Τhe unexpected encounter

Σου έχει τύχει, λογικά, να δεις στον ύπνο σου κάποιον που πραγματικά έχεις να συναντήσεις ή ακόμη και να σκεφτείς εδώ και καιρό; Ε, σκέψου να τον δεις στον ξύπνιο σου…

 Η διαίσθηση είναι μια ανθρώπινη δύναμη που κοιμάται βαθιά κάπου στα μέσα μας και μερικές φορές ξυπνάει, αλλά δεν ξέρω πως ξυπνάει, γίνεται απο μόνο του. Οι συναστρίες; Ο καλός ο ύπνος του σαββατοκύριακου; Η υπερβολική πίεση στον εγκέφαλο λόγω βεβαρυμμένου προγράμματος στο τζομπ; Ναι, λένε ότι υπο πίεση ο άνθρωπος αποκτά δυνάμεις που δεν ήξερε ότι έχει… Αυτές τις ημέρες είχα κάτι σαν έμπνευση μάλλον. Μια περίεργη ξαφνική σκέψη ερχόταν στο μυαλό μου, κάτι που δεν είχα λόγο να σκεφτώ ή να προβλέψω και τσουπ! Γινόταν…

Κυριακή απόγευμα κατεβαίνω βαριεστημένη από το φαγητό για ένα χωνευτικό καφεδάκο στη Γλυφάδα, σε γειτονιά που ουδέποτε πατάω το πόδι μου. Βλέπεις το κέντρο της Γλυφάδας έχει πλέον χωριστεί σε 4 γειτονιές: Κύπρου/Λαοδίκης, Ζησιμοπούλου/Εσπερίδων, Κολυμβητήριο και Ευκάλυπτοι /Λαμπράκη. Στο «Κολυμβητήριο» λοιπόν, δεν πάω ποτέ, ούτε για να παρκάρω. Πως έτυχε να περάσω εγώ από εκεί, ούτε ξέρω…

Εκείνη τη στιγμή, λίγο πριν το κακό συναπάντημα, σκέφτηκα εντελώς χωρίς να το θέλω έναν άνθρωπο, τον οποίο έχω να δω περίπου 2 χρόνια, και  μου πέρασε από το νου οτι θα τον συναντήσω ξαφνικά. Η σκέψη πέρασε σαν αστραπή από το μυαλό μου. Λίγα δευτερόλεπτα μετά σηκώνω το βλέμμα και τον εντοπίζω στα 5 μέτρα –δεν με έχει δει ακόμα. Με βλέπει κι αυτός -αλλάζει πεζοδρόμιο- κατεβαίνει από το πεζοδρόμιο για να περάσει ξυστά από το τραμ προκειμένου να μη με χαιρετήσει –εγώ παραλίγο να περπατήσω πάνω στις ζαρντινιέρες και να περάσω μέσα από βιτρίνες- για να μην τους χαιρετήσω –δεν ήταν και μόνος, κατάλαβες) αλλά δε θα έλεγα ότι αυτό μπορεί να εξηγήσει τα όσα συνέβησαν λίγες ώρες μετά… 
http://pereubus.blogspot.gr/2013/04/the-who-am-i-issue.html