Επανάσταση ή Μετανάστευση;

Στα πιο παραγωγικά μας χρόνια έχουμε δύο επιλογές: Επανάσταση ή Μετανάστευση… Στρίβω το καπελάκι μου και δρόμο….

Σήμερα είναι μια πολύ όμορφη ημέρα! Χθές ξεσκίστηκα στο τέτρις… Για να ξεδώσω από την πίεση, όταν γύρισα στο σπίτι έπαιξα με μανία castle ville κι όταν πλέον το άβατάρ μου είχε αποκάμει κι επειδή εμένα μου περίσσευε ενέργεια επιδόθηκα στο Bubble Witch Saga! Σύντομα όμως μας τελείωσε κι αυτό, διότι είμαι σεμνό κορίτσι και δεν μου αρέσει να στέλνω ρικουέστ για τέτοιες εφαρμογές στους μη-παίχτες φίλους μου στο φμπ… Επομένως, έπιασα να κάνω γενική φασίνα. Σε σχέση με εχθές λοιπόν, σήμερα είναι καλύτερα…

Ξύπνησα το πρωί φρεσκαδούρα… Για να μη ξοδεύω λεφτά, τα έχω κόψει τα νυχτοπερπατήματα και έχω κερδίσει ύπνο, καθότι η τηλεόραση έχει μόνο σαβούρα τούρκικη και γελοίες επαναλήψεις! Ετοιμάστηκα, έβαλα τη στολή μου (ναι ναι, αυτή της καμαριέρας!!!) και μπήκα στο αυτοκίνητο. Δόξα τον Αλλάχ, είναι κατήφορος οπότε πάω φουλαριστή χωρίς να πατάω γκάζι για να φτάσω στη στάση. Από εκεί, αναζωογονούμαι διασχίζοντας τη βουλιαγμένης με τα πόδια, περνώντας ξυστά από τους τρελούς έλληνες οδηγούς και με την αδρεναλίνη στα ύψη φτάνω στη στάση του bus. Δεν πληρώνω τίποτα για τη μεταφορά μου, γιατί «είναι μέσα στο μισθό μου». Ζήλεια να σε φάει μωρή ψόρα!

Κάθομαι αναπαυτικά στο κάθισμα και στήνω αφτί να ακούσω τι λένε οι άλλοι…Το δικό μου γραφείο είναι αποκομμένο από το πανηγύρι του επάνω ορόφου και συνήθως χάνω τα καλύτερα! «Μας έβαλαν το μισθό εχθές!», λέει η μία ξαφνιασμένη, της φάνηκε νωρίς βλέπεις (που φτάσαμε, σε λίγο θα ξαφνιαζόμαστε οποτεδήποτε και μόνο που μας πλήρωσαν). Οι άλλες πετάχτηκαν από τις θέσεις τους ακόμα πιο ενθουσιασμένες (πλησιάζει κι η άδεια, είναι και αυτό…). «Μας μείωσαν τους μισθούς 15%!», βροντοφωνάζει η πρώτη για να μετριάσει τη χαρά τους, πριν πάρουν τα μυαλά τους αέρα. Ουατ δε φάκ; Σκέφτηκα και έπιασα κοτσίδα τα μαλλιά για να ακούω καλύτερα. Ετοιμάζονται να κάνουν απεργίες! Οι διακοπές πάνε στράφι φυσικά… Για κάποιο λόγο ένιωσα συμπόνια, ενώ στην πραγματικότητα έπρεπε να πάρει ο κώλος μου φωτιά. Αρχικά δεν κατάλαβα ότι αυτό, φυσικά, αφορά και εμένα!!!

Αφού έφτασα στο γραφείο με ένα χαμόγελο ως τα αφτιά, γιατί ξέχασα να σας πω, από σήμερα μετράω αντίστροφα, τελειώνει η σύμβαση τέλος του μήνα και μετά εγκαταλείπω το Ελλαδιστάν και γειά σας, ενημερώθηκα ότι η μείωση αφορά και εμένα! Με ένα πρόχειρο υπολογισμό, θα έλεγα ότι ο μισθός μου μείων το 15% αγγίζει το μηδενικό! Σα να μου άνοιξε η όρεξη… Πάω να φάω στο εστιατόριο προσωπικού (δεν πληρώνω, «περιλαμβάνεται στο μισθό μου»).

Προσπερνάω τους διαδρόμους και παρατηρώ ότι έχουν βγει όλοι για τσιγάρο, σχηματίζοντας πηγαδάκια, μιλώντας χαμηλόφωνα, οργανώνοντας ίσως την απεργία- επανάστασή τους. Καταρχήν, αράξτε την πέτσα σας στο γραφείο και ανάψτε ελεύθερα τσιγαράκι εκεί! Ας ξεκινήσει από εκεί η επανάσταση! Σε δεύτερη φάση προτείνω να σπάσουμε το σύστημα και να επαναφέρουμε το facebook στο γραφείο! Έτσι, οι δουλειές που πρέπει να γίνουν στο castle ville θα τελειώνουν νωρίτερα, άρα θα έχουμε χρόνο για φασίνα και περισσότερο ελεύθερο χρόνο για ύπνο! Τι; Σε πέντε χρόνια θα έχουμε ανάπτυξη;;; Don’t give up your dreams, keep sleeping!