Pure Hate 2

O μόνος τρόπος να λύσεις τα πολλά σου προβλήματα, είναι να αρχίσεις να το κάνεις με «ένα τη φορά». Οπότε ξεκίνησα απο τη βενζίνη, διότι χωρίς αυτή δεν θα μπορούσα να πάω στις υπόλοιπες δουλειές μου. Αλλά βέβαια, σιγά μη να ήταν τόσο απλό. Πέτυχα το βενζινάδικο τη στιγμή που είχε πέσει το ρεύμα. Και πόση ώρα θα κάνει; «Από είκοσι λεπτά έως δυο ώρες!» λέει ο τύπος με το αστείο μουστάκι. ΔΥΟ ΩΡΕΣ; Ουρλιάζω και δίνω κουτουλιά στο τιμόνι. Βγήκα από το αμάξι επι τόπου κι έφυγα τρέχοντας να προλάβω τουλάχιστον τα υπόλοιπα…

Ρεκόρ αναμονής: 3 ώρες  για ένα εισιτήριο. Έκανα πάλι το ίδιο κόλπο… Μπαστακώθηκα στο πρακτορείο και ξεκαθάρισα ότι «δεν φεύγω από εδώ αν δεν μου πείτε ότι θα μπω σε αυτό το αεροπλάνο!». Και όχι, δεν πάω σε πάρτι αυτή τη φορά, οπότε δεν υπήρχε καμία περίπτωση να υποχωρήσω.

Έβγαλα φωτογραφίες, έβγαλα φωτοτυπίες, έστειλα email , έκανα σκανάρισμα όλα τα χαρτιά (μπλιάξ πλέον, έχει γεμίσει ο τόπος επίσημα έγγραφα) και σα να μην έφτανε που μου έχουν βγάλει τον αδόξαστο για μια τρύπα 18 τετραγωνικά, θέλουν πριν μου το δώσουν να αγοράσω και ασφάλεια για το σπίτι-τρύπα. Γουρούνι στο σακί  θα πάρω; Και να το προπληρώσω και να υπογράψω ότι αν στραβώσει ένα δοντάκι από τα πιρούνια θα πληρώσω με το αίμα μου για αυτό, και τη σιχαμένη μοκέτα πρέπει να καθαρίσω μόνη μου πριν φύγω και ασφάλεια για τυφώνα να βάλω και δέκα ενοίκια μπροστά  να πληρώσω και της Παναγιάς τα μάτια και τα φρύδια… Πάτε καθόλου καλά ρε; Ακόμα δεν τον είδαμε και Γιάννη τον βαπτίσαμε; %

Ύστερα μπήκα στο Google Earth να κατατοπιστώ. Άλλωστε όλα αυτά που ήθελα να δω ήταν «δίπλα». Το μετρό; Στα 100 μέτρα! Το σπίτι; Πίσω από το Πανεπιστήμιο! Το Πανεπιστήμιο; Δίπλα στην κεντρική πλατεία! Μόνο που τελικά όταν λέμε 100 μέτρα, εννοούμε 100 μέτρα από τη γέφυρα, που είναι 100 μέτρα από το πάρκο, που είναι 100 μέτρα από τη λεωφόρο, που 100 μέτρα μετά έχει ένα σουπερ μάρκετ και στα 100 μέτρα φτάνεις στο λεωφορείο που σε πάει και στα υπόλοιπα κάνοντας πάντα στάση κάθε 100 μέτρα!

Επίσης πρέπει να βγάλω, όπως με πληροφόρησαν, ασφάλεια Υγείας κι ασφάλεια Κοινωνικής Ασφάλειας. Δηλαδή όλοι θα αρπάξουν κι από κάτι, θα τινάξω τη μπάνκα στον αέρα. Μέχρι στιγμής αυτά… Όλοι ζητάνε λεφτά και δε δίνουν τίποτα πίσω… Και κάθε φορά που ρωτάω διευκρινήσεις, η επεξήγηση έρχεται πάντα με διευρυμένη τη σούμα της λυπητερής. %%

Και το καλύτερο από όλα; Ανάμεσα στους όρους, εγώ έχω 1 εκ. υποχρεώσεις ενώ εκείνοι μπορούν να μου απαγορεύσουν την είσοδο στο σπίτι μου (στα σκουπίδια το συμβόλαιο) αν αποφασίσουν ότι το ζώο μου γαυγίζει σε λα ματζόρε ή βρωμάει περισσότερο από  το παπούτσι του γείτονά μου. Πφ…

Εγώ η μουρλοκακομοίρα ένα μεταπτυχιακό αποφάσισα να κάνω κι εκεί  έχουν στήσει ολόκληρη πλεκτάνη για να βγουν όλοι τους κερδισμένοι από τη διαμονή μου στη χώρα. Να γιατί εμείς πτωχεύουμε κι οι Ευρωπαίοι κάνουν πάρτι. Γιατί προχθές στο λεωφορείο στην Αθήνα, ο ελεγκτής ξέσκισε κάτι Έλληνες χωρίς εισιτήριο, αλλά τη χάρισε σε κάτι Γερμανούς τουρίστες που «νόμιζαν ότι κόβομε εισιτήριο μέσα στο bus». Γιατί οι ξένοι έρχονται στην Ελλάδα δέκα μέρες με 500 ευρώ  κι όλα πληρωμένα, ενώ ο Έλληνας θέλει 500 ευρώ για να πάει ένα Σαββατοκύριακο σε ελληνικό νησί. 

 %%%%