23 χρόνια φαγούρας...

Ο Στυλάτος  βρισκόταν  κάπου έξω από το Ηράκλειο, μέσα σε ένα αυτοκίνητο. Άκουγε ένα ισπανικό τραγούδι και αναπολούσε τα ξέγνοιαστα χρόνια, πριν το στρατό. Ένα τεράστιο σύννεφο του τράβηξε την προσοχή. Το σύννεφο είχε λεπτές ροζ σχισμούλες και δεν έμοιαζε σαν εκείνα της βροχής. Το ίδιο σύννεφο κοίταζε με ευχαρίστηση κι ο Καντάφι… Όπως είπε κι ο Τζέντλ-Μαν, «όλα τα είχαμε, ο πόλεμος μας έλειπε».

Την ίδια στιγμή,  ο Jacob προσπαθούσε να λύσει για εκατοστή φορά, εκείνη την εξίσωση που επιτέλους θα τον έφερνε μια ανάσα μακριά από την κατάρριψη της θεωρίας της σχετικότητας του Άλμπερτ Άινσταιν. Το πρόβλημα της ραδιενέργειας στη Φουκοσίμα, το είχε ήδη λύσει, πριν καν βγουν τα ανέκδοτα του Τσακ Νόρις, κι ας ήταν μόλις 9 μηνών τότε!

Η Θεσσαλονίκη, βυθιζόταν στο σκουπίδι μέρα με τη μέρα, στην Κερατέα γινόταν της Λιβύης κι η Νέα Δημοκρατία ασχολιόταν με την ανάπλαση του Φαλήρου! Ξέχασα να αναφέρω, ότι εκείνη τη μέρα έβρεχε, γινόταν χαμός στους δρόμους, τα φανάρια δεν λειτουργούσαν. Ο Ουίλιαμ και η Κέητ ετοιμάζονταν πυρετωδώς για το γάμο, δεν είχαν ιδέα ότι ο Γούντι Άλεν ετοιμάζει καινούργια ταινία στο Παρίσι, ότι οι Έλληνες θα γίνουν κατ’ αναγκαστικά δωρητές οργάνων και πως στον κόλπο του Μεξικού, οι πετρελαιοκηλίδες σκότωσαν 5.000 φάλαινες και δελφίνια.  Μέσα σε όλο τον χαμό αυτό, η Τζούλια Αλεξανδράτου είχε παρκάρει το αμάξι της στη Βουλή κι είχε πεταχτεί για κάτι δουλίτσες εκεί κοντά. Μετά γύρισε, το… ξεπάρκαρε κι έφυγε κυρία. Ούτε γερανός το πήρε το ροζ πόρσε, ούτε πινακίδες της πήρε κανείς, δεν ξέρω αν μπήκαν στον κόπο να της κόψουνε κλήση. Σε λίγο θα παρκάρει και κανένα Γαϊδούρι στον Παρθενώνα, ξέρεις, θα το δέσει με σχοινί γύρω από εκείνη την κολώνα, δεξιά στο βάθος, μη κόψουμε τη θέα στους τουρίστες – αν έμεινε και κανείς.

 Αυτή την εβδομάδα λοιπόν, που συνέβησαν τόσα πολλά κι έμαθα άλλα τόσα, απαράδεκτα, περίεργα, εξοργιστικά, θλιβερά και παρανοϊκά,  έμαθα και κάτι ακόμα. Ότι τα κρούσματα αλλεργιών τα τελευταία χρόνια έχουν πενταπλασιαστεί! Το έμαθα από την τηλεόραση, τις εφημερίδες και το ραδιόφωνο, το είδα με τα μάτια μου στον καθρέφτη, εγώ που ουδέποτε είχα αλλεργίες.  Από τα παραπάνω στοιχεία  μπορώ να φανταστώ πολλά πράγματα που προκαλούν αυτές τις αλλεργίες.

Έμαθα ότι έχω αλλεργία στα φο μπιζού της Τζούλιας, στη ραδιενέργεια, στο μολυσμένο θαλασσινό νερό, στο iq170,  στους βασιλιάδες και τις πριγκίπισσες, την ανευθυνότητα, την κακοτροπιά, την ατιμωρησία, το μποτιλιάρισμα, το 90% των τροφίμων που έχουν ποτιστεί με τσερνομπιλ Νο 5, στο καμένο ντεκαπαζ, στους λαγούς με πετραχήλια, στην τιμή της βενζίνης, στην εκμετάλλευση, τους φανατισμένους, τα καλάσνικοφ,  τους φαντασμένους, τους κακομοιρίτσιδες, τους ψεύτικους φίλους, τους ψεύτικους έρωτες…  

Με ξαναπιάνει φαγούρα τώρα…