Μάρτιος κι αντηλιακό

 Αυτός ο μήνας με έχει σημαδέψει… Θυμάμαι παλιά, με το που έμπαινε Μάρτιος η γιαγιά μου φρόντιζε να μου φτιάξει εκείνο το γραφικό βραχιολάκι, το πλεξουδωτό, λευκό με κόκκινο… «Για να μη σε κάψει ο Μάρτης». Καθώς πέρασαν τα χρόνια, το βραχιολάκι χάθηκε για πάντα από το χέρι μου και φέτος, μετά από 12 χρόνια αποφάσισα να το κρεμάσω ξανά μπας και δω μιαν άσπρη μέρα.

Εμένα με έκαψε ο Ιούλιος κι ο Αύγουστος πάντως, ο Μάρτιος ουδέποτε! Πάντοτε ήταν ιδιαίτερα ευγενικός μαζί μου… Γιορτή και Γενέθλια, δώρα, καμιά εκδομούλα, η παραίσθηση ότι μπήκε η άνοιξη… Όλα ροζ. Ο Μάρτιος , στο μυαλό μου,έχει ροζ χρώμα για κάποιο λόγο!

Ο Ιούλιος φαινόταν ακίνδυνος στην αρχή. Σιγά μη με κάψει, έλεγα και καθόμουν κάτω από τον ήλιο του χωρίς να με νοιάζει που με κοιτάει επίμονα. Καθώς όμως ο μήνας τελείωνε, άρχισα να βλέπω τα πρώτα σημάδια από το μαγιό, το κοκκίνισμα στα μάγουλα...κάτι σαν έρωτας. Damn it! Με έκαψες παλιοΙούλιε! Και με το που μπήκε Αύγουστος, άρχισα να τσουρουφλίζομαι  αγρίως, πήρε φωτιά ο κ…. μου, που λένε. Το Σεπτέμβριο κι αν καιγόμουν… Τέτοιο κάψιμο στον υπολογιστή δεν έχω ξαναπεράσει. Σάμπως είχα και τίποτα καλύτερο να κάνω; Δυο παράθυρα ήταν ανοιχτά. Ένα κενό, που περίμενα αδίκως να γεμίσει λέξεις κι ένα άλλο, γεμάτο, έτοιμο να δοθεί σε όποιον ενδιαφερόταν, αλλά παρέμενε στα αζήτητα. Το πρώτο φυσικά είναι η σκοτεινή γκομενοδουλειά , το δεύτερο  ήταν το πλούσιο βιογραφικό μου (γελάμε τώρα, με διαβάζουν και τα αφεντικά τρομάρα μου). Καμένη από όλες τις μεριές και να φανταστείς δεν είχα(ξανα) αρχίσει ακόμα το Farmville.

Τέλος πάντων, τον Μάρτιο δεν τον φοβάμαι.  Στις 12 ακριβώς, την ώρα που άλλαζε η ώρα, έπλεκα το βραχιολάκι μου… Κι έτσι όπως ψαχούλευα τι κλωστές με περίσσια γκαουτσαλοσύνη, τρύπησα το δάχτυλό μου, σε μια τόση δα καρφίτσα (α, ρε Σάκη, πόσα ξέρεις…). Τρύπησα το δάχτυλό μου στο αδράχτι η Ωραία Κοιμωμένη…! 

Σύμφωνα με το μύθο, η τρυποδαχτυλούσα Βασιλοπούλα θα κοιμάται για εκατό χρόνια. Καλά είναι νομίζω… Σε εκατό χρόνια η οικονομική κρίση θα έχει περάσει… Ο γκόμενος που με ταλαιπώρησε θα έχει γίνει μούμια… Οι αραβικές χώρες θα έχουν δημοκρατία κι οι Δυτικές αναρχία… Το εξοχικό μου στην Πάρο θα έχει γίνει παραθαλάσσιο- με το λιώσιμο των πάγων και το πόσιμο νερό θα έχει αντικατασταθεί με τεκίλα! Εγώ με τόσο ύπνο θα έχω στρώσει επιδερμίδα  και το μόνο που θα χρειάζομαι επειγόντως είναι αποτρίχωση, μανικιούρ και πεντικιούρ. Οπότε, αν είσαι ο  πρίγκιπας με την καφεΐνη και σκοπεύεις να με ξυπνήσεις πριν από τα εκατό χρόνια, kiss my ass και κάτσε εκεί που είσαι!

Καλό μήνα, και καληνύχτα!