Εσύ τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις (κι άλλο);

Πολλές φορές χαζεύω την υδρόγειο και ονειρεύομαι με ανοιχτά μάτια, ότι παίρνω λέει ένα σακ βουαγιάζ στον ώμο και εξαφανίζομαι… Παραιτούμαι, βγάζω εισιτήρια και στον αγύριστο. Φυσικά στο όνειρό μου, είμαι αρκετά ευσυνείδητη, ώστε να σκέφτομαι τι είδους εργασία θα μπορώ να κάνω στον εκάστοτε προορισμό, όπου θα μεταναστεύσω. Να προσφέρω στην τοπική κοινωνία… μην πουν ότι οι Έλληνες το ξύνουν.

Επειδή πιστεύω ότι κι εσύ το έχεις ονειρευτεί να ζήσεις σε μια εξωτική χώρα και μέσα σου σε καίει, το θέλεις πολύ, σου έχω μερικές εναλλακτικές προτάσεις για #escape.

 Κούβα: Να πας να δουλέψεις με τα κορίτσια που τρίβουν στα μπούτια τους τα πούρα.

Τανζανία: Αν δεν είσαι κτηνίατρος, εναλλακτικά μπορείς να γίνεις κομμώτρια ελεφάντων και άλλων άγριων ζώων.

Γουαδελούπη: Ψαράς αστακών…

Ακτή Ελεφαντοστού: Μοντέλο ματωμένων διαμαντιών

Στη μέση του ωκεανού: Σε κρουαζιερόπλοιο γ’ κατηγορίας: στη μπάντα του πλοίου ελπίζοντας να γίνει του Τιτανικού…

Σενεγάλη: Πειρατής

Πράσινο Ακρωτήριο: Ξυπόλητη Ντίβα

Βολιβία: Γευσιγνώστης κοκαΐνης στο Police Department

Μεξικό: Συνθέτης- στιχουργός για μεξικάνικες μπαλάντες (δε χρειάζεται καν να ξέρεις από ομοιοκαταληξία…)

Αίγυπτος: Κασκαντέρ – μούμια, στις «απαγορεύονται οι φωτογραφίες» αίθουσες του μουσείου του Καίρου.

Λεσότο ή αλλιώς «Ελβετία της νότιας Αφρικής»: Πριγκίπισσα

Ινδία: Διασώστης θυμάτων κλοπής από μαιμούδες ή έμπορος Immodium

Παλάου: Συντηρητής θαλάσσιου πάρκου θαλάσσιων αγελάδων

Το καλύτερο όμως, το πιο εξωτικό και με καλύτερη επαγγελματική αποκατάταση, το άφησα για το τέλος… Κρήτη: Γευσιγνώστης τσικουδιάς και γραβιέρας.