Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένα μεγάλο, πολύ μεγάλο και γνωστό σόι. Ήταν οικογένεια με όνομα, από καλό τζάκι, αλλά είχαν κατάρα να παντρεύονται με δυσκολία, και να καταλήγουν σε γάμους με πολύ κατώτερούς τους. Για εκδίκηση χάριζαν για προίκα τα χωράφια της εκδίκησης (βλ.προηγούμενη ανάρτηση) περιμένωντας πότε θα σπάσει η κατάρα με έναν καλό γάμο...
Ο Μπέμπης λοιπόν, ο υιός της οικογένειας, γύρω στο 1903, ήταν in a relationship με τη Μαργιορί, που τα είχε όλα αλλά της έλλειπε ο φερετζές. Θα ήταν πολύ καλή νύφη η Μαργιορί, αλλά φυσικά ο γάμος χάλασε επειδή οι γονείς της ανησυχούσαν για το μελλοντικό εγγόνι τους, καθότι το γονίδιο του Μπέμπη ήταν πολύ στραβό. Ήδη στην οικογένεια είχαν δύο τρελούς, τον Λωλοστεφανή και τον Λωλαντώνη. Επίσης είχαν και μια θεία με ακράτεια, τη θεία Θοδώρα, που φόραγε τρία βρακιά για να αλλάζει το’να τα’άλλο όταν τα κατουρούσε. Η θειά με την ακράτεια ήταν παντρεμένη με το μουγγό της οικογένειας, τον Μουγγοθόδωρο και βρίσκονταν σε οικονομική δυσχέρεια γιατί χρωστούσαν της Μιχαλούς, μια γυναίκα- τοκογλύφο σκέτη τρομάρα. Ο Μπέμπης κι η Μαργιορί χώρισαν, εκείνος απελπισμένος πια που δεν θα καλοπαντρευόταν, έπεσε στον έρωτα μιας ιερόδουλης, της γνωστής ως Πόπης.
«Δεν θα γίνει της Πόπης!», ούρλιαζε η μάνα του και πάνω στα νεύρα της σιδέρωσε την υπηρέτρια τη Σπυριδούλα. Στριμμένο άντερο ήταν αυτή η μάνα του, κι εκείνη θύμα της κατάρας, 3 φορές προσπάθησαν να την παντρέψουν και μόνο την τελευταία τα κατάφεραν, μία, δύο τρείς και ο Χατζιπετρής, την πήρε και ησύχασαν από το βάσανό της. Πριν από αυτόν ήταν και ο Λούης που έγινε Λούης, ο Παναής που μην τον είδατε, δεν εμφανίστηκε ποτέ στο γάμο…
Τώρα, την κατάρα της την κουβάλαγε ο Μπέμπης. Για να γλιτώσουν λοιπόν από την Πόπη, που χειρότερη δεν υπήρχε, του προτείνανε «Μπέμπη, πάρε τη Μαρίκα κι ας μην έχει προίκα κι ας είναι ορφανή». Ο Μπέμπης ζορίστηκε πολύ, τηλεφώνησε στον κολλητό του τον Χαράλαμπο και του λέει «μου φορτώνουν τη φτωχιά Μαρίκα, που είναι ορφανή! Κλάφτα Χαράλαμπε…». Παρά τις αντιδράσεις του Μπέμπη, τελικά ο γάμος έγινε, κι η Μαρίκα, η νύφη δηλαδή, από τη συγκίνηση, κράταγε τη μύτη της η μύξα μη της πέσει!
Από το γάμο αυτό γεννήθηκαν δύο αγόρια κι ένα κορίτσι, που με τη σειρά τους κουβαλούσαν κατάρα τρομερή. Ο μεγάλος γεννήθηκε δυσκοίλιος, στα πατώματα έπεφτε η Μαρίκα να τον παρακαλάει, «δε μας χέζεις ρε Νταλάρα;», επαναλάμβανε απεγνωσμένα. Ο μικρός, ο Κώστας-Αλέξης, ήταν τελείως αντικοινωνικός, δεν ήθελε να βγαίνει από το σπίτι του με τίποτε, ούτε καν για να πάει σχολείο! Η κόρη τους έμεινε γεροντοκόρη μέχρι που πέθανε. Ο Κωσταλέξης παντρεύτηκε τη Μαργαρίτα η Μαργαρώ, του άρεσε γιαυτί κι αυτής η μάνα ήταν τρελή και την κλείδωνε σ'ένα κελί, μέχρι όμως που αργότερα, τη χώρισε για μια μικρή, τη Ρίτα. Και ο Νταλάρας παντρεύτηκε τη Μαρία με τα Κίτρινα, που του τα φορούσε με το γείτονα.
Αλλά αυτά τα ξέρατε… Αυτό που δεν ξέρατε είναι ότι ο Μπέμπης είχει ένα ξώγαμο από την Πόπη, την Ευλαμπία, που εν συνεχεία της μάνας της, τους είχε ξεπετάξει όλους στον Υμηττό, τριγυρνούσε αδιάκοπα στις Ντισκοτέκ, πήγαινε σινεμά στο Φάληρο το Παλιό και έσπασε την κατάρα όταν κατάφερε να τυλίξει έναν ισπανό παπαράτσι, τον Αλεχάντρο της Λαίδη Γκάγκα.
No comments:
Post a Comment
Any comments?