22.3.12

Αποστολή: Το χρυσό τρίγωνο vol4


Ο μυστηριώδης γιατρός με την περίεργη προφορά κούνησε το κεφάλι του  απελπισμένος πλέον με την κατάσταση της Τσίχλας… Τα πράγματα ήταν σοβαρά, αποφάσισε να ενημερώσει το πιο κοντινό της πρόσωπο. Φώναξε μέσα τον Κοντό να της κρατάει το χέρι. Όμως ο Κοντός, κρατούσε ήδη το χέρι της Βιολέτας Λώρεν, η οποία τώρα είχε βάλει τα κλάματα και  μουρμουρούσε «δεν το πιστεύω ότι γίναμε έτσι, qui? Nous!Qui?Nous! Εγώ και ο King…». Τέλος πάντων, με την κλάψα της Βιολέτας μπήκανε μαζί μέσα, η Αρχιμαφιόζα σαν το μαύρο πρόβατο έμεινε έξω από τον θάλαμο κι ανασκουμπώθηκε, «ώρα είναι τώρα να με κάνουν νοσοκομειακή σκλάβα!», σκέφτηκε. Τα δευτερόλεπτα και τα λεπτά περνούσαν βασανιστικά. Τα χέρια του Κοντού είχαν ιδρώσει, τον έσφιγγε η Βιολέτα από τη μία, τρυφερά συνάμα, τον έσφιγγε κι η Τσίχλα από την άλλη, άτακτα και ατσούμπαλα, στον ρυθμό που μασούσε την τσίχλα της.

«… Η φίλη σας έχει ντήθεν», τους είπε. «Ντήθεν;; Τι εννοείται γιατρέ;», είπε ο Κοντός ξαφνιασμένος, τέτοια λέξη δεν είχε ξανακούσει σε καμία γλώσσα. «Ντήθεν αλλεργία».  Η Τσίχλα από την αγωνία ανοιγόκλεινε τη μασέλα με φοβερή ταχτύτητα… «Πείτε μας επιτέλους Δόκτωρ, τι είναι αυτή η ντήθεν αλλεργία; Εμείς γιατροί δεν είμαστε, δεν ξέρουμε από τούτα τα πράματα. Δε θωρώ να έχει πρόβλημα η κοπελιά!», είπε η Βιολέτα με κρητική προφορά, πάνω στη σύγχυση. «Πάσχει από Καπιλαρίζον Φολκλοραριζασιόν, με προδιάθεση για Μουζεομανί Μπαναλιζασιόν και Μπουλιμίκ Μακντοναλιζασιόν». Τι ήταν αυτά; Κανείς δεν κατάλαβε! «Υπάρχει γιατριά;» είπε ο Κοντός, ενώ μέσα του σκεφτόταν πως αν της συμβεί κάτι, θα πρέπει να την αφήσουν πίσω στο Τζαιπούρ, όπως στον πόλεμο. Αν τραυματιστεί ένας στρατιώτης, πρέπει να τον αφήσεις πίσω για χάρη του αγώνα… δεν χωράνε συναισθηματισμοί σε τέτοιου είδους κρίσεις. «Όχι! Κάθε φορά που θα την πιάνει αλλεργία θα της λέτε ότι εδώ στο Τζαιπούρ υπάρχουν παιδιά που πεινάνε, που δεν έχουν τίποτα παρά μόνο ένα βρακί και περιμένουν έναν Ευρωπαίο ή έναν Αμερικάνο να τους δώσει ένα στυλό! Αυτά είναι τα αληθινά προβλήματα, θα τα δείτε κι εσείς στη ζωή σας…». Ήταν ξεκάθαρο πλέον… Η «ντήθεν αλλεργία» ήταν σοβαρή, αλλά όχι θανατηφόρα. Ο Δόκτωρ ήταν παράλληλα και Γκουρού… Κι αν εξαιρέσουμε τα μερικά κιλά παραπάνω, θα έλεγε κανείς ότι φέρνει λίγο του Γκάντι. «Γιατρέ μου, πώς να σας ευχαριστήσουμε! Τα λόγια σας στάζουν μέλι! Μαλακώσατε τον πόνο μας απόψε…» είπε συγκινημένη η Βιολέτα κι έπεσε να του φιλήσει το χέρι. «Δεν είμαι παπάς! Τι μου φιλάς το χέρι; Εγώ είμαι ένας απλός άνθρωπος, ένας self made man… Αχ… Τι καλά κορίτσια που είστε. Όλος ο κόσμος με θαυμάζει εκτός από αυτή την ανεπρόκοπη την κόρη μου, όλο διακοπές με την Πάρις Χίλτον είναι, κρουαζιέρες στο Αιγαίο, έχει και δύο τρείς γκόμενους… Αχάριστο παιδί, δεν το κατάλαβα ποτέ. Καθόλου δεν μου έμοιασε σε τίποτα!!! Ούτε καν τη μύτη μου δεν πήρε! Ούτε τα αφτιά! Ούτε καν την τσαχπινιά!». Τα κορίτσια τον αποχαιρέτησαν και κίνησαν να βρουν την Αρχιμαφιόζα.

Η Αρχιμαφιόζα και ο γιατρός δεν συναντήθηκαν ποτέ. Αλλά εγω, η αφηγήτρια θα σας δώσω ένα κλού στην υπόθεση… Η Αρχιμαφιόζα ήταν η κόρη του γιατρού, διαβολικές συμπτώσεις, δεν συναντήθηκαν ποτέ. Ο γιατρός ούτε φανταζόταν τι μούτρο είναι η κόρη του… πολύ πολύ χειρότερη απ’όσο πίστευε… « Ο Lan King Tchang βρίσκεται  στο Iswari Minar Swarga Sal, το υψηλότερο κτίριο του Τζαιπούρ… Απειλεί ότι θα πετάξει τον Έντι από κάτω αν δεν πάμε αμέσως!», είπε η Αρχιμαφιόζα κι ούτε ρώτησε για την υγεία της Τσίχλας. Κρίμα… Αν της είχαν πει για το «ντήθεν αλλεργία» θα είχε καταλάβει ότι την εξέτασε ο πατέρας της. «Ε ας τον πετάξει! Τι μας νοιάζει εμάς;», είπε ο Κοντός, αλλά μέσα του αναστατώθηκε. Στην τελική, αν έπρεπε κάποιος να τον σκοτώσει, θα ήταν ο ίδιος, όχι να πάει από ξένα χέρια ο σκλάβος-σταζιέρ. «Διαφωνώ! Θα πάμε. Πήρα απόφαση να τον αντιμετωπίσω στα ίσια… Στην τελική, το χρωστάω στον εαυτό μου!», είπε η Βιολέτα Λώρεν.

Κόντευε να ξημερώσει, η Συμμορία του Μαρκαδόρου βρισκόταν στο 100στό σκαλί κι η Αρχιμαφιόζα είχε αποκάμει. «Έλεος πια, δεν έχει ασανσέρ; Πόσους ορόφους έχουμε ακόμα;», είπε με τη γλώσσα έξω.  Ανέβηκαν και τα χίλια κακοτράχαλα σκαλιά, η Αρχιμαφιόζα έβριζε θεούς και δαίμονες, «έτσι και κάναμε τόσο κόπο να ανέβουμε, και μας κατεβάσει με μόνο μια σπρωξιά, θα σας κυνηγήσω σε όλες τις επόμενες ζωές μου!»… 


Y.Γ. Μπαμπά ελπίζω να καταλαβαίνεις οτι κάνω πλάκα και να μην παρεξηγηθείς..ΠΑΛΙ!

No comments:

Post a Comment

Any comments?