7.5.12

“ Πολιτεία ”, Πλάτωνος εν έτει 2012.


Γράφει η Αθηνά  Μπάτα...

Ο Πλάτων υπήρξε αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, ο μεγαλύτερος μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη. Τρεις σημαντικοί φιλόσοφοι, τρεις λαμπρές προσωπικότητες στις οποίες ο μέσος Έλληνας κάνει καθημερινά μνεία ενόσω απολαμβάνει το φραπέ του σε κεντρική καφετέρια του Κολωνακίου ή σε κάποιο lounge bar του Μπουρναζίου. Σκοπός αυτού είναι να αποδείξει στους συνευρισκόμενους οτι “έν αρχή ην ο ελληνικός πολιτισμός”, γενεσιουργός αιτία του δυτικού κόσμου. Μετά από δύο ρουφηξιές φραπέ καταλήγει στο εξής συμπέρασμα “όταν εμείς είχαμε πολιτισμό και φιλοσοφούσαμε, αυτοί ήταν ακόμη στα δέντρα”.

Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, την Πολιτεία χαρακτηρίζει η πολιτική κοινωνία, που μονολεκτικώς συνοψίζεται στην έννοια “πολίτευμα”. Και το πολίτευμα αυτής, επί του παρόντος τουλάχιστον, εν Ελλάδι και εν έτει 2012, δημοκρατία! Σε ένα τέτοιο πολίτευμα λοιπόν, ο κυβερνήτης πρέπει να συγκεντρώνει ορισμένα χαρακτηριστικά, τα εξής πέντε. Πρώτον, θα πρέπει να έχει μνήμη, όπως οι κ.κ Σαμαράς και Βενιζέλος που δεσμεύονται να απαλλάξουν τη χώρα από το ασήκωτο βάρος του χρέους, τη βαριά φορολογία κ την ανήκεστο βλάβη που αυτή έχει προκαλέσει στην ανάπτυξη της χώρας ξεχνώντας ότι την ίδια στιγμή έχουν ήδη προεκλογικά δεσμευτεί σε ένα τρίτο μνημόνιο, την ίδια στιγμή που η υπόλοιπη Ευρώπη, δηλαδή ο σύγχρονος γαλλογερμανικός άξονας, έχει ήδη τεθεί υπέρ μιας κοινής πολιτικής γραμμής οικονομικής λιτότητας σε βάρος της ανάπτυξης. Προφανώς οι ίδιοι κύριοι, και μελλοντικά κυβερνώντες, κρατούν ακόμη έντονα ζωντανό στη μνήμη τους το ελληνικό ΟΧΙ στην ιταλική κατοχή και μάλλον με αυτό οδηγό μας παραπέμπουν σε ένα ακόμη ΝΑΙ της κατοχής της κάθε τρόικας. Δεύτερον, ο κυβερνήτης θα πρέπει να έχει ευχέρεια και έφεση στη μάθηση. Τι πιο λαμπρό παράδειγμα από τον κ. Γ .Παπανδρέου, ο οποίος τόσα χρόνια κόποις μεν εις ματην δε, καταβάλλει προσπάθεια να εξασκήσει την ελληνική γλώσσα με απώτερο στόχο να γίνει χειριστής, αν όχι ασελγός της. Τρίτο χαρακτηριστικό γνώρισμα του κυβερνήτη είναι η μεγαλοπρέπεια. Σε αυτή την περίπτωση, στο μυαλό των περισσότερων εξ'ημών, ίσως, έρχεται στον νου εκείνο το μεγαλόπρεπο καλοκαίρι του 1996. Τότε που ο πρώην πρωθυπουργός κ. Σημίτης, ανακουφισμένος που απεφεύχθη μέγιστο διπλωματικό επεισόδιο, αν όχι σύρραξη ή πόλεμος, με τη γείτονα χώρα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, φίλου και κουμπάρου του κ. Κ. Καραμανλή, ευχαρίστησε εγκάρδια και δημόσια τον Αμερικανό πρόεδρο, κ.Κλίντον, που εξάσκησε αντί ημών, αλλά μάλλον για εμάς, καθήκοντα εξωτερικής πολιτικής, φημολογείται της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής.

Τέταρτον, αυτός ο ίδιος κυβερνήτης θα πρέπει να έχει χάρη και συγγένεια με την αλήθεια, όπως ο κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος με περισσή ειλικρίνεια το 2009 ομολόγησε ότι “ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ”, μόνο που του χρειάστηκαν μόλις τρία παραπάνω χρόνια για να μας αποκαλύψει την πάσα αλήθεια, προσθέτοντας ότι αυτό που πραγματικά εννοούσε είναι ότι πιστεύει στις δεξιότητες των Ελλήνων και ότι το ικανό ανθρώπινο δυναμικό αυτής της χώρας εργαζόμενο ΘΑ αποφέρει λεφτά και ανάπτυξη στην εθνική μας οικονομία. Ωστόσο, σε αυτό το σημείο ο κ. Παπανδρέου φαίνεται να δικαιολογείται διότι δεν έχει αποκτήσει ακόμη την απαιτούμενη ευχέρεια με την ξένη γι'αυτόν γλώσσα, την ελληνική. Τέλος, ο κυβερνήτης πρέπει να έχει συγγένεια και με τη δικαιοσύνη, όπως ο κ. Κ. Καραμανλής, διότι και αυτός διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας, και έκλεισε, με διαφάνεια πάντα, συμφωνίες με τη γερμανική εταιρία Siemens προκειμένου να εξοπλίσει με ηλεκτρικές συσκευές και ηλεκτρονικά συστήματα τα υπουργεία του, δίνοντας έμφαση στο υπουργείο Δικαιοσύνης, καθότι αυτό φαίνεται ότι είχε τις μεγαλύτερες ελλείψεις και άρα ανάγκες!

Ο Πλάτων, λοιπόν, επιβεβαιώνει ότι στην εποχή του (Ελλάδα, 427 π.Χ) δεν υπάρχουν άξιοι πολιτικοί και ο κόσμος δεν τους έχει εμπιστοσύνη, επειδή ακόμη και η πιο αγαθή φύση διαφθείρεται από τον απαιτητικό, για δόξα και χρήμα, περίγυρο ενισχύοντας το ''εγώ'' της και ξεφεύγοντας τελικά από το αγαθό, τη δικαιοσύνη ( Ελλάδα, 2012 μ.Χ). Άλλωστε,το πλήθος κι η ισχύουσα ανομία και διαπλοκή πολιτικών και προσωπικών συμφερόντων εκμαυλίζει τις συνειδήσεις και όποιος πράγματι έχει τη στοιχειώδη γνώση για το τί συμβαίνει ή θα εκμηδενιστεί ή θα καταντήσει γραφικός (Ελλάδα όλων των εποχών). Ως εκ τούτου, το πλήθος δεν έχει καμία σχέση με τη διακυβέρνηση και δε θα έχει ποτέ με αυτές τις συνθήκες. Πρακτικά αυτό αποδεικνύεται από το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα, όπου παρατηρήθηκε ποσοστό αποχής 38% σε μία περίοδο κρίσης και κρίσιμης εθνικής σημασίας που δεν νοείται Έλληνας πολίτης να μην παίρνει θέση και να μην εκφέρει πολιτική άποψη, παρά ως άβουλο μόρφωμα να εκχωρεί το ύψιστο δημοκρατικό δικαίωμα, αυτό του ''εκλέγειν'', σε ολίγους που κατά συνήθεια πλέον ή σαν η ψήφος να θεωρείται κληρονομική “υποχρέωση” προς τους γονείς, τους παππούδες ή τους παππούδες των παππούδων τους, επιμένουν τυφλά να επιλέγουν για αντιπροσώπους τους αυτούς τους ίδιους πάντα που με τόση “επιδεξιότητα” συγκεντρώνουν όλα τα παραπάνω γνωρίσματα του ικανού, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, κυβερνήτη. Διότι κάθε προσμετρημένη ψήφος θα πρέπει να μεταφράζεται ως βαθιά πολιτική γνώση και όπως ο κυβερνήτης θα πρέπει να έχει μνήμη, το ίδιο θα πρέπει να έχει και ο λαός και είναι θλιβερό όταν ο λαός ξεχνά και επιμένει να μοιράζει ψήφους και έδρες σε αυτούς που υποτιμούν την νοημοσύνη του, ξεπουλάνε τη χώρα και τη δημόσια αλλά και ιδιωτική περιουσία του. Διότι κάθε προσμετρημένη ψήφος αποτελεί πολιτική θέση και δεν προβγαίνει ύστερα από δύο ρουφηξιές φραπέ.

Μα ακόμη πιο θλιβερό, και πραγματικά μόνο θλίψη μπορεί κανείς να νιώσει γι'αυτούς τους πολίτες, είναι ότι κάποιοι από εμάς έδωσαν φωνή και 22 έδρες μέσα στη βουλή σε φασιστικά υποκόμματα, που καμία θέση δεν έχουν μέσα στο δημοκρατικό πολίτευμα. Διότι η δημοκρατία μας δεν ανέχεται τανκς στους δρόμους, δε θα ανεχτεί μία καινούρια χούντα, κανένα στρατό, είναι απαράδεκτο μια ολόκληρη πόλη να τελεί υπό καθεστώς συναγερμού και γιατί τελικά, αντί της ράβδου και του βεργώματος, που αυτοί προτείνουν, η δημοκρατία μας προτιμάει τον πολιτικό διάλογο. Το πολίτευμα μας είναι η δημοκρατία και αυτές οι 22 έδρες το μόνο που αποδεικνύουν είναι ότι υπάρχουν απαίδευτοι άνθρωποι που δεν μπορούν να συλλάβουν την έννοια της πολιτικής ούτε είναι ικανοί να αντιληφθούν από ποιους θα πρέπει αυτή να ασκείται και ποιοι είναι ικανοί να αναλάβουν μια τέτοια ευθύνη. Κι αν όντως κρίνουμε ότι οι υπάρχοντες πολιτικοί μας δεν είναι ικανοί να μας εκπροσωπήσουν, τότε σίγουρα αυτοί οι 22 που θα κάτσουν στα έδρανα της βουλής είναι οι πλέον ακατάλληλοι κι ανάρμοστοι να μιλήσουν εξ'ημών.


Υ.Γ. Η Αθηνά είναι φοιτήτρια πολιτικών επιστημών και διεθνών σχέσεων. Είναι απο εκείνους τους φίλους μου, που σας έλεγα στο προηγούμενο κείμενο, που δεν θα ψήφιζαν ούτε τα φασιστόσκυλα, ούτε τους κλέφτες, προδότες ΠΑΣΟΚ-ΝΔ... Είναι απο εκείνους του φίλους μου, που εκπροσωπεύουν τη γενιά μου επάξια... Είναι απο εκείνους τους ανθρώπους που έχουν κρίση, γνώση και αγάπη για την Ελλάδα. Ευχαριστώ πολύ την Αθηνά για αυτό το κείμενο, ειλικρινά. 

2 comments:

  1. Απλώς, εξαιρετικό και αποτυπώνει την αλήθεια που πολλοί είτε δεν θέλουν είτε δεν μπορούν ή απλούστατα βαριούνται, να δουν...
    Μακάρι να γινόμαστε όλο και περισσότεροι όσοι ξεχωρίζουμε το υγιές από το νοσηρό.

    ReplyDelete
  2. Anonymous7/5/12

    Ευστοχότατη!! Περιμένουμε κι άλλα άρθρα απο τη Αθηνά!!

    ReplyDelete

Any comments?