέρεις που να τα πετάξεις
Έστω ότι δε φοβάμαι να ανακαλύψει κάποιος άστεγος τα μυστικά μου. Πραγματικά, που θα πετάξω παλιά λαπ τοπ, κινητά, φωτογραφικές... Και πάλι επιμένω, σε ποιανού τα χέρια μπορεί να πέσουν και τι να τα κάνει; Και ποιος ξέρει που καταλήγουν όλα αυτά! Κι η φύση; Το περιβάλλον; Η πράσινη συνείδηση;;;
6. Οι α- να-μνήσειειειςςς (το λέω τραγουδιστά)
Ε ναι ρε φίλε, πάμπολλα αντικείμενα, ακόμη κι αυτά που δεν είναι δώρα, κρύβουν μια μικρή ιστορία απο πίσω τους. Ναι, το ξεθυμασμένο μπλε στάμπιλο απο την Τουλούζ δε γράφει πια, αλλά κάποτε έγραψε τόσους τοίχους σε εκείνη την πόλη, τόσες ιστορίες ακούστηκαν γύρω απο αυτό...(η Λίστα του Κίλερ, Η Συντέλεια του Κόσμου, Το Χρυσό Τρίγωνο , Αποστολή Σεντρίκ, Η Συμμορία με το μαρκαδόρο ...).
7. Εμμονές
Μερικές φορές κρατάμε πράγματα απο καθαρή ανασφάλεια που έγινε εμμονή. Είχα μέσα σε ένα κουτί την εγγύηση για τον υπολογιστή και κάτι cd για διάφορα προγράμματα του υπολογιστή. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα γίνει το καταστροφικό format. To κρατούσα για χρόνια σε εκείνο το κουτί κι ούτε τολμούσα να σκεφτώ να το πετάξω. Μέχρι που κατάλαβα ότι απο τότε έχω αλλάξει δέκα υπολογιστές και δέκα εγγυήσεις και χίλια άλλα προγράμματα και έχω φίλους στο IT οπότε δεν έχω ανάγκη. Μάλλον. Αλλά μπορεί και όχι. Μπορεί κάποτε να χρειαστεί για άλλον υπολογιστή. Ή να θεωρηθούν συλλεκτικά....
8. Μόδες
Ένα απαίσιο βραχιόλι. Να το πετάξω αμέσως τώρα, δε το φόρεσα ποτέ νομίζω... Αλλά για να το αγοράσω... Κάτι θα είδα... κάτι θα μου άρεσε... κι αν ξαναέρθει στη μόδα;
Έπρεπε να σφίξω τα δόντια και να το κάνω.
Άρπαξα μερικές σακούλες και μερικά κουτιά. Στις σακούλες πέταξα με λύσσα όλα όσα θα κατέληγαν λίγες ώρες αργότερα στα σκουπίδια. Στα κουτιά έβαλα όλα όσα χρειάζονται άμεση αποθήκευση κάπου μακριά μου, αλλά που να μπορέσω να τα ξαναβρώ σε είκοσι χρόνια - για να τα πετάξω. Άρπαζα ότι έβρισκα μπροστά μου και το ρώταγα. Εσένα σε χρειάζομαι; ΌΧΙ! Και τσααααπ! Μέσα στη σακούλα!
Εντυπωσιάστηκα από το πόσα πολλά πράγματα έφυγαν από τη μέση. Και πάλι, με μια γρήγορη ματιά στο χώρο, όλα φαίνονταν εξίσου χρήσιμα και άχρηστα. Θα μπορούσα να τα κρατήσω όλα ή να τα πετάξω όλα. Δεν υπάρχει λογική στο "α, αυτό είναι άχρηστο".
Μετά την άσκηση 1 (να πας σινεμά μόνη σου ) ήρθε η άσκηση 2: Πέτα τα πράγματά σου.
Εμείς οι ψυχαναγκαστικοί τύποι, που κρατάμε διάφορα αντικείμενα, τα οποία βρίσκονται σε χρόνια και αιώνια αχρηστία, έχουμε κάθε λόγο να "φοβόμαστε" να πετάξουμε αυτά τα πράγματα. Μάλιστα, κυρίες και κύριοι και αγαπημένη μαμά, είναι ένα είδος "φοβίας". Κατά βάση, φοβόμαστε τα εξής:
1. Το σκουπίδι της μιανής, ο θησαυρός της άλλης
Κάποια στιγμή θα μας χρειαστούν και τότε τι θα κάνουμε που τα πετάξαμε; Τι θα γίνει δηλαδή, αν κάποτε, μετά από πολλά πολλά χρόνια, χρειαστώ τις χάντρες από εκείνο το κολιέ για να φτιάξω στην κόρη μου ένα αποκριάτικο φόρεμα; Τι εννοείς δεν έχω κόρη;
2. Τα δώρα δεν πετιούνται
Τα περισσότερα άχρηστα αντικείμενα είναι διάφορα δωράκια που σου χάρισαν γκόμενοι και φίλοι ανά τα χρόνια. Αντικειμενικά, είναι τελείως άχρηστα και σπάνια έχουν πραγματικά συναισθηματική αξία, αλλά νιώθεις ότι θα τους προσβάλλεις αν τα πετάξεις...
3. Ακατέργαστο διαμάντι
Εμείς οι hoarders φοβόμαστε ότι εκείνο το περιοδικό με τις κιτρινισμένες σελίδες μπορεί κάποτε να είναι συλλεκτικό. Ε, τι ; Να το πετάξω κι αυτό; Μπορεί κάποτε να με κάνει πλούσια!
4. Σύνδρομο καταδίωξης
Πολλά άχρηστα αντικείμενα μπορεί να κρύβουν απόρρητα στοιχεία. Αυτά που με στοιχειώνουν πιο πολύ είναι τα σημειωματάρια και οι παλιές συσκευές φωτογραφικές/τηλέφωνα... κι αυτό μας φέρνει αμέσως στο νούμερο 5. Ειδικά στις μέρες μας που τόσος κόσμος ψάχνει στα σκουπίδια, πραγματικά δε θες να πέσουν στα χέρια του κάποια πράγματα.
5. Δεν ξέρεις που να τα πετάξεις
Έστω ότι δε φοβάμαι να ανακαλύψει κάποιος άστεγος τα μυστικά μου. Πραγματικά, που θα πετάξω παλιά λαπ τοπ, κινητά, φωτογραφικές... Και πάλι επιμένω, σε ποιανού τα χέρια μπορεί να πέσουν και τι να τα κάνει; Και ποιος ξέρει που καταλήγουν όλα αυτά! Κι η φύση; Το περιβάλλον; Η πράσινη συνείδηση;;;
6. Οι α- να-μνήσειειειςςς (το λέω τραγουδιστά)
Ε ναι ρε φίλε, πάμπολλα αντικείμενα, ακόμη κι αυτά που δεν είναι δώρα, κρύβουν μια μικρή ιστορία απο πίσω τους. Ναι, το ξεθυμασμένο μπλε στάμπιλο απο την Τουλούζ δε γράφει πια, αλλά κάποτε έγραψε τόσους τοίχους σε εκείνη την πόλη, τόσες ιστορίες ακούστηκαν γύρω απο αυτό...(η Λίστα του Κίλερ, Η Συντέλεια του Κόσμου, Το Χρυσό Τρίγωνο , Αποστολή Σεντρίκ, Η Συμμορία με το μαρκαδόρο ...).
7. Εμμονές
Μερικές φορές κρατάμε πράγματα απο καθαρή ανασφάλεια που έγινε εμμονή. Είχα μέσα σε ένα κουτί την εγγύηση για τον υπολογιστή και κάτι cd για διάφορα προγράμματα του υπολογιστή. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα γίνει το καταστροφικό format. To κρατούσα για χρόνια σε εκείνο το κουτί κι ούτε τολμούσα να σκεφτώ να το πετάξω. Μέχρι που κατάλαβα ότι απο τότε έχω αλλάξει δέκα υπολογιστές και δέκα εγγυήσεις και χίλια άλλα προγράμματα και έχω φίλους στο IT οπότε δεν έχω ανάγκη. Μάλλον. Αλλά μπορεί και όχι. Μπορεί κάποτε να χρειαστεί για άλλον υπολογιστή. Ή να θεωρηθούν συλλεκτικά....
8. Μόδες
Ένα απαίσιο βραχιόλι. Να το πετάξω αμέσως τώρα, δε το φόρεσα ποτέ νομίζω... Αλλά για να το αγοράσω... Κάτι θα είδα... κάτι θα μου άρεσε... κι αν ξαναέρθει στη μόδα;
Έπρεπε να σφίξω τα δόντια και να το κάνω.
Άρπαξα μερικές σακούλες και μερικά κουτιά. Στις σακούλες πέταξα με λύσσα όλα όσα θα κατέληγαν λίγες ώρες αργότερα στα σκουπίδια. Στα κουτιά έβαλα όλα όσα χρειάζονται άμεση αποθήκευση κάπου μακριά μου, αλλά που να μπορέσω να τα ξαναβρώ σε είκοσι χρόνια - για να τα πετάξω. Άρπαζα ότι έβρισκα μπροστά μου και το ρώταγα. Εσένα σε χρειάζομαι; ΌΧΙ! Και τσααααπ! Μέσα στη σακούλα!
Εντυπωσιάστηκα από το πόσα πολλά πράγματα έφυγαν από τη μέση. Και πάλι, με μια γρήγορη ματιά στο χώρο, όλα φαίνονταν εξίσου χρήσιμα και άχρηστα. Θα μπορούσα να τα κρατήσω όλα ή να τα πετάξω όλα. Δεν υπάρχει λογική στο "α, αυτό είναι άχρηστο".
No comments:
Post a Comment
Any comments?